EXboyfriend.

EXboyfriend|at nine?

«Γεια;» Απόρησα βλέποντας τη μορφή του απέναντι μου.

«Τι κάνεις εσύ εδώ;» Απόρησε σοκαρισμένος εξετάζοντας τριγύρω.

«Αυτό πρέπει να το ρωτάω εγώ!» Του είπα σταθεροποιώντας το σώμα μου στην πόρτα και σταυρώνοντας τα χέρια μου κάτω από το στήθος.

Μόλις παρατήρησα το βλέμμα του να μετακινείται εκεί τα άφησα βιαστικά -ελεύθερα- κάτω.

«Εγώ ήρθα να γνωρίσω αυτή την καύλα γειτόνισσα που συζητάνε όλα τα αγόρια εδώ» Είπε αφηρημένος και εκνευρισμένος ταυτόχρονα.

«Α, εγώ θα είμαι αυτή. Κρίμα που με γνωρίζεις ήδη. Γιατί έχω δουλειές θα μπεις ή θα κάτσεις έξω;»Χωρίς να παίρνω την παραμικρή απάντηση.

Κάνω την κίνηση να κλείσω την πόρτα αλλά κάτι την εμποδίζει -το χέρι του- «αποφάσισες;» Τον ρώτησα ειρωνικά και χωρίς να απαντήσει μπήκε μέσα.

Έκλεισα την πόρτα και ακολούθησα τα βήματα του.

«Κάθησε!» Χωρίς να πει πάλι κουβέντα υπάκουσε τα λόγια μου και έκατσε στην πολυθρόνα απέναντι μου.

«Δεν μπορώ να καταλάβω» είπε μπερδεμένος.

«Εγώ. Μένω. Εδώ.»  Του είπα συλλαβιστά ώστε να το κατανοήσει και να μπει οριστικά στο μικρό εγκέφαλο του.

«Τι δουλειά έχεις εδω;» Ρώτησε εκνευρισμένος καθώς σηκώθηκε απότομα από την πολυθρόνα.

«Ότι δουλειά έχεις κι εσύ εδώ.!» Φώναξα πίσω αντιγράφοντας τις κινήσεις του.

«Δεν ανήκεις εδώ πέρα. Δεν θα αντέξεις αρχικά» Είπε εξίσου εκνευρισμένος. Έτσι όπως φώναζε θα ξυπνούσε την Anna.

«Κάνε ησυχία!» Του πρόσταξα ψιθυριστά.
«Και ποιος το λέει αυτό; Ποιος είσαι εσύ για να μου πεις ότι δεν ανήκω εδώ πέρα;»

«Γιατί κοιμάται ο γκόμενος;» Ρώτησε ειρωνικά επεξεργάζονται στο τριγύρω.

«Μπορεί» Του είπα εξής ειρωνικά στον ίδιο τόνο.

Ξαφνικά άρχισε να γελάει κάνοντας με να χάσω τον έλεγχο και να τον χαστουκίσω.

«Ήρθες σπίτι  μου για να με προσβάλλεις;» Τον ρώτησα σοβαρά εκνευρισμένη ανοίγοντας την πόρτα προς την έξοδο.

«Δεν χρειαζόταν να με διώξεις θα έφευγα έτσι κι αλλιώς» είπε πριν φύγει. Πήγε να κοπανήσει την πόρτα πίσω του-« όσο για εχθές χρειαζόταν να πεις ένα όχι» συμπλήρωσε πριν την κοπανήσει με δύναμη.