SELENOPHILE-12

296 51 4
                                    

Zawgyi::

"Mae!!သားသြားျပီေနာ္!!"

"ဟဲ့……ဟဲ့…ဒီကေလးမနက္စာစားသြားဦးေလ!!"

ေဘးလြယ္ကိုျပန္ပင့္တင့္ရင္းေျခတဖက္ေျမာက္ဖိနပ္စီးရင္းလွမ္းေအာ္ေနတဲ့Maeကိုလွမ္းေျပာရေသးသည္။

"Mae!!ေတာ္ျပီ!!သြားေတာ့မယ္"

ျခံကေနလွမ္းျမင္ရတဲ့အရိပ္ေလးကလမ္းထိပ္ေတာင္ေရာက္မယ္။ဒီနွစ္ေတြမွာရင္းနွီးမႈေလးေတြဟာအဆင့္ေတြတက္ခဲ့ေပမဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုရပ္တန့္ထားျခငး္ေနရသည္။ဒါမွမဟုတ္…သူကိုယ္တိုင္ကမၾကိဳးစားမိတာ။တျဖည္းျဖည္းပြင့္လင္းျမင္သာလာတဲ့ေခတ္မွာလည္းငယ္ငယ္ကစြဲေနမိတဲ့အစြဲနဲ့သူဟာေရွ႔ဆက္မတိုးျဖစ္။ဒီတိုင္းပဲေလးအရာရာကိုရပ္တန့္ပစ္ေနလိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ။

မနက္တိုုင္းကားမွတ္တိုင္ကိုတူတူသြားမယ္။ဟိုဟိုဒီဒီေလးေတြေျပာၾကမယ္။lineေပၚမွာစကားေျပာမယ္။စာအုပ္ဆိုင္တခ်ိဳ႕မွာတခါတေလေတြ႔မယ္။ဒီလိုနဲ့ပဲသူကစီးပြားေရးဒုတိယနွစ္။ေဆးေက်ာင္းသားKristကေတာ့ပထမနွစ္ေတာင္ျပီးေတာ့မယ္။

airpodတပ္ျပီးလမ္းေလ်ွာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ခပ္ခြာခြာကေနပဲသူလိုက္ျဖစ္ပါတယ္။ထိုကေလးမ်က္နွာေလးညိဳးတာနဲ့သူမွာတကယ့္ကိုေျပးစရာေျမမရွိ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၲာဆိုတာမ်ိဳးတာကလည္းအသည္းငယ္အတြက္ရည္ရြယ္ျဖစ္တည္တဲ့တစ္ဦးဆိုင္နာမ္ေလးေတြ။ကိုယ့္ကမ႓ာမွာထိုေကာင္ေလးအျပံဳးေတြေၾကာင့္ပဲလည္ပတ္တာမ်ိဳး။

ကားမွတ္တိုင္မွာေဘးခ်င္းကပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ေမာ့ၾကည့္တဲ့မ်က္ဝန္းနက္ေတြကမေျပာင္းလဲ။

"P'သြားေတာ့မွာေပါ့။အေစာၾကီး"

"ဟုတ္တယ္။ဒီေန႔presentationရွိလို့"

"ဟုတ္…SuSu Na!!!"

ခ်ိဳျမျမအသံပိုင္ရွင္ငယ္ကသူ့ရဲ႕PowerBankေလး။ခ်က္ခ်င္းကိုအားျပည့္သြားတဲ့သူဟာယံုၾကည္ခ်က္ေတြပိုတိုးလာတယ္။ခ်စ္ရသူရဲ႕အားေပးမႈကကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈရဲ႕အဓိကေသာ့ခ်က္ပဲ။သူလိုခ်စ္ရသူေတြအတြက္ေပါ့။

"Kitေရာ…ေက်ာင္းစာေတြအဆင္ေျပလား"

"ဟုတ္!ပထမနွစ္ဆိုေတာ့generalပဲသင္ရတာမို့။စာမ်ားေပမဲ့အဆင္ေျပပါတယ္"

URANOPHILE (Completed)Where stories live. Discover now