BUNALIM

Final

İyi okumalar .

Gizemli kızın da dediği gibi insanlar sizi önemsemezdi .Ben de bunu gizemli kız ve babam sayesinde öğrenmiştim .

Babam hiçbir zaman benim istediğim gibi bir baba olamamıştı .Ben de onun istediği gibi bir evlat olamamıştım .Bunu ikimiz de çok iyi biliyorduk .Bir ay boyunca odama kapanmıştım ama beni bir kere bile odamdan çıkarmaya çalışmamıştı .

Her gün kapımın önüne tepsiyle yemek koyuyor tek kelime etmeden gidiyordu .Bazen kapımın önünde durup “Bu odadan eninde sonunda çıkacaksın .Sen sorunlu bir çocuk değilsin .” diyordu .Odamdan çıkmayacağımı ve sorunlu bir çocuk olduğumu kendisi de gayet iyi biliyordu .Amacı moral vermek miydi yoksa kendisini beni umursuyor gibi mi göstermesi miydi anlayamamıştım .Aslında babam da kendini kandırıyordu .Aynı benim gibi .

Gittikçe kötüleşip içime kapanıyordum .Aslında şu anda tam bir kapalı kutu gibiydim .

Her geçen gün bir öncekinden daha anlamsız ve daha kötü geçiyordu .Her geçen gün daha da hissizleşiyordum .Her geçen gün daha dibe batıp bir dip daha keşfediyordum .

Elimi kalbimin üzerine koyup derin bir nefes aldım .Gizemli kız başkaydı .O bambaşkaydı .O benim ruh eşimdi .O ,beni anlayan tek insandı .

Ama ne yapmıştı ?Beni üzmüştü ,kırmıştı ,yarım bırakmıştı .Daha ve daha önemlisi beni hiç umursamamıştı .

Aslında ben bile kendimi umursamazken başkası mı umursayacaktı ?Komikti .

Yatak örtüsünün üzerinde daireler çizmeye başladım .O masmavi ve kırmızı dudakları aklımdan çıkmıyordu .Gizemli kızın çok güzel gözleri vardı .Ama sevildiğini görmüyordu .

Bir an içim titredi .İliklerime kadar yalnızlığı ,kimsesizliği ve çaresizliği hissediyordum .Ona hiç sarılamamıştım .Kokusunu içime çekip yüzünü inceleyememiştim .Acaba ona sarılmak nasıl bir şeydi ?Onu özlemek kadar zor muydu ?

Ah ,tabi ki zordu .

Gizemli kızdan ne beklemiştim ?Umursanmak mı ?Sevilmek mi ?Mutluluk mu ?Evet belki de bunları beklemiştim .Ama unutmuştum .Beklentiler sadece üzerdi .Evet insanlardan olan beklentileriniz sizi üzerdi .Çünkü insanlar böyleydi .Önce sizi seviyormuş gibi yapıp sonra hiç sevmemiş gibi giderlerdi .

Gözlerim doldu .Ben resmen yalnızlığın somutlaşmış haliydim .Her zaman kendim olduğum için yalnızdım ve hep böyle kalacaktım .

O haklıydı .Beni mahvediyor ve günden güne mutsuzluğa daha çok alıştırıyordu .Kendi güç bulmak için beni kullanıyordu .Ama bu seferde beni tüketiyordu .O bunun farkındaydı hem de başından beri .Keşke ben de gözlerimi daha erken açıp olayın farkına varabilseymişim .

Aslında bana en büyük zararı babamdan çok gizemli kız vermişti .Çünkü babam beni umursamıyor ve umursamadığını da gayet iyi bir şekilde gösteriyordu .Ama gizemli kız öyle miydi ?Hayır .O beni önemsiyormuş gibi yapıp önemsemiyordu .O kendini herkesten çok önemsiyordu .Bunlar gerçeklerdi .

Ve gerçekler çok hassas biri olduğum için bana kolayca zarar verebiliyordu .

Hep hassas ve çok içten düşünen biri olmuştum .Çok içten düşünen biri olduğum için haliyle fazla duygusal oluyordum .Ama sonra umursamamayı öğrendim .En azından umursamayınca az da olsa mutlu olabiliyordunuz .

Mutlu olmak o kadar zordu ki .Sadece benim için değil ,herkes için zordu .Bazı insanlar mutlu olmak için debelenirken bazıları ise mutsuz olarak kalmayı tercih ediyordu .Galiba ben mutsuz kalmayı gizemli kızı tanıyarak tercih etmiştim .Gizemli kız hep aklımdaydı .Aslında onu ve bana yaşattıklarını unutmak mümkün değildi .O bir insanı nasıl en içten yaralayacağını çok iyi biliyordu .Ben ise bir insanı nasıl üzeceğimi ne de kendimi başkalarına karşı nasıl koruyacağımı bilmiyordum .