|11.|

1.8K 134 63
                                    

Son feci bisiklet- galiba sevmiyorlar.

-

Üstümü giyip aşağıya indim.

Gerginlikle etrafa bakındım. Henüz Mia da Çınar da gelmemişti.

Annem salona,yanıma geldi, “Arkadaşların ne zaman gelecek? İşlerim var ve beni böyle lüzumsuz şeylere meşgul ediyorsun,Deniz. Tek başına da yemek yiyebilirdiniz.”

Ben zaten hep yalnız yiyorum.

üzgünüm anne. Babam nerede?”

Pahalı ve şık elbisesinin eteklerini düzeltti,“çalışma odasında,gelir şimdi.”

Pijamlar yalnızca gece,uyuyacağın dakika giyebilirsin.

Kapı çalınca açmaya koştum,annem o sırada bağırdı,“ne yapıyorsun? Saçmalama,yerine otur. Yardımcılar açar.”

Onu dinlemeden devam ettim. Kapıyı açınca aynı anda Mia ve Çınar'ı görmeyi beklemiyordum. Birlikte mi gelmiştiler?

“hoşgeldiniz.” dedim. Mia selam verip içeriye bakınmaya başladı.

Çınar gelip sıkıca sarıldı,“nasıl hissediyorsun?” diye sordu geri çekilirken.

Ellerimi 'bilmiyorum' der gibi iki yana açtım.

Birlikte içeri yürüdük. Babam ve annem masa da bizi bekliyordu. Mia her zaman ki gibi,neşeli değildi. Hiç konuşmuyordu.

“Canan hanım,servise başlayabilirsiniz.” dedim biz de oturunca.

Annemler Çınar'ı tanırdı. İlkokul da tanışmıştık, ortaokulda da birlikteydik. Hep en iyi dostum oldu. Lise de farklı okullara düşsek de, üniversiteyi aynı okulu kazanmak için çok uğraştık ve başardık. Yaklaşık on yedi yıldır ayrılmaz ikiliyiz.

Mia'yı sadece benimle haber olduğu için biliyorlardı ve görünce şoke oldular.

“Deniz,neler oluyor?”

İşte başlıyoruz...

“Anne o, Mia.”

“peki,bize katılması harika elbette ama,neden?”

Başkaları varken nefretini,duygu içeren hiçbir şeyi dışa vuramazsın.

“Sevgilim. Sizinle de tanıştırmak istiyorum.”

Babam sakin kalmak ister gibi yüzünü sıvazladı,“Deniz... Hiç komik değil. Ben...”

Çok kızgınım,Deniz. Kendin olduğun için. Birini sevdiğin için,bana boyun eğmediğin için. Aile onurumuzu düşünmediğin için,bir kez olsun istediğin şeyi yaptığın için.

Çok kızgınım,Deniz.

“Evet bunu şimdi birden duymak tuhaf gelmiş olabilir ama gerçek. Eşcinsel'im. Yaklaşık beş yıl önce fark ettim ve bir süredir çıkıyoruz. Sizler benim ailemsiniz ve bunu bilmeniz gerekiyordu.”

Sizler benim ailemsiniz,limitsiz kartlar, itaat eden hizmetkârlar,pervane olan dadılar,en pahalı giysiler,en kaliteli yiyecekler veren,ailemsiniz.

Fakat sorun şu ki,ben paranızı değil sevginizi istedim. Bir süre sonra,tahta atımla tek başına oynamayı öğrendiğim, kâbuslarla uyandığım gecelerde kendi yanaklarım da ki teri,kendim silmeyi öğrendiğim vakit,tek istediğim şey özgürlüğüm oldu. Asla reva görülmeyen, özgürlüğüm.

İhtimallerin Heyecanına Üzülüyorum G×G [TEXTİNG]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin