MAGINOO na MANYAK(On-going)

KABANATA 7

Kabanata 7

ILANG ARAW na ang nakalipas pag katapos nang insidenting nangyari sa akin. Hindi pa nga ako nakakapag thank you kay Iking. Sabi kasi sa akin ni Beks na si Iking daw ang tumulong sa kanila na madala ako sa bahay namin since malayo naman ang hospital dito sa Navatas.

Si Iking din daw ang nag gamot sa mga sugat ko. Hindi ko alam kung paano niya nagamot ang mga sugat ko na hindi na ko masyadong naramdaman ang sakit at kirot.

Kaya siguro kailangan kong mag thank you sa kanya. Pero paano ko gagawin yun? hindi naman na kami close ni Yanyan na kapatid niya' na dati kong bestfriend.

Pero for me? I still consider her as my bestfriend. Ganun naman talaga diba? if you love someone you can forgive them but you can't forget. Pero sa case namin ni Yanyan iba, masyado pa kaming mga bata noong mga panahon na yun.

Kaya ko siya naiintindihan. Kung bibigyan niya o namin ng second chances ang pagiging mag kaibigan namin, siguro maiibalik namin ang dati naming samahan.

Hindi lang naman kasi 'Relationship sa pag bo-boyfriend o Girlfriend' ang pwedeng bigyan ng second chance applicable din yun para sa mag kakaibigan.

Wag kasi puro lovelife, kahit wala pa naman ako nun' ang dapat na isipin natin ay studies muna. Kagaya ko. Diploma muna bago isuko ang perlas ng sinilangan.

Umalis si Mama kasama si Kate at si beks. Si kuya Leo naman hindi ko alam kong nasaan. Si Kara ay kasama ang mga kaibigan niya.

Dahil bored na ako at mag isa sa bahay namain migth as well na pumunta nalang muna ako ng rawis since mag pa-five pm palang naman. Maganda kasi doon pag mag gaganitong oras na, makikita mo kung gaano kaganda ang paglubog nang araw.

Nakarating ako sa rawis kahit medyo nangingirot ang mga sugat ko. Pero okay lang worth it naman kasi ang pag punta dito dahil makikita ko na naman kung gaano kaganda ang pag lubog nang araw. Na palagi kong hinahap sa syudad ng maynila.

Wala naman akong mahanap na ganitong view doo dahil bukod sa buildings ang makikita mga ma-attitude pa ang mga tao.

Paborito kong panuorin ang pag lubog nang araw kasi narerelax ako. Nagiging kalmado ako at nakakapag isip ako nang tama. This place is my most favorite place sa lugar na to.

Umakyat ako sa malaking bato kong saan ako madalas pumwesto noon, nung bata pa ako. Grabe, ang hirap namang umakyat ngayon.

Mukang hindi na sanay ang mga kaso-kasuan ko ah. Medyo hindi na kasi ako sanay na umakyat pa dito medyo nakalimutan ko na kung paano. Kahit medyo nahihirapa at natatakot ako sa pag akyat sa malaking bato ay pinush ko parin. Lalo na nang matanaw ko na malapit na ako sa toktok.

Yes. Finally malapit na ako.Isa, dalawang hakbang. Yey! im here na sa taa- hindi ko na natuloy ang sinasabi ko sa isip ko dahil nakita ko ang isang lalaki na nakahiga sa toktok ng bato.

Shook! hindi ko naman inaasahan na dito kami magkikita. Hindi pa ako ready na makipag usap sa kanya e.

Pinagmasdan ko siya. Nakapitkit siya habang nakapatong ang isa niyang braso sa noo. Mukang natutulog siya, kaya napag desisyonan ko na lang na bumama at umuwi.

Pero bago pa ako makahabang ng isang hakbang paababa dito sa bato ay nagsalita siya.

''Saan ka pupunta?'' tanong niya sa akin. Akala ko ba tulog siya? bakit nag sasalita siya? o baka naman nananaginip siya.

Oo tama nananaginip lang siya kaya siya nag sasalita.

Ipagpapatuloy ko sana ang pag hakbang ko nang magsalita ulit siya.