Tanıtım

411 24 11
                                    



Çimlerin üzerinde bir kere daha yuvarlandım. Çok mutluydum kendimi çocuk gibi hissediyor kahkahamı bastıramıyordum. Taa ki bu kadar çocukça davranmak zorunda mısın bakışlarını görene kadar bir anda doğruldum ve hemen ciddileştim. Bana o baygın bakışlarıyla bakmaya devam ediyordu tabi. Tek kaşımı kaldırıp ona cool bir şekilde bakmaya çalıştım ama unuttuğum bir şey vardı ben tek kaşımı kaldıramazdım ki. Bana yine o baygın bakışlarla bakıp gözlerini devirdi. Ve bu haliyle bile çok masum ve yakışıklı görünüyordu. Ne diyorum ben Hayır hayır öyle bir şey düşünmüş olamam kesinlikle. Ama büyüleyici bir masum görünüşü var. Beyin hücrelerim birbiriyle savaşırken beynime ateşkes emri veren onun ağzından çıkan kelimeler oldu.

"Neden herkesin sevmediği hatta nefret ettiği davranışları yaparken bu kadar eğleniyorsun?" haklıydı neden bu kadar eğleniyordum sanırım içimde kalmış büyüyememiş bir çocuk vardı evet 19 yıldır büyüyememiş bir çocuk. Ve herkes ona kötü kötü baksa da bu davranışlardan vazgeçmeyecek bir çocuktum ben. Aslında o kadar da kötü değildi davranışlarım sadece bir üniversite öğrencisine göre fazla evet fazla... fazla çocukçaydı kesinlikle. Dışarıdaki insanlarda da vardı suç fazla ön yargılılardı. Davranışlarım aslında o kadar da çocukça gelmiyordu bana daha çok şey... evet şeyy matematik evet. Kötü gibi görünürdü kimse sevmezdi ve fazla ön yargılı yaklaşılırdı. Kesinlikle matematik gibiydi davranışlarım.

" Evet kesinlikle matematik gibiydi" bir dakika sesli mi söyledim ben?

"Ben sana biz diyorum sen diyorum sen bana matematik diyorsun yine o muhteşem beyninde ne kuruyorsun?"

Biz, ben daha bunu tanımlayacak bir şey bulamadım aslında bakılırsa karmaşıktık, sevilmiyorduk ve zorduk zor evet şüphesiz zor bir dakika bir dakika biz ben ve matematik.

"Buldum" diye mutluluğuma yenik düşerek bağırdım.

"Yine neyi buldun ve hatırlatırım sorularıma cevap vermiyorsun bil bakalım bu bana ne hissettiriyor evet bildin öfke."

"Biz yani sen ve ben X ve Y gibiyiz."

"Ne? Anlaşıldı sayısal bölümü senin aklını fazla karıştırmış çalışmaktan delirdiğini söylersen seni psikoloğa götürmekle uğraşamam haberin olsun."

"Hayır hayır ciddiyim sen ve ben X ve Y gibiyiz. Bir düşünsene sen ve ben iki bilinmeyeniz, karmaşığız, insanları zorlarız, en önemlisi de hiç sevilmiyoruz ve sevgiye muhtacız." Son kelimelerde sesim tizleşmişti bu acı gerçek her geçen gün taşıyamayacağım bir yük haline geliyordu gerçi alışmıştım. O ne kadar inkar etse de o da sevgiye muhtaçtı. Benim gibi..

"Yine saçmalayacağını biliyordum."

"Hayır ciddiyim sen ve ben kesinlikle X ve Y ye benziyoruz." bana sanki komik bir şey söylüyormuşum gibi baktı ve aynı zamanda dudağını yukarı kıvırdı. Ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. Ama bakışlarından anlamak çok zordu.

"Peki o zaman sen X oluyorsun her zaman insanları sinirlendiren en karışık olan ve ne düşündüğü, ne yaptığı, kime nasıl değer verdiği belli olmayansın." dedi oyun oynadığımı sanıyordu hiç bozmadan devam ettim.

"O zaman sen de Y oluyorsun her zaman kolay görünüp aslında X'ten zor olan çünkü eğer Y'yi yanlış bulursan X'i doğru bulmanın imkanı yoktur. Ve kesinlikle benden daha çok sevildiğin konusundaki tezim şüphesiz doğru."

BİZ ONUNLA X ve Y gibiyiz ve daima öyle kalacağız.

X ve YHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin