Καλή ανάγνωση !
Διάφοροι ψίθυροι ακούγονται στο μαύρο φόντο που προβάλει παντού.
Σκέφτομαι τα λόγια του αδερφού μου πως ο πανικός δεν φέρνει ποτέ λύσεις και ηρεμώ τον εαυτό μου.
Το σώμα μου με δυσκολία μπορώ να το κουνήσω παρόλο που δεν είμαι δεμένη. Η ιδέα να πεθάνω με αγχώνει. Όχι ότι θα χάσω κάτι. Τα έχω ήδη χάσει όλα. Φοβάμαι να φύγω χωρίς να πω αντίο για δευτερη φορά στον Peter.
Φόβος κυριεύει το μυαλό μου έτσι μένω αμίλητη.
Δυο ψυχρά χέρια χάιδεψαν το γυμνό δέρμα που δεν κάλυπτε το ύφασμα της μπλούζας μου. Αναγούλα.
Μια ανατριχίλα διαπέρασε όλο μου το σώμα. Δεν έκανα τον κόπο να μιλήσω. Περίμενα να μιλήσει αυτός ή αυτοί πρώτα. Έμεναν το ίδιο αμίλητοι.
Φόβος! Τα συναισθήματα ήταν τρόμος ,φόβος ,θλίψη , μίσος.
Μισούσα τον εαυτό μου . Τον εαυτό μου γιατί δεν πρόλαβα να πω στον Peter ποσο τον αγαπώ και ποσο μου έλειψε. Δεν πρόλαβα να τον φιλήσω , να τον αγκαλιάσω. Να του πω ότι αυτός είναι η οικογένεια μου και το μόνο σημαντικό άτομο που έχω. Πως μου λείπουν τα βραδιά που περνάγαμε ψηλά στα βουνά τρώγοντας πάνω στο αμάξι του. Τα ξημερώματα στην θαλλασα να ξυπνάω στην αγκαλιά του. Μου έλειψε η φωνή του να λέει το όνομα μου , με το δικό της ιδιαίτερο τροπο. Μου έλειψε αυτός. Οι αναμνήσεις μας. Το εμεις.
Τρέμω ολόκληρη που δεν μπορώ να το ελέγξω.
Την σιγή την σπάει μια βαριά φωνή.
«Φοβάσαι πριγκίπισσα;»
Ξαφνικά φως και εικόνες προβάλουν παντού.
Το στόμα μου ελευθερώνεται καθώς κρύος αέρας πέφτει απότομα πάνω του.
Πάω να τσιρίζω αυθόρμητα , πανικός με κυριεύει. Φοβάμαι!
Ένα χέρι κλείνει βιαστικά το στόμα μου παίρνοντας πρωτοβουλία να μιλήσει.
« Και να φωνάξεις δεν θα σε ακούσει κανείς» είπε με ένα πλατύ χαμόγελο, αηδία , νιώθω αηδιασμένη έχοντας να με ακουμπάει ένα τέτοιο πλάσμα. Σουφρώνω τα μάτια μου. Οργή!
«Μη χάσεις τη φωνή σου και έχουμε άλλα πριγκίπισσα» Απομακρύνει αργά το χέρι του.
« Τι θέλετε από εμένα;» Ρωτάω τρομοκρατημένη. Καμία απάντηση. Βλέμματα όπου αντικρίζουν το ένα το άλλο. Κάτι δεν τους αφήνει να μιλήσουν. Προδίδονται. «Θέλετε Χρήματα!;» Φωνάζω ρωτώντας τους. Χτυπιέμαι να ξεφύγω αλλά καμία ελπιδα. Γελάνε με τις αφελής προσπάθειες μου.
«Όλα με την ώρα τους. Προς στιγμή θέλουμε τον αδερφό σου» χαμόγελο γεμάτο ειρωνία προβάλει στο πρόσωπο του.
Και οι τρεις τους απομακρύνονται από κοντά μου. Πρέπει να σκεφτώ κάτι. Κοιτάω τριγύρω. Άγνωστο μέρος. Με το ζόρι μπορώ να παρατηρήσω το τριγύρω. Ίσα που φαίνονται με αυτο το φωτισμό.
Ο ήχος της πόρτα να ανοίγει ξανά ακούγεται και προσπαθώ να γυρίσω αλλά είναι πράγμα αδύνατο.
Βήματα ακούγονται κάνοντας την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα.
«Melissa?!»
Βαριά χροιά.
Μπροστά μου εμφανίζεται ένας τύπος στα μαύρα έχοντας το πρόσωπο του κρυμμένο φορώντας μια μάσκα όπου κάλυπτε το στόμα του όπως και γυαλιά ηλίου. Έβγαλε το καπέλο όπου φορούσε και γονάτισε απέναντι μου. Δεν μπορούσα να τον δω αλλά ακουγόταν γαλήνιος και η αύρα του ήταν ήρεμη.
«Με ξες;» Τον ρώτησα όλο ελπίδα μην παίρνοντας κάποια απάντηση. Αυτή η σιγή με εξόντωνε! «Με ξες;» Τον ρώτησα αυτή την φορά πιο απότομα και δυνατά.
«Φυσικά» απάντησε αδιάφορα ξανά σηκώνοντας. « Είσαι η-»
«κοπελίτσα που θα μας κάνει πλούσιους» φωνή από μακριά.
Ένας άνδρας μεγάλης ηλικίας μας πλησιάζει μην έχοντας καλυμμένο το πρόσωπο του. Κλείνω βιαστικά τα μάτια μου.
Απορία!;
Αν δεις το πρόσωπο του απαγωγέα you will not have happy end!
Γέλιο ακούγεται.
«Μην φοβάσαι.» Απάντησε ο τύπος με την μάσκα.
«Εύκολο να το λες» μονολόγησα καθώς μαζεύτηκα καλύτερα στην θέση μου όταν με πλησίασε. Ξαφνικά τα χέρια μου απελευθερώθηκαν. Αυθόρμητα τα έτριψα μιας και είχαν κοκκινίσει.
«Δεν θα σε πειράξουν» απάντησε πιάνοντας τα χέρια μου καθώς ο ηλικιωμένος ανδρας έφυγε. Αποτραβήχτηκα αλλά τα χέρια του παρέμειναν στα δικά μου. Φαίνεται φιλικός αλλά Melissa μην προδίδεσαι ένας από αυτούς είναι.
Μπερδεμένο βλέμμα.
Δεν μπορώ να καταλάβω το δικό του.
Με μια κίνηση η ζακέτα όπου φορούσε βρέθηκε γύρω από τους ώμους μου.
Αμοιβαίο συναίσθημα. Σηκώνεται να φύγει.
«thanks mask boy» είπα κοιτώντας ευθεία. Πριν προλάβει να φύγει γυρίζει να με αντικρίσει. Δεν κατάλαβα την αντίδραση του αλλά ένιωθα να χαμογελάει.
«mask boy;» απόρησε γελώντας ελάχιστα « μου αρέσει» απάντησε πλατιά απομακρύνοντας και άλλο από κοντά μου.
_____________________________
Μικρό.
Σορρυ αλλά προσπαθώ και εγώ με το σχολείο να ανεβάζω !
Ελπίζω να σας άρεσε!
Όσο για τις εξελίξεις πείτε μου τα σχόλια.
____________________________
Ellen
YOU ARE READING
EXboyfriend.
Teen Fiction«Περίμενε! Ο Peter ; Ο γνωστός;» Ρωτάει σοκαρισμένη η Anna και της γνέφω θετικά «Ο PETER ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΗΝ ΣΟΥ;» Φωνάζει δυνατά και της κλείνω γρήγορα το στόμα μόλις όλα τα παιδιά του κολέγιου στρέψουν τα βλέμματα τους προς τα εμάς. ... Melissa και Peter...
