You and I Collide

Chapter 5 me and only me

MJ POV

"magkikita pa tayo"

"magkikita pa tayo"

"magkikita pa tayo"

Pabalik balik sa isipan ko, dba ako nagsabi noon. Bakit kaya lage kaming nakikita ng lalaking,ulol na yun. Bakit parang iba sya. Kanina ng hawakan ko ang kamay nya, parang makukuryente ako sa kamay nya. Ito kaya yung spark .Hindi hindi erase erase erase ...Dba may kasalanan sya sayo mj umayos ka nga....uhhhggg...

"mj"-james

Nasa bahay na pala kami, di kami di ko man lang napansin.

"hmmmmm"-ako

"who's that guy at the station"-james

"am...i don't know ,i think his name is DJ right??- passing the question to james sa totoo lang di ko alam ang isasagot ko.Sabay yuko.

"yeah, dj right!!"-james

Umupo kami ni james sa couch, still silent.

"i don't like that guy ,i think he'll stoll someone closed to me and i can't let him"sabi ni james habang tinititigan ako. Parang mayibig syang sabihin sa mga salita nya.

"chill james"-ako sabay gulo sa buhok nya.

"its just coincidence i admit we meet twice but, i really don't know him quit, common give me a hug because i really need one"-ako ,hindi ko na sya hinintay na sumagot kasi pakiramdam ko nagiisa lang ako. I always feel this way. Always lost and alone.I hug him, mahilig talaga akong manghug this is they only thing that can make me feel not lost nor alone.

"sorry for asking too much mj, my fault don't be sad ok??"-james ,at hinigpitan pa nya ang yakap sakin.

I just nod ...

Then his phone ring...

"answer it"-ako

Kinuha nya ang phone ng isa ng kamay pero nakaakap pa rin ang isa.

"hello"-james , bakas ang pagkairita sa boses nito.

"shit!!ok im coming"-james

"sino yun??"-ako ,habang kinalas ang pagkakayakap ni james ,at humarap kay james ,para makita ang mukha nya.

"its megs dads p.a, dad want to, talk to me"-james

"tungkol ba to kanina??-ako, i feel guilty.

He just nod.Then stand and kiss me at the head."i need to go, see you when i see you babe"-sabi james and walk out the door.

the house was filled with so much silence.

Napakalaking bahay para sa nagiisang tao.

Tama ako lang ang nakatira dito, walang kapatid ,tatay at mama.

Tanging si jeorge lang ang gumagabay sa akin. Si Jeorge ang lawyer ng family namin ,my parents was killed when I was 10 , when we've been ambush, I was on trauma when I wetness how, my parents died, its a miracle ,that im still alive after what happened. Jeorge send me to US to recover and under go various of treatment.

To heal me, psychologically and physically . After my treatment the doctor announce that I'm completely well.

I was starting a new life in US. Then suddenly Jeorge inform me I need to go back on the Philippines, the place where my worst night mare happened. I never imagine I'll be going back home. I can't say no , I need to face everything my parents owned. And only I has the the authority to fix such things.

Lumipat ako ng bahay, para makalimotan ang mga memories ng pagkawala ng magulang ko. Pero malaki parin ang bahay na nilipatan ko. Si jeorge naman ang pang samantalang naghahandle ng company ng magulang ko, wala pa kasi ako sa tamang edad I'm now turning 17 on March 19 and soon kapag 18 nako I'll be handling and learning how to handle my parents company. We are also into car production, One of the largest Car Company in the Philippines and all over the world.

I must say money can't buy everything they can't but mama, papa, kapatid at happiness , sa advertisement lang siguro pwedi bumili non. Yung sa soft drinks commercial. Kung pwedi lang bumili ng happiness pinakyaw ko na....

Kaya ayaw na ayaw kung napaguusapan ang family kasi wala ako nun. Kaya madalas naghihire ako ngagpapanggap na maging parents ko kapag family day na sa school o di kaya madalas akong nagaalibay keso na state nasa south pole o north pole basta di lang ako masabihang walang pamilya.

Kaya madalas akong nasa kanto at kalsada ,kasi dun maingay at busy lang lahat walang sad moment lalo na kung nanjan ang barkada. Sila na ang pamilya ko.

Papunta nko sa bedroom ko habang namamasa ang pisngi ko masakit pa rin talaga kapag naiisip mong magisa ka, at ang mga memories na parang sibat na laging nakasaksak sa puso ko.

ligo

bihis

toothbrush

tulog

di nako kumakain kasi wala akong gana kung wala akong kasama.

Tulog na mj bukas bagong araw na sana di nko magiisa. Bahagya kung ipinikit ang aking mata habang gising parin ang aking diwa... at nakahiga na ko sa kama...

"DJ"

"DJ"

"DJ"

Pabalik balik sa Isip ko

"magkikita pa tayo DJ"

Biglang sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi...at nakatulog nako...

A/N: good night mj at dj sweet dream...

Itutuloy...

-------

masyado bang emo si mj, jeje gusto ko lang I pakita may pinaghuhugutan ang bawat charakter dito sa story lalo na si mj at dj kaya...meant to be

wagkang magalala mj papalapit na sa dj Hindi ka na magiisa :) JulNiel forevermore jeje