His Lost Beloved

02

"Ayon sa nakalap kong impormasyon, patay na ang taong pinapahanap mo." Ani ng imbestigador na kaharap ko.

So he's telling me that all theses years of waiting and searching, patay na ang taong pinapahanap ko? I clenched my fist under the table.

Kalma lang, Fami.

I sighed. "You can go." Mukhang nagulat pa siya sa sinabi ko pero umalis din naman siya.

Sa tingin ba niya ay papaniwalaan ko ang nakalap niyang impormasyon? Pwe, hindi ako ipinanganak kahapon. Sa loob ng anim na taon, yun lang ang malalaman ko? Wala akong nakuha niisang impormasyon tungkol sa kanya, tapos ngayon lang ay sasabihin ng imbestigador na iyon na patay na siya?

Funny. He's not dead. Sinabi niya saking patay na siya pero wala man lang pruweba. Ni pangalan ay hindi niya ibinigay. Paano niya malalamang patay na ang taong iyon kung hindi niya ichecheck ang background nito? No one can check someone's background if you don't have a name! Sayang lang ang binayad ko sa kanya.

Kinalma ko muna ang sarili ko bago umalis sa restaurant. Iniwan ko pa ang dalawa kong anak para lang sa wala. Nagsasayang lang ako ng oras.

Sumakay na ako sa kotse at pinaandar ito.

Isa lang ang nasa isip ko.. nasaan na siya? Bakit wala akong impormasyong makuha sa kanya? Gaano ba siya kaimpluwensyang tao? Gaano ba siya kaimportanteng tao? Na kahit isa man lang ay wala akong makuha. Is he that powerful? Is someone blocking me to get any information about him? Why would they block me?

At isa pa saan nakuha ng investigator na yun ang sinabi niya sakin? Did someone give it to him? Then who?

May humaharang sa pagitan naming dalawa. Someone's making up a story para hindi ko siya makilala, ganon ba?

Someone's playing cards. And fuck, when did I become one of his cards?

O baka naman gawa-gawa niya lang? Para matapos na ang trabaho niya?

I smirked. I'm no longer the Fami you knew. Whatever it is, whoever it might be, just wait and see.

**

"JANE!" Napabuntong-hininga na lamang ako. Ito na naman sina Cloud. Jane ang tawag sakin dito sa trabaho. "Good morning!" Bati pa nito. Sinulyapan ko lamang sila at hindi na pinansing muli.

Simula noong magtrabaho ako dito, unang araw na unang araw, ay hindi na nila ako tinigilan. Ewan ko sa dalawang yan. Hindi ko alam kung paano ako natitiis ng dalawa gayong hindi ako palasalita.

"Good morning din, Cloud." Ani Cloud sa sarili. At paniguradong umikot na naman ang mata nito.

Nakarinig ako ng tawa. "Support na lang kita dyan, Cloud." Ani Andrea na natatawa.

Padabog na umupo si Cloud sa upuan niya. Sumunod naman si Andrea. Katabi ko Cloud at kaharap namin si Andrea. We are in one table pero malaki siya. It's a round table then we have our own computers. Nagkalat din ang iba't ibang designs sa lamesa.

We're kind of busy actually.

Alemar Cos is not just designing clothes. Halos lahat siguro, mapabata o matanda, casual or formal attire ay ginagawa namin. Iba't ibang department. We're in charge of making high class gowns. We also have designers for bags and shoes. Kumpleto as in.

"Hay nako, Jane. Snob pa more ang beauty ko!" Himutok ni Cloud. Hindi ko siya pinansin. Tutok lang ako sa ginagawa ko. "Sige! Snob pa talaga! Hmp!"

"Ay oo nga pala. Jane, may nagpapabigay sayo nito." May inilapag na isang rosas sa tabi ng kamay ko si Andrea. May kasama itong maliit na papel. Gamit ng isang kamay, binuksan ko ang nakatuping papel.