Bölüm-2:Kıyıya vuruş

81 16 1
                                    

Bilincim kapandı.Suyun koyu mavisinin yerini karanlık aldı ve ben o karanlığın içinde kayboldum.Sonra ne oldu bilmiyorum.Boğazımda bir el hissettim sıcak bir el sonra o eller bilincimi yerine getirdi.Galiba ilk yardım gibi bir şey yapıyordu,ama canım acıyordu. Kâbustan uyanırmış gibi aniden doğruldum,o el sırtımdaydı sanırım şu anda deliler gibi yuttuğum suları çıkarmam gerekirdi ama hayır, ne su yutmuştum ne de kalbim durmuş.
Sonra ona baktım o ela gözleriyle bana şaşkınlıkla bakıyordu.Elimi kalbime götürdüm o kadar gereksiz ilk yardımdan sonra biraz ağrım vardı. yine utanarak sordum:

Ş-şey burası neresi?"o da sırıtarak ve alaycı bir tavırla;
"Dalga mı geçiyorsun yada seni hafızanı silip mi buraya gönderdiler?"
bende"Ciddiyim diğerleri nerede?"

O"seni merkeze götürsek iyi olucak."
ben"Merkez?"
o "hangi bölgede oturuyorsun?"
ben"yabancılara adres vermiyorum.Beni en yakın karakola götürürmüsünüz?"
O"keyfin bilir o zaman kendine geldiğine göre merkeze kadar sana senin yaşlarinda genelde şehirde cadı avlamyan ve benim gibi birisi bile şehire iki haftada bir uğrarken senin gibi geçit e büyülü sözleri söylemeden atlayan ve şaşırtıcı bir şekilde hiç şu yutmadan,gelebilen birini ilk defa görüyorum.Yeteneğin ne?kabalık ettim önce adını sormalıydım."

Ben"Senin kafan falan mı güzel?ne cadı avlaması,ne geçidi?"o gerçekten de çok soru soruyordu,dünyanın her neresine gidersem gideyim vurduğum kıyı neredi olursa olsun başımın çaresine bakmalıydım.Gözlerim bi ona bi etrafa bakıyordu,derken daha önce benzerini bile görmediğim kilise gibi bir yer gördüm duvarlarında semboller vardı, ince işlemeli sütunları çok incelemeye fırsatım olmadı zaten o kolumu hafifçe dürtü adını bile bilmediğim birinin peşinden gitmek.Bu ancak benim gibi o anda ki çaresizlerin yapabileceği bir şey.

Onun adını bile sormadım. Utanarak,birazda meraklı bir tavırla"benim adım Mira senin adın neydi?O"benim adım Orka."kapıya geldiğimizde eline küçücük bir küre olan bir adam bana doğru dönerek"seni daha önce görmemiştim(Orka'ya dönerek)bu kız da kim?"

Orka"bu Mira kürende gözükmesi gerekmiyormuydu?"o adam"burda bekleyin."Acaba ölmüş olabilirmiyim cennet yada cehenem neresiydi burası yada bir rüya mı?derken o küresi olan adamlardan birkaç tane daha geldi,üstümüzü aradılar. Orka benim yanımda uzun boyu ve ela gözleriyle yürümeye devam ediyordu.

Arada bir göz göze geliyor,ve bir cevap
istermiş gibi gozlerimin içine bakıyordu,neden bilmiyorum ama kendimi biraz olsun güvende hissediyordum.Kapıdan içeriye girdik,benim gözüm geniş birazda meclis kurumlarını andıran salonda geziyordu.Orka salonun ortasındaki masayı işaret ediyor,bende işaret ettiği yere gidiyordum çünkü ne yapacağımı bilmiyordum.Masada toprak,su,ateş tabağın içindeydi bir tabak daha vardı ama içinde başka bir şey göremiyordum.

Kendimi filmlerdeki özel güç seçen kahramanlar gibi hissetmiştim.Etraftaki oturma yerlerinde en az 5 en fazla 10 kişi
vardı.Yaşlı bir kadın yanıma yaklaşıyordu.

Tam karşımda durdu,elleriyle üstümü arıyor gibiydi ama bunu bana dokunmadan yapıyordu.Ben"kahin falan mısınız?Kadın"sen Danver'ın kızısın,buraya bir kaza sonucu geldiğini sanıyorsun ama öyle değil Mira.Cadılar ve iblislerden gelen bir tehditlerden biri,bu katarina senin normal bir insan olman için yetiştirip,bunu da bize söylememiş.Oradakilerden beyaz saçlı mavi gözlü birisi:
Biz heryerde kendi kanımızdan avcılarımızı arayalım, o d- derken o kadın elleriyle sus işareti yaptı ve sesler yerini sessizliğe bıraktı."Ben ise etrafı süzerek ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.O az önce herkesi bir el işaretiyle susturan yaşlı kadın bana dönerek"Evet şimdi elimi başının üstüne koyucam,kımıldamamaya çalış."Ben ise tamam anlamında başımı salladım.

Elini alnımın yan tarafına koydu.Birini sanki oraya cimcik atmış gibi oldu.Gözlerim kapandı ama bilincim yerindeydi.Kadın anılarımda gezdiğini görüyordum sanırım yetimhanenin orasına gitmişti.Yanina gittim.

"Anılarımın arasında ne yapıyorsunuz?ve buraya nasıl geldiniz?"dedim.Yaşlı kadın şaşkınlıkla"güçlerini uyanınca test edecektik.Ama sen çoktan gücünü bulmuşsun."Benim güçlerim mi var?rüya da falanmıyım?adınız neydi uyanıkken soramamıştım?"umarım sesli düşünmemişimdir. Ki yaşlı kadın" adım Sansa, senin yeteneklerinin kalanını uyanınca test edicez"dedi.Anilarimda gezinmeye devam ediyordu.Rahatsiz olmaya başlamıştım çünkü kendime bile itiraf edemediğim,daha doğrusu kabullenmek istemediğim anılarıma doğru gidiyordu.Görmesini istemiyordum.anılarımda gezen Sansa denen yaşlı kadına seslendim."O anımadan uzak dur!"kadın hala anılarıma doğru yürüyordu,mahremiyet denen bir şey vardı.Kimsenin yetimhanedeki halimi görmesini istemiyordum.Elim havaya kalktı ve yüksek sesle Sansa denen kadına seslendim" seslendim"Çık anılarımın arasından!"

Vücudumda şu ana kadar hiç hissedemediğim enerji akışını hissetim.Hemen ardından yerde sallanma ardindan da gözlerim açıldı.Yanıma baktım,anılarıma zorla girmeye çalışan Sans- o-olamaz!salona ne olmuştu öyle salona bakarken yerin parçalar halinde yarıldğını gördüm.Yarilma izlerini izleyince yarılmlarin merkezi bendim.Bu nasıl mümkün olabilirdi.Salondakiler kollarını çarpma işareti şeklinde yapıp göğüs kafesinde tutuyorlardı.Salonda yine fısıltılar dolaniyordu."Baş büyücü ve biz bile kalkan kullandık.Hem annesinin hem babasının güçlerini almış."Sansa yani duyduğuğum kadarıyla baş büyücü bana dönerek"Neredeyse bitmek üzere,masmi üstündeki ateşe,suya,toprağa ve havaya elini gecirmeni istiyorum sonra da gidip dinlen."

Evet,bu kadar şeyden sonra dinlenmek iyi gelebilirdi.Herneyse şu test denen şeyi yapıp bi an önce dinlenmek istiyorum.Bunlari hazmetmek için de biraz zaman iyi olurdu ama buraya gelir gelmez Orka denen çocuğun beni apar topar buraya getirmesi,bi yemek bile yemeden,Anılarımın içinde gezinmeler,güçler,yıllardır bana hiçbir şeyin anlatılmaması...
Neyse mideni ve yatağını sonra düşünürsün herkes sana bakıyor.

Elimi ilk önce suya götürdüm ve içine koydun elimin etrafında bir baloncuk olmuştu başbüyücü"kalkan,bu sayede suyun içinde nefes alabilirsin,devam et."elimi ateşe götürdüm başbüyücü(Sansa)"tut"dedi.Ürke ürke elimi ateşe götürdüm ve elimle ateşi sanki tanıyacakmışım gibi elime aldım.Ateşi tutuyordum şaşkınlık ifadesi yüzümde anlam bulmuştu resmen.Elimle ateşi tutuyordum yerine bıraktım.Beklemediğim bir şekilde Sansa toprağı eline alıp bana doğru attı.Yüzümü topraktan korumak için kaldırdım ve toprak havada duruyordu. Ardından Sansa kaseyi göstererek "kaseye vurmamı"söyledi.Elimi yumruk yaptım ve kaseye vurmak için götürdüm elimin ucu kaseye değdiğinde kase toz olmuştu

Baş büyücü"gidebilirsin ve baban gibi bütün elementleri kontrol edebiliyor ve anneniki gibi telekinezi guclerin var ve bu arada Orka ya dönerek "ona odasını göster.Şimdilik isin bitti,gidip dinlen"dedi.Gerçektende çok yorgundum,açtım,uykum vardı.Geldiğimde gündüz olmasına rağmen pencereden güneşin battığını gördüm.

Orka bana dönerek"önce bir şeyler yemek istermisin?"dedi.O sırada karnım gruldadı.Orka "sanırım sorumun cevabını aldım."dedi.

Yemek yerine ulaştık, masaya oturduk,yemekler geldi ve ben kıtlıktan çıkmış gibi yiyiyordum.Orka"Yavaş ye bükücü boğululacaksın."Ben"sende bilmediğin bir yere aç karınla gidip bide sana yetenek testi denen bir şey yapilirsa anlarsin.Herneyse odam ne taraftaydı?Orka"peki seni odana kadar bırakayım bükücü."Ben"bana öyle demeyi kesermisin?Orka"Yarin yine görüşücez Mira."beni yemekhanenin bi üst katındaki odama bıraktı.Sanırım odalarda iki kişi kalıyorduk.

Odada iki tane yatak vardı ama odada yalnızdım hemen yataklardan birine uzandım ve bunların sadece bir rüya olmasını dileyerek gözlerimi kapattım ve kendimi karanlığa bıraktım.

Kıyıya vurmuştum,evet ama başımın çaresine bakmak zorundaydım.Bu kıyıya vuruş olayı benim için iyi mi oldu,kötü mü oldu hiçbir fikrim yok.Benden gizli dönen başka hangi dolaplar döndüğünü öğrenmem gerekiyordu.Sonuçta ölen ailemle ilgili bana neredeyse hiçbirşey anlatilmamıştı.Bir günde yaşadığım şeylere bakılırsa bu hiçte kolay olmamıştı.Birşeylerin yeniden başladığını seziyorum ama neyin başladığı hakkında bir fikrim yok.Bu aile olayı ve bu yer umarım olayın merkezinde ben olmazdım.

Eğer öyleyse
ben av olurdum,avcılar bile avda avda avlayabiliyor sonuçta...

MühürHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin