II.Bölüm

231 3 0
                                    

***

Aradan bir gün geçmişti, Asmin abisine anlattı durumu abisi karşı geldi tabiki Asla olmaz,O dul bir adam sen ise gencecik hayatının baharındasın diye tepki gösterdi.Asmin yalvarmıştı abisine tabi, sevdiğini söylemişti utanarak.Turan,dayanamadı bacısına kıyamıyordu kabul edip Babası ile anasınıda ikna etmişti.
Sadece Turan'ı tabiki Asmin ikna etmeyip Değerlisi Elif'de ikna etmişti,yardım etmişti Asmin'e ne Turan ne de Elif kıyamıyorlardı,bu yönden şanslıydı genç kız.

Ama baba yönünden böyle sayılmazdı,babası Asmin'e değer vermezdi varsa yoksa Turan ve Asmin'in küçüğü Esma' idi.Her ne kadar zoruna gitsede Asmin'in ne yapabilirdi ki zorla sevdiremezdi babasına kendini...
Ve o gün gelmişti Cihan ile Asmin nişanlanmışlardı.Artık önlerinde engel kalmamıştı,bir ay sonrayada düğün kararı alınmıştı.

Genç kız hazırlandı bugün Cihanla buluşup gezeceklerdi.Artık nişanlısıydı karışamazlardı ona,genç adam Asminlerin sokağın ilersinde bekliyordu arabasıyla Asmin Cihanı görünce hemen koşup sarıldı adama Cihanda aynı şekilde ona,kokladı nişanlısının saçlarını neydi Cihanın duygusu Asmin'e karşı? Aşk'mıydı,sevgi'mi yoksa onu iyileştiren bir ilaçmı? doğrusu oda bilmiyordu.

"İnsan hayatının aşkını gördüğünde zaman dururmuş."diye söyleyiverdi içindekileri genç kız.Her ne kadar utansada Cihan artık onun nişanlısıydı.

Gülümsedi adam alnını öptü yeşil gözlüsünün.

"Bazen ilk görüşte bilirsin,o insan senin kaderindir."

"Hadi gidelim ilk yemek yiyelim sonrada gezeriz."ekledi cümlesini Cihan.

"Peki,tamam."diyerek bindi arabaya Asmin,Genç çift ilk yemeklerini yediler sonra hep geldikleri o tepeye geldiler. Cihan cebinden çıkardı nişanlasına aldığı hediyeyi ona zincirin ucunda yusufçuk olan pırlanta bir kolye almıştı.

"Bunu sana aldım,ben pek beceremem öyle takı tuku işlerini ama hikayesini çok beğendim yusufçuğun eşine sadık olan hayvanmış yusufcuk,ondan başka kimseyi görmezmiş gözü."

Asmin tebessüm etti ne kadar ince düşünmüştü Cihan'ı bir kez daha kalbini kazanmıştı genç kızın.

"Bu çok...çok güzel teşekkür ederim takarmısın boynuma?"
Saçlarını kaldırıp takmasını istedi Cihan çözdü kolyenin kilidini ve arkasına geçti kızın taktı boynuna bıraktı kız saçlarını ve Cihan sarıldı arkadan beline, kokladı lavanta kokulu saçlarını Asmin'in,kulağına eğilip.

"Benimde bu yusufcuk gibi gözüm senden başkasını görmeyecek, hep sana sadık kalacam..."

Genç adam gerçekten hep Asmin 'e sadık kalabilicekmiydi,ya bir gerçek ortaya çıkıp bütün bu sözleri yutturursa ne olacaktı Asmin böylesine deli gibi severken Cihan'ı yaşabilecekmiydi bu gerçekle Zaten her güzel şey kalbimizde derin bir yara açarak gitmezmiydi...

Genç çift güzel bir gün geçirdikten sonra evlerine dönmüşlerdi.Asmin o kadar mutlu hissediyordu ki kendini,sanki bulutların üzerindeydi.Olan biteni hemen yengesi Elif ve kardeşi Esma ile paylaşmıştı.Onlarda Asmin'i mutlu gördükçe en az onun kadar mutlu oluyorlardı.Babası Seyit bey ise yine azarlıyordu Asmin'i her zaman yaptığı gibi...

ZAİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin