BENDEN UZAK DUR!

770 50 30
                                    

Rose'un ağzından;
Annem arkamdaydı bende kolumu sakladım yeleğimle kolumu kapattım

Park yu jin:kızım seni bekliyoruz deyince hafif hıçkırdım sonra kendime geldim

Rose:geliyorum anne dedim gülümseyip gitti anlamamıştı bende hemen kendime geldim kahveleri finacana koydum ve sonra sırayla hepsini tepsiye koydum elimle gözyaşımı sildim ve tepsiyi elime alıp salona doğru ilerledim geldiğimde herkes gülüşüyordu bir kiş hariç saçları darmadağan olan ve sıkılmış bir yüz ifadesiyle duran bir tae varken hiç umurdamadan kahveleri dağıttım hepsi gülümseyerek aldı tae'ye geldiğimde o hiç birşey yapmadı bende kahvesini önünde duran siyah küçük sehpa'ya koydum kendimde ayaktaydım

Kim dong hyun:kızım ayakta niye oturuyorsun otursana deyince hepsi bir bana baktı tabi tae'de bende hemen zarif birşekilde kahveli koltuğa oturdum

Kim sun-he:eee artık çocukt yaparsınız bir torun bekliyoruz sizde deyince gözlerimi büyütmüş v ise içtiği kahveyi püskürtmüştü bende hafif bir şekilde öksürdüm

Kim dong hyun:hanım daha çocuklar genç henüz yeni evliler biraz salın onları deyince v bana sinirli bakmıştı açıkcası korkmuyor değildim

Park ye-jun:herneyse kalkalım biz çocukların işi daha çok olucak deyip hafifce kıkırdadı bende onlarla sarılıp vedalaştım tabi tae vedalaşmadı bile kapıya kadar onlarla gittim selamlaşıp öpüştükten sonra gitmişlerdi kapıyı kapatım rahatça bir nefes alıp salona geçtim ve içilen kahveleri tepsiye koydum v önüm geçti kahve tepsisini sehpa'ya koydu güldü

V:senin planındı değil mi?deyince ona tuhafça bakmış donakalmıştım

V:planın buydu tabi benden hamile kalıp bütün paraları alıp bu şirketlerin üstüne konmanız değil mi?

Rose:bunu ben planlamadım böyle birşey diyeceklerini bilmiyordum bile deyince bağırmıştı

V:KES SESİNİ SENİ SÜRTÜK PARA PEŞİNDE OLDUĞUNU TANRI BİLE BİLİYOR BOŞUNA NEFESİNİ TÜKETME deyip gitti ve vazoyu'da devirip gitmişti o an sadece bir gözyaşı bırakmıştım hemen gözyaşlarımı elimin tersiye silip kahveleri tepsiye koydum bir ses gelmişti bir an irkildim cam kırılma gibi bir sesti hemen kahveleri mutfağın tezgahın üstüne bırakıp hızla adımlarla koşarak üst kata çıktım o'da baktığımda şaşırmıştım ellerimi ağzıma götürüp şaşırma ifadesi yaptım ve o görüntü beni şok etmişti v'nin eli kan içindeydi aynada cam kırıkları vardı yumruğuyla aynaya vurmuştu hemen raftan ilk yardım çantasının içinden biraz pamuk,antiseptik solüsyon,yarabandı almıştım hemen koşup v'nin yanına geldim elini tutuyordu tam elini almış yapıcakken elini benden hızlıca çekmişti

V:Bırak!

Rose:izin ver yardım ediyim deyince beni ittirdi  yere düştüm

V:ya sana ne niye benle ilgileniyorsun kızım seni sevmiyorum sikimde de değilsin hepsi senin yüzünden ailemi bana karşı doldurun o bebek fikride sendendi herşey senden şimdi bana yardım ediceksin haa hangi yüzle?deyip bana doğru gelip çenemi sıkmıştı acıyla inledim

V:he hangi sıfatla hangi yüzle CEVAP VER!diye bağırınca ssadece ağlamalarım vardı çenemi sertçe bıraktı güldü

V:sen ben ve çocuk deyip güldü

V:seni niye sikiyim haa sexy de değilsin hiçbir özelliğin yok çocuk asla olmıycak senin iğrenç vücudunla bir çocuk hayal edemiyorum ben deyince ayağa kalktım zorda olsa eline pansuman yapıcakken benden uzaklaştı

V:BENDEN UZAK DUR!SÜRTÜK SEN HİÇ BİRŞEYİ HAKETMİYORSUN TEK DERDİN PARA BENDEN UZAK DUR ÇİRKİN!deyip gitmişti bende sadece ağlıyordum hemen ilk yardım malzemlerini rafa koydum aşağıya indiğimde o yoktu camdan dışarı baktığımda gidiyordu bende hemen kendime geldim en iyisi bir duş almalıydım hemen odaya gittim duşun suyunu açıp ve üzerime düşmesini izin verdim üzerimdeki kıyafetleri bile umursamıyordum sadece üzerimde olan tek şeylerim bedenim ve gözyaşlarım.......

SLOWN DOWN(VROSE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin