ZAİL

IV.Bölüm

***

Her güzel çiçeğin etrafında kötü otlar türermiş,Ve en güzel çiçek en tez solanmış.Asmin çok güzeldi ve bu güzellik sadece dış olara değildi her yönüyleydi.Cihan Asmin'i bir gün soldurursa diye ölesiye korkuyordu.Baranın habire manalı manalı söyler söylemesi, artık sıkmıştı genç adamı,yine ne işler çeviriyor diye içinden geçirmiyor değildi...

Asmin'in baba evine el öpmeye gitmişlerdi genç çift,bir ayın sonunda nihayet gidebilmişlerdi.Asmin babası Seyid bey söylenmeden edememişti,ama olsundu genç kadın ailesiyle,kocasıyla güzel bir gün geçirmişti.Ve tabi yengesiyle kız kardeşi Esma,Asminin aklına direkt bebek konusunu sokmuşlardı.Genç kadın olan biteni onlara anlatınca onlarda bir bebeğiniz olursa eskiler adamın aklına bile gelmez diyerekten doldurmuşlardı.Asminin'de hoşuna gitmişti sevdiği adamdan bir parçasının olması ama Cihan'ın bu konuda ne düşündüğünü bilmiyord,Bu bebekle ilgili düşüncesini öğrenmesi lazımdı genç kadının.Genç çift geç saatte konağa dönmüşlerdi,anlaşılan herkes uyumuştu ses seda yoktu el ele odalarına çıktılar.Uykuları gelmişti Asmin bebek konusunu yarın konuşurum diyerekten açmadı mevzuyu.Uzandı kocasını göğsüne kafasını koyarak,derin bir uyku çekmiştiler.

Hazar,her gün sevdiği kadının gözyaşlarını başkası için akıttığını,başka bir adam için özlem duyan sevdiğini izleyen,her gün o başka bir adam için acı çektikçe yanan,Avşinin gözyaşlarında boğulan Hazar Akardı o.Bu acı kalbini öyle bir parçalıyordu ki, Avşin onu görmüyordu,kalbini nasıl kırdığını bilmiyordu.
Avşin...hep bencildi başkası ne yaşarsa yaşasın onun acısını görmezdi.Genç adamın gözünden yaş aktı,elinin tersiyle sildi.Avşin'i uyuyordu onun baş ucunda oturmuş onu izliyordu,saçlarını okşadı,Fısıldadı sevdiğine doğru;

"Benim her yanımda olduğun sabah bana bahar olsada,yüreğimde ki sana açılan gülleri tek tek parçalıyorsun Avşin..."

Gözünden bir yaş daha geldi adamın ve ekledi.

"Ve sen beni nasıl parçaladığını hiç görmüyorsun Avşin.Canım acıyo...Kalbim çok acıyo be."

Kim sevdiği bir insanın başka biri için acı çekmesine dayanabilirdi ki?Hazar,Avşin için ölesiye sevdiği için kalbini,yüreğini kanata kanata dayanıyordu buna...Kapı zili bu düşüncelerini bölmüştü genç adamın,kapıyı açtığında gelen Barandı.

"Gel,hoşgeldin"

"Hoşbuldum,Avşin nerede?"

"Uyuyor."

Baran bacısının şeytan aklına hayret ediyordu.Ailesiyle o kafasında plandağı planları teker teker uygulaması şok etkisi yaratmıştı Baranda,o bile inanamıyordu oscarlık performansdı doğrusu.Yakında Avşin'in yaşadığını öğrenen Cihan'ı merak ediyordu doğrusu,gerçi onu tek ilgilendiren Asmindi.Cihanın Avşine olan zaafını biliyordu,o evlilik sürmezdi böylece Asminde Baranın olacaktı.Genç adamın planları böyleydi lakin Hazar vardı bir yol bulup Hazarın icabına bakmalılardı,yoksa ne Avşin Cihana kavuşabilirde ne de Baran Asmin'e.Bütün gerçekleri anlatırdı biliyordu,bu evede arada bir gelip ne var ne yok diye yokluyordu Avşini,ve gizlice Cihanla ilgili havadisleri veriyordu.Baran ile Avşin bu iki kardeş Cihan ile Asmine baya baya takmışlardı kafayı,onların  kötü oyunlarından galip gelebileceklermiydi bu genç çift buda bilinmezdi.

***

Her zaman ki gibi sabah ilk uyanan Asmin olmuştu,sabahları uyanıp ilk işi sevdiği adamı izlemekti.Kocasının yüzünü ilmek ilmek ezberliyordu Asmin,bir kelebek değildi ama Cihan'da öğrenmişti havalara uçmayı ve yine onunla öğrenmişti bir gülüşe bir ömür sığdırmayı, bu nasıl bir sevdaydı...Asmin onu izlerken fark etmişti ki bu kadın Cihandan başkasını bu kadar sevemezmiş.Zaten ilk defa birisini sevmişti oda Cihan olmuştu.