💐တစ္ရံေရာအခါက ပါးထက္ဝယ္💐 Once Upon A Time With Smile💐 U+Z💐

Diary Record 6💐

Zawgyi

7th November,2003

ေန႔လည္ပိုင္း ေအာ္ပရာျပဇာတ္လာေနသံၾကားေတာ့ မစၥစ္ TV
ဖြင့္ထားမွန္း ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္သည္။ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္နားေထာင္
ၿပီးသည္ႏွင့္ မစၥစ္က အခန္းထဲလာကာ ထမင္းစားဖို႔ေခၚလိမ့္မည္။
လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ Tareyton စီးကရက္ဘူးေလးကို ဗီရုိ
ထဲ ေသခ်ာျပန္ထည့္လိုက္သည္။ ဒါသည္ Krist ကို စေတြ႕တုန္း
က ကြ်န္ေတာ္သိမ္းယူခဲ့တဲ့ ပထမဆုံးပစၥည္းေလးဆိုလဲ မမွားေပ ။ဗီရုိ အနားမွာ ရွိေနျမဲျဖစ္ေသာ ကုလားထိုင္ေပၚကို ခပ္ေျဖးေျဖးထိုင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းအစြန္းေလးေကြးတက္သြားသည္အထိျပံဳးမိသည္။ .... ထိုေန႔ကို ျပန္စဥ္းစားရင္ေတာင္အဓိပၸါယ္မရွိတာ သိေပမယ့္ အရာအားလုံးဟာ ဗီဒီယိုရိုက္ယူထားသည့္ႏွယ္ ၾကည္လင္ျပတ္သားစြာ ျဖစ္ပ်က္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။
ေမွာင္မိုက္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္ျမင္လႊာထက္မွာ Krist နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္
ရဲ႕၂၄ နာရီဟာ အင္မတန္ ထူးျခားလွသည္။

သူ႔အေျပာအဆိုမွန္သမွ်ကိုလဲ တစ္လုံးမက်န္မွတ္မိေနေသာ ဦးေႏွာက္သည္လဲ အကိုးအကားက်မ္းတစ္ခုႏွယ္ ။ Krist ကို
မည္သို႔ေသာ ခင္မင္မႈမွ်မရွိေသာ္လည္း ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးခဲ့ၾကဖူး
သူေတြလို ခင္တြယ္ေနမိသည္။ .... ရိုးသားေသာ Krist အျပစ္ကင္းေသာ Krist ကေန အေရာင္ျခယ္ေသာ Krist အျဖစ္
ကူးေျပာင္းသြားခ်ိန္တြင္လဲ စြန္႔ခြာဖို႔အေတာ္ခက္ခဲခဲ့သည္။ ...
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ျမတ္ႏိုးမိသည္ကား မည္သို႔ေသာ
နာမဝိေသသနပုဒ္မ်ားႏွင့္ အထူးျပဳျခင္းမရွိေသာ Krist ပါးထက္
က အျပံဳးႏုႏုေလးတစ္ပြင့္ကိုသာ ။ လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ဖို႔ ကံပါ
လာျခင္းက မေက်ေသာ ဝဋ္ေႂကြးလို႔ ဆိုစမွတ္ျပဳၾကလွ်င္ ခ်စ္ျခင္း
မမည္ေသာေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အျပံဳးႏုႏုတစ္စုံကို လိုက္ရွာေဖြရ
ေသာအျဖစ္ဟာ ဝဋ္ေႂကြးလို႔ အမည္ေပးဖို႔ ထုိနာမည္ကပင္ ႏူးညံ့လြန္းေနမည္မလား။

ဆီးႏွင္းနံ႔တို႔ကို ခံစားမိေနသည္မို႔ ျပတင္းေပါက္တံခါးေလးပိတ္ဖို႔
ကြ်န္ေတာ္ ခပ္ေျဖးေျဖးလွမ္းလာခဲ့သည္။ .... ပန္းႏုေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႔ ၾကက္ေသြးေရာင္အုတ္စပ္ခံေသာ ကြ်န္ေတာ္ေနထိုင္ရာ ဒီရိပ္ျမံဳေလးဟာ Chicago ရဲ႕ မည္သည္
အိမ္ဒီဇိုင္းနဲ႔မွမတူ .... ။ ျခံဝကေန အိမ္ေပါက္ဝတစ္ေလွ်ာက္ျဖဴး
ေနေအာင္စိုက္ထားသည့္ hydrangea ပန္းေတြကလဲ တစ္ပင္လုံး
ႁပြတ္ခံေနေအာင္ ပြင့္ေနၾကသည္ကို မျမင္ေသာ္လည္း သိေန၏။
Tv မွာလာေနေသာ opera က႑ၿပီးဆံုးသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္
ဒုတိယထပ္ ဧည့္ခန္းမဆီ လွမ္းေလွ်ာက္လာမိသည္။ အရင္ဆို မစၥစ္
က အမွီလာပိတ္တတ္ေပမယ့္ ယခုေတာ့ ေနာက္အစီအစဥ္တစ္ခု
မလာခင္ အရင္ေၾကာ္ျငာဝင္ေနသည့္ အသံၾကားေနရဆဲ ...။