When Miss Hacker Meets the Millionaire

Chapter Eight

Tahimik na bumiyahe sina Aniza at Lance. Maaga pa kaya wala pang traffic sa kahabaan ng EDSA. Maaga silang nakarating sa building kung saan matatagpuan ang opisina na pag-aari ni Lance.

            "Since maaga naman tayo, I'll tour you around. One floor lang ang opisina namin but it's wide and separated to different departments and mini offices," sabi nito sa kanya habang nakasakay sila sa elevator.

            Palihim na sinusulyapan ni Aniza ang binata. Namumula ang pisngi niya. Ang gwapo-gwapo talaga nito at ang bango. At inaamin niyang kahinaan niya ang mga gwapong lalaki na nakasalamin. She glanced again. Nanlaki ang mata niya nang makitang nakatingin ito sa kanya. Agad siyang nag-iwas ng tingin. Argh!

            Bakit kasi ang gwapo-gwapo niya? Kahit ang sungit-sungit niya sa akin... Juskoh Lord, patawad. Pinagpapantasyahan ko na yata si Lance...

            Inilibot siya ni Lance sa loob ng opisina ng kumpanya nito. True enough, the office is big. Real-estate company lang ang hawak nito pero mukhang bigatin ang mga nagiging kliyente ng mga ito. Kaya nga tight ang security nila lalo na sa database...

            "This is the IT department," iginiya siya ni Lance papasok sa mini office ng IT department. "You will work here with the team. They will be here later and they will give you instructions. As I said, not until you finish what you need to do, hindi ka makakaalis dito at magtatrabaho ka rin bilang personal maid ko. I hope we are clear about that."

            "Y-Yes... Sir..." nakayukong sabi niya. He had this authority with the way he talked to her. Namayani ang katahimikan. Nang mag-angat siya ng tingin ay nakita niyang matamang nakatingin si Lance sa kanya. Maya-maya ay lumapit ito sa kanya. She instinctively walk backwards. Until she felt the wall behind her. Lance placed his both hands on the wall, pinning her and not breaking their eye contact.

            Lumapit ang mukha nito sa kanya. He could feel his warm breath in her cheeks. "What's with you?" mahinang bulong nito.

            "H-Ha...?" Nalilitong tanong niya. Kinakabahan siya. Hindi niya alam kung excited ba siya or natatakot siya sa gagawin ni Lance.

            And then he went outside the office fast. Naiwan siyang nakatanga.

WHAT the fuck was that... Lance cursed himself.

            He's having the urge to kiss Aniza whenever she's near to him. Lalo na sa elevator. She wanted to grab her and kiss her fully on the lips.

            Muntik pa niyang di mapigilan ang sarili kanina nang bigla niya itong lapitan sa IT office. Nakita niya kung paano namula ang pisngi nito. She's actually cute when she blushed.

            Hindi niya alam kung bakit ganito ang epekto ng dalaga sa kanya. He haven't feel it to any woman before. He wondered what's special about this girl.

            He's having this strange feeling and it grew stronger after seeing her first thing in the morning. Aniza is just a typical type of girl. And he's with her only for about 24 hours.

            Agad siyang pumasok sa opisina niya at tinanaw ang siyudad. He covered his lips with the back of his hand. He's not aware that he's flustered, thinking about her.

"CAN you explain to us why you entered to our database?"
Nag-iwas ng tingin si Aniza. Apat sila ngayon na nakaupo at nag-uusap-usap about sa ginawa niya. Lance's IT team currently asking her questions.

            "Can I not answer that?" sabi niya sa mga ito.

            "No. We want to know why you did that. Kahit anong rason pa 'yan," sabi ni Taylor sa kanya.

            "I insist. I have the right to remain silent."

            "Or you want us to recommend to Sir Lance to sue you instead?" Nanghahamong sabi ni Blake sa kanya.

            "I-It's personal! Tutulong naman ako sa inyo! So pwedeng hindi ko sabihin sa inyo!"

            "Tutulungan mo nga kami. Pero hindi mawawala ung doubt namin na kaya mo ito ginagawa ay para makapasok ka sa kumpanya. Who knows, you might be a spy."

            "I-I'm not!" pasigaw na sabi niya. Maiiyak na siya. Mga lalaki nga ang mga ito pero mga walang patawad!

            "Then why did you do that? We really need to have your honest answer. Don't worry. If it's personal, we won't say it to anyone. But at least also help us to be at ease. We are currently working to have a good environment, with no spy on the company," mahinahong sabi ni Jose sa kanya.

            Napayuko siya. I guess I don't have a choice. If magsisinungaling uli ako, ako lang din ang magsa-suffer sa huli. They may sue me this time if I lied...

            Mahinahong sinabi niya sa tatlong lalaki ang kanyang sagot. Maya-maya ay natapos na siyang mag-kwento. Nakatulala ang tatlo sa kanya.
Nakakaunawang tinanguan siya ni Blake. "Let's do this then. Kailangan mong ituro sa amin kung ano ang ginawa mo so we can come out with a solution."

Alas-singko na ng hapon. Pumasok sa IT department si Lance. Ngayon lang ito nagawi sa opisina nila sa buong maghapon.

            "Any news?" sabi nito sa kanilang apat.

            "Going well Sir. She actually taught us how she did it. We are now drafting the solution and we might start doing the process tomorrow."

            "That's great to hear," sabi nito, sabay baling sa kanya. "Shall we go?"

            "Y-Yes..." Shinout-down niya ang kanyang PC at bumaling sa tatlo. "Uuwi na ako. Thank you sa inyo. Bukas uli."

            "Ingat," sabi ng mga ito sa kanya. Nauna nang lumabas si Lance.

            "Good luck sa'yo, Aniza," nakangiting sabi ni Blake.

            "T-Thank you..." pilit na ngumiti siya. Nagawa niyang sabihin sa mga ito ang totoo niyang misyon kung bakit niya iyon ginawa. At napansin niyang nag-iba ang paraan ng pagsasalita ng mga ito sa kanya hindi tulad noong umpisa.

            Pagkatapos niyang ayusin ang gamit niya ay agad siyang lumabas ng opisina. Lance is waiting for her, watching her intently. Namula ang pisngi niya. Bigla siyang na-concious sa itsura niya.

            She needs to say something to break the ice. Habang nasa elevator siya ay nag-isip siya ng sasabihin.

            "S-Sir Lance, m-may g-girlfriend ka na ba?" Napasinghap siya at nagtakip ng bibig. Ano ba yung natanong ko?!

            He looked at her. "None, why?"

            "E-Eh... W-Wala po Sir... T-Try mo po kaya na mag-smile palagi..."
Naningkit ang mga mata nito. "Why the hell should I do that?"

            "A-Ano... b-bagay po kasi sa inyo ang nakangiti..."

            "You should not care to what I'm doing, woman. And you should know your place. Malaki ang kasalanan mo sa akin. Don't talk to me like that."
Nanlaki ang mga mata niya. Naramdaman niya ang pangingilid ng luha niya. "I-I'm sorry, S-Sir..."

            "You should be," sabi nito sa kanya.

            She cursed herself for saying those things. Pakiramdam niya ay nanliit siyang bigla. And promised to herself that she will not talk unless he said so. She felt that she can't have a place in his heart. She felt hopeless and rejected. This man that she loves can also break her heart.