Warninggggg: 16+ voor seksuele inhoud.
'Hé, meisje', ze zit naast de tiener als ze haar ogen opent. 'Wat is er gebeurd?', haar stem klinkt schor. Eva slikt en kijkt haar verdrietig aan. 'Het is weg, hè', ze legt haar hand op haar buik. Ze legt haar hand op de hare en knikt, 'het spijt me, Anna'. Ze schudt haar hoofd, 'het heeft gewoon zo moeten zijn. Het is beter... Liever zo, dan een abortus'. Eva wendt haar blik af, 'sorry, zo bedoelde ik het niet'. 'Het geeft niet, lieverd. Het is anders', ze knijpt zachtjes in haar hand. 'Maar...', 'Anna, echt. Het geeft niet', ze veegt een traan van haar wang. 'Het is anders', fluistert het meisje, terwijl ze Eva doordringend aankijkt. 'Precies', ze glimlacht kleintjes. 'Wil je wat drinken?', ze knikt en pakt dankbaar het plastic bekertje aan. 'Hoe voel je je?', ze streelt zachtjes over haar hand, 'je hebt best wat bloed verloren'. Ze haalt haar schouders op, 'moe en...', 'en wat?'. Ze wendt haar blik af en bijt op haar lip. 'Anna, je kunt alles tegen me zeggen, hè', 'opgelucht', piept ze, 'ik voel me opgelucht'. 'Je zag op tegen morgen, hè?', ze knikt en er rolt een traan over haar wang. 'Ik was zo bang, Eva', ze knijpt in haar hand, 'en ik weet dat het verschrikkelijk moet zijn om dit te horen, maar dat het nu natuurlijk is gegaan is zo'n opluchting'. 'Hé', ze streelt een pluk haar uit haar gezicht, 'ik begrijp je heel goed, lieverd. Echt waar. Toen ik 14 was en mijn vader me vertelde dat het kindje zou worden weggehaald, was ik ook doodsbang'. 'Als je zelf had mogen kiezen, had je het dan ook weg laten halen?', onzeker kijkt ze haar aan. 'Ik weet het niet, Anna. Als ik er aan terug denk, zou dat de juiste keuze zijn geweest. Maar ik was jong, ik wist niet wat het moederschap inhield. Misschien had ik het wel gehouden, al was het alleen maar om mijn vader tegen te werken en hulp te krijgen...', ze probeert de brok in haar keel weg te slikken, ze vindt het nog steeds moeilijk om hierover te praten. 'Denk je dat ik een goede moeder zou zijn geweest?', ze laat voorzichtig doorschemeren dat ze toch wel haar twijfels had. Ze trekt het meisje dicht tegen zich aan en drukt een kus in haar haren, 'als de tijd rijp is, zal jij een geweldige moeder zijn, Anna. Daar ben ik van overtuigd'.
Als ze voor de tweede keer wakker wordt, zit Joël aan haar bed. 'Ha, Doornroosje', hij drukt een kus op haar voorhoofd en gaat zachtjes met zijn hand door haar haren. 'Hoe laat is het?', haar hoofd voelt enorm zwaar aan. 'Het is bijna 10 uur', haar ogen worden groot. 'Ben je hier heel de tijd geweest?', 'Wolfs en ik zijn even bij mijn ouders geweest', vertelt hij. Vragend kijkt ze hem aan. 'Ik mag een paar dagen bij jou blijven, als je dat goed vindt', 'echt?', hij knikt. 'Tenzij je dat niet wilt?', de onzekerheid slaat ineens weer toe. 'Niets liever', ze kust zachtjes zijn lippen. 'Mag ik naar huis dan?', hij knikt en knijpt zachtjes in haar hand. Hij schrikt als er plots een traan over haar wang loopt, 'hé, wat is er nou?'. 'Ik heb helemaal geen huis', snikt ze. 'Oh, liefje toch', hij trekt haar stevig tegen zich aan, 'het is toch fijn bij Eva en Wolfs?'. 'Dat is het ook niet...', hij voelt haar nagels in zijn rug graven. 'Ik kan daar toch niet blijven... Ze zijn super lief en zorgen zo goed voor me, maar Eva's verleden...', haar stem wordt steeds zachter, 'wat moet ik nou, Joe?'. 'Het komt wel goed, lief', hij wrijft stevig over haar rug, 'Eva en Wolfs vinden het helemaal niet erg om jou in huis te hebben. Maak je daar nou maar geen zorgen over'.
'Wat een dag', zodra hij in bed stapt, kruipt ze dicht tegen hem aan. Hij slaat zijn armen stevig om haar heen. 'Anna deed het zo goed vandaag', mompelt ze tegen zijn borst, waarna ze hem zachtjes op zijn borst kust. 'En jij ook', hij trekt haar boven op zich en legt zijn handen op haar billen, 'ik ben trots op je, Eva'. Teder zoent hij haar perfecte lippen. 'Hoe was het bij Joël thuis?', ze gaat met haar handen door zijn wilde grijze haren. 'Goed', glimlachend kust hij haar nog een keer, 'zijn ouders zijn echt hele fijne mensen en...'. 'En wat?', vragend kijkt ze hem aan. 'Ze denken er over na Anna in huis te nemen', 'echt?', ze drukt zich een stukje van hem af. Hij knikt. Tot zijn verbazing verschijnt er een enorme glimlach op Eva's gezicht, 'dat zou geweldig zijn', passioneel plant ze haar lippen weer op de zijne. 'Ja?', ze knikt, 'ik wil zo graag dat ze een echt thuis vindt, een plekje waar ze terecht kan tot ze op zichzelf kan'. Hij slaat zijn armen om haar nek en trekt haar dicht tegen zich aan, 'ik hou zoveel van jou, Eva Wolfs'. Ze slaat haar benen om zijn middel en zoent hem hartstochtelijk. Na een tijdje breekt Wolfs de zoen af. Hij slaat de deken van hen af, trekt Eva aan haar benen naar de rand van het bed en gaat zelf op de grond zitten. Hij trekt haar slipje uit en spreidt voorzichtig haar benen. Op het moment dat hij haar liezen begint te kussen, strekt ze haar armen ver boven haar hoofd uit en geeft ze zich volledig aan hem over. Zachtjes likt hij haar van onder naar boven, zuigt hij op haar klitje en bijt hij voorzichtig in haar lies. 'Mm, Flo', Eva begint meer en meer onder hem te kronkelen, maar als ze op het punt van komen staat, stopt hij. Hij gaat op zijn knieën op het bed zitten en als vanzelf legt ze haar enkel op zijn schouder. Terwijl hij haar diep in de ogen kijkt, gaat hij met zijn vochtige eikel langs haar natte lipjes, over haar kloppende genot. Nog eventjes plaagt hij haar voor hij diep in haar komt, liefdevol streelt hij haar platte buik en zachtjes bijt hij in haar kuit. Al snel vinden zijn handen de weg onder haar overhemd naar haar borsten, welke hij teder masseert. Dan verplaatst hij zijn handen naar haar rug en zonder uit haar te glijden, tilt hij haar voorzichtig op, om haar dicht tegen zich aan te drukken. 'Oh Eef', stevig slaat ze haar benen om zijn heupen. Ze kan hem steeds dieper in zich voelen. Handig draait hij hen om, waardoor hij nu op zijn rug ligt en zij bovenop hem zit. Hij maakt de knoopjes van haar overhemd los en het kledingstuk valt sierlijk van haar lichaam. Hij pakt haar middel beet en beweegt haar sneller en sneller op en neer. Als ze beiden bijna hun hoogtepunt bereiken trekt hij haar stevig tegen zich aan, 'ik hou zoveel van jou'. Al zoenend komen ze tegelijkertijd tot hun climax.
Hopelijk niet té grafisch 🙈
JE LEEST
Onzichtbaar
FanfictionVervolg op Littekens - Het is inmiddels vier jaar geleden dat Eva van Dongen verkracht is door een moordverdachte Michiel Kostijnse. Ze is gelukkig met haar partner Floris Wolfs, zowel op professioneel als op relationeel vlak. Ze hebben zelfs een zo...