Unicode(zawgyi below)
Jungwoo's POV
ချွေးတွေဟာကျွန်တော့်ကျောပြင်မှာအပြည့်
နှဖူးမှာလည်းစီးကျရင်းတွဲခိုနေကြတဲ့ချွေးစက်တွေများစွာရှိလိုနေတယ်
လူကတော့အိပ်ရာပေါ်မှာထိုင်လျက်
ကိုယ်ပေါ်မှာကပ်နေတဲ့အဖြူရောင်စောင်ကိုကျွန်တေယ်ဖယ်လိုက်တယ်
ရင်ထဲမှာတော့ လျင်မြန်စွာလှုပ်ရှားနေတဲ့နှလုံးခုန်သံတွေ
ကျွန်တော်လန့်နိုးလာတာဖြစ်မယ်
အိပ်မက်ဆိုးကြောင့်လန့်နိုးတတ်သူကအခုတော့ နေရင်းထိုင်ရင်း စိုးရိမ်စိတ်တွေများပြီးလန့်နိုးတတ်နေပြီတဲ့လား
ချွေးတွေနဲ့ရွှဲနစ်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုကျွန်တော်သိပ်ဂရုမစိုက်အား
ကျွန်တော်လန့်နိုးနိုးပြီးချင်းကြည့်လိုက်မိတာက ခေါင်းရင်းကမှန်ပြတင်းပေါက်သာဖြစ်တယ်
ခြံဝင်းထဲမှာဘယ်သူမှမရှိပေမဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကအမှောင်ထုထဲမှာငြိမ်သက်နေပြီဖြစ်တယ် ကျွန်တော်တစ်ရေးအိပ်ပျော်သွားတာဖြစ်မယ်
တုန်လှုပ်နေတဲ့ရင်ဘတ်ကိုကျွန်တော်လက်နဲ့ဖိထားရင်း မျကိရည်စီးကြောင်းတစ်ချို့ကိုဖောက်ပေးလိုက်မိတယ်
ဘယ်လူသားကဒီလိုအခြေအနေမှာတည်ငြိမ်နိုင်မှာလဲ ဘယ်အချိန်လာစားမလဲ ဘယ်အချိန်မှာကျွန်တော့်ရဲ့နောက်ဆုံးထွက်သက်ဟာဒီမိစ္ဆာကောင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲမှာပျောက်ကွယ်သွားရမလဲ အသည်းထိအောင်နာကျင်မှုတွေပေးနိုင်လွန်းတဲ့သူ့ရဲ့သွားစွယ်ဖျားအောက်မှာငြိမ်သက်စွာနေနေရတာတွေ။ ကျွန်တော်အမြဲရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့စိုးရိမ်ပြီးနေနေရတာ။ လူသားတစ်ယောက်ရဲ့အကြောက်တရားရဲ့အဘိဓာန်ကစာရွက်တွေပိုထူလာစေတယ်
ပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်တွေကိုသုတ်လိုက်ပြီး ခေါင်းရင်းကမှန်ပြတင်းပေါက်ကိုကာထားတဲ့လိုက်ကာအဖြူတွေကိုဖြုတ်ချလိုက်တယ် ဆုပ်ကိုင်ထားမိတဲ့လိုက်ကာတွေကိုကြည့်ရင်းကျွန်တော်အသက်ဝဝရှူလိုက်တယ်
YOU ARE READING
Ephemeral Touch
FanfictionThis fic is wirtten in both Unicode and Zawgyi သူကျွန်တော့်ဆီကိုလာခဲ့တယ် ပြီးတော့သူပြန်ထွက်သွားတယ်... သူကျွန်တော့်အတွက်ဘာဆိုဘာမှချန်မထားခဲ့ပါဘူး မြူမှုန်လေးတစ်မှုန်တောင်မှပေါ့.... ဒါဟာသူကျွန်တော့်အတွက်တာဝန်အပြည့်ခံယူသွားခဲ့တာပဲ..... တကယ်တမ်းကျတေ...