MB2 - DRIVEN

46 - Til The End Of Time

Chapter 46

Walking forward with a stern face, Lorenzo couldn’t take his eyes away from Valentines. The woman was waiting for him and smiled from ear to ear upon seeing him.

Kung noon ay may natitira pang espesyal na lugar sa puso niya dahil ina ito ng anak niya, ngayon ni ga-tuldok ay wala na.

They’re even.

Sa totoo lang, matagal na siyang bayad sa pag-abandona niya sa mag-ina. May interest pa iyon dahil kamuntikan ng sirain nito ang binubuo niyang pamilya. Oo malaki ang kasalanan niya rito noon pero hindi naman niya binuong mag-isa si Ziggy. Ginusto rin nito ang nangyari.

“I really know that you’ll come.” Kampanteng sabi nito sa kanya pero nagpipigil siya na masakal ang babae.

Nanggigigil siya sa bibig nito na habang nakikita niya ay naaalala niya lahat ng mga mamamatay pagkatao na mga salitang ibinato nito sa asawa niya.

“I’m here to tell you that you never succeeded.” Matigas na usal niya habang katabi si Atty. Johnson at si Felix.

Agad na nagbago ang reaksyon ni Valentines at nawala ang ngiti. “What do you mean, ‘succeeded’?” her brows raised a bit.

Iniabot niya rito ang ipinagawa niyang kasulatan sa abogado niya.

Tiningnan niya si Atty. Johnson at si Felix na waring naintindihan naman at umalis sa tabi niya.

Naiwan sila ni Valentines habang sinusukat niya ng tingin ang babae.

He left early to jangle his lawyer, 5:00 in the morning. Matatagalan ang pag-issue ng TRO kaya personal siyang nagpagawa ng kasulatan na notaryado ng abogado niya dahil kung hindi susunod si Valentines, wala siyang magagawa kung hindi ang magkita sila sa korte para lang protektahan ang mag-ina niya.

“That is actually a demand letter.” Aniya na walang ngiti. “I am demanding you to stay away from Nicolette and every member of my family. I can’t believe you’re this uneducated to stab my back.” Maririin ang bawat salitang binitiwan niya dahil gusto niyang maiganti ang nasaktan na damdamin ng misis niyang buong magdamag na nagkulong sa kwarto.

“Wait…” litong usal nito pero umiling siya.

Pasalamat nga ito na kinakusap pa niya.

“When Ieft you for Germany decades ago, that was the end of everything between the two of us. What happened in China must be left in China because during that time, there was still no Nicolette. Tapos na tayo Valentines at sa susunod na saktan mo ang asawa ko, may Ziggy forgive me but you will rot in jail.” Maawtoridad na sabi pa niya pero nailing itong tumigas ang mukha.

“Are you threatening m—”

“Fuck yes!” singhal niya rito at baka mamaya pa ay mandilim na ang paningin niya. “Yes because you bullied my wife! Do you get me? Nicolette isn’t just my fiancée; she’s already my wife! If you thought you won your game then I’m telling you that you’ve never! You’re still a loser and my son was such an unlucky one for having a terrible mother like you!” duro niya rito at sukat doon ay tinablan yata ang babae dahil naiyak ito sa harap niya.

“You have to set the security code of the mausoleum back to what it was before or else I’ll even contest it in court and get him exhumed. Baka ikaw ang hindi makabisiya sa puntod ng anak ko. Don’t dare me, Val. You know I’m a good person but a bad enemy.”

“Oo na! Napakawalang hiya mo talaga! You’re doing this for a stupid girl and never did it for me!”

Nagtagis ang mga bagang niya at kamuntik talagang umigkas ang kamay para saktan ito pero hindi niya ilalagay sa alanganin ang sarili niyang pangalan.