URANOPHILE (Completed)

Final SELENOPHILE-15

Zawgyi:

ထိုင္းရံုးခြဲေတြကိုအုပ္ခ်ဳပ္မဲ့ရံုးခ်ဳပ္တခုရဲ႔ဖြင့္ပြဲကိုSingtoေရာက္လာခ်ိန္အမ်ိဳးစံုေသာေမြးရပ္ေျမရဲ႕ေျပာင္းလဲမႈထဲအေမ့အိမ္ေလးနဲ႔ေႏြးေထြးခဲ့ရတဲ့ေနရာေလးမပါခဲ့ဘူး။ၾကိဳယူခဲ့တဲ့ခြင့္တပတ္မွာေလးနွစ္ေက်ာ္ငါးနွစ္အတြင္းပထမဆံုးပါပဲ။ဖြင့္ပြဲျပီးတည္းကအိမ္မွာပဲသူေနရင္းအိမ္ကိုလာလည္တဲ့Tayတို့Beastတို့Keniတို့ကိုေစာင့္ေနတုန္းပဲ။

အက်င့္ေလးတခုအတိုင္းလိုက္ကာေလးကိုဖြဖြဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မနက္ကအေလာတၾကီးထြက္သြားတာေတြ႔လိုက္တဲ့ကေလးရဲ႕အခန္းမွာလိုက္ကာေလးကလစ္လပ္လို့ေနတယ္။အဝါေရာင္၊အျပာေရာင္၊အစိမ္းေရာင္အမ်ိဳးစံုေသာsticky noteေလးဟာမွန္အျပည့္ေနရာယူထားလို့။ေဆးစာအုပ္ထူထူေတြကလည္းစားပြဲေပၚကမွန္ေဘာင္ကိုေက်ာ္ေနတာေတာင္ျပည့္စံုေသးဟန္မတူပါ။

အနည္းဆံုးေတာ့သူ့ခံစားခ်က္ေတြကိုဖြင့္ဟလိုက္မယ္ဆိုတဲ့အိမ္မက္ေလးကသူကိုကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ရက္တခ်ိဳ့မွာမရိုးမယြကိုျဖစ္ေစတာ။မ်က္ရည္ေတြဝဲတဲ့အထိKeniဟာေပြ႔ဖက္လာခဲ့တယ္။'ဘာအေၾကာင္းေတြပဲပဲရွိရွိဖြင့္ေျပာလိုက္'ဆိုတဲ့Tayဟာမ်က္ဝန္းေတြမိႈင္းညိဳ႕ေနခဲ့တယ္။

"Sawadee krab!!အန္းမ…က်ြန္ေတာ္Singtoပါ"

ေနာက္တရက္အန္းမဆီသြားလည္ေတာ့wheelchairေပၚကအမ်ိဳးသမီးၾကီးကမ်က္ရည္ေတြဝဲလို့သူ့လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လာတယ္။နွစ္ေတြၾကာေနေပမဲ့ဒီအရွိန္အဝါဟာခုထိစြဲက်န္ေနတုန္းပဲ။မ်က္ဝန္းေတြဟာေမတၲာဓာတ္ေတြျပည့္ေနတုန္းပဲ။

တီေလးနဲ႔အန္းမရဲ႕သတိရမႈနဲ႔လက္ရွိအေနအထားကိုေမးျမန္းမႈကိုတနာရီနီးပါေလာက္သူေျပာေနျဖစ္တယ္။သူစိတ္ေတြေပ်ာ္ေနတုန္းပါပဲ။

"သားSingေရာ။လက္ဆတ္ဖို့စိတ္ကူးေလးဘာေလးမရွိေသးဘူးလားကြယ္။"

သူ့အသက္26နွစ္။အခုထိငယ္အိမ္မက္ကိုပဲသူမက္ျဖစ္တယ္။Kristကလည္းဘယ္သူမွမျဖစ္ဘူးလို့။

"ဒီလိုပါပဲတီေလးရယ္။"

"ညီေလးေတာင္သားကိိုေက်ာ္တက္………"

"မား~~~မနက္စာ!!မနက္စာ!!က်ြန္ေတာ္ေနာက္က်ေနျပီ"

ျဖတ္ဝင္လာတဲ့ဆြဲဆြဲငင္ငင္ေခၚသံေလးကအေပၚထပ္ကေနေတာက္ေလ်ွာက္ဆင္းလာျပီးမီးဖိုခန္းထဲမွာအနားသတ္ေလရဲ႕။ရွစ္နာရီမတ္တင္းကိုျပေနတဲ့အခ်ိန္ေၾကာင့္ဒီကေလးမမီွေတာ့မွန္းသိလိုက္ရသည္။