Healer | Byun Baekhyun

2.Bölüm

Gözlerimi açtığım da hala inanamıyordum. Dün resmen ünlü grubun stilistleri olduk. Tabi adam az daha Sunny yüzünden cayıyordur ya son anda toparladık durumu. Hala rüya gibi geliyor bana. Ben yaşananların gerçek olduğuna kendimi inandırmaya çalışırken birden üstüme çullanan yük ile kendime gelmiştim.

"Lila ben çok güzel bir rüya gördüm. Biz şimdi şirkete gitmişiz ama Lansman iptal edilmişti. İşte böyle sinirden ben sayıp sayıştıryorum. Sonra müdür bize artık EXO'nun stilistleri olduğumuzu söylüyor. Çok güzel değil mi ya? Zaten anca rüya olur."

"Sunny, iki kişinin aynı rüyayı aynı zamanda görme ihtimali yüzde kaç?"

"Bir saniye, sen şimdi bana bizim bunları gerçekten yaşadığımızı mı söylüyorsun? Yaaaaa Liloşummm biz bildiğin o yürüyen taşları mı giydireceğiz? İnanamıyorum yaaa."

"İnanmaya başlasın iyi olur canım yoksa ilk iş günümüz de geç kalacağız. Hadi kalk üstümden de hazırlanıp çıkalım."

"Haklısın Liloşum hadi bekletmeyelim yürüyen taşlarımızı."

"Ay abartma Sunny. Onlarda normal herkes gibi insan yani."

"Senin ağzından çıkanları kulakların duyuyor mu? Ahhh Chen'in çıktığı yüksek notalara ev dikesim var. Elmacık kemiklerinden o diktiğim evin içine koltuk takımı yapıp kıvrılan dudak kenarlarını izleyesim var."

"Ohooo, uçtun kızım sen hadi kalk artık gerçekten geç kalacağız."

"Ayh, tamam be. Hayal bile kurdurmuyorsun insana. Sana o zırtaboz Baekhyun'u ayarlıyım da gör gününü."

"Sunny seni gebertirim. Sakın onlara sırnaşmaya kalkma. Unutma onlar bizim patronumuz sayılır. Uzak duracaksın ve sakın beni kimseyle muhatap etme. Anladın mı?"

"Aman üff be. Ne halin varsa gör ben Chen'le ilgileneceğim için uğraşamam seninle."

"Anladın mı dedim!"

"Ayy tamam anladım."

Bir hışımla odadan çıkıp hazırlanmaya başladık. Sunny'nin bu çocukları bu kadar taş bulmasını anlayamıyorum. Yani tamam yakışıklı çocuklar ama öyle abartılacak bir yanlarıda yok ki. Ay her neyse kafama taktığım şeye bak. Bir an önce evden çıksak iyi olacak.

Yola koyulmuştuk ve ikimizin de ağzını bıçak açmıyor. Ben işin heyecanı ile hayaller kurarken sevgili arkadaşımın aklında hangi tilkiler dolaşıyor acaba. Kesin bir şeyler planlıyor yoksa bu kadar uzun bir süre sessiz kalması hiç normal değil.

Bugün ilk iş günümüz olduğu için kreasyonlarımızı hazırlayacağımız beyler ile tanışmaya gidiyoruz. 9 erkeğin birlikte kaldığı yurtlarına geldik. Kapının önünde birbirimize şans dileyip zile bastım. Kapıyı Menajerleri açtı ve bizi içeri davet etti. Eve girdiğimizde ikimizinde gözleri kocaman olmuştu. Ev dışarıdan görünüşü ile hiç alakası yoktu. Saray gibiydi.

Biz salonda beyleri beklerken bi yandan da bir şeyler içebilmemiz için servis yapılıyordu. İlk günümüzün planı vücut ölçülerini alıp yapılarına uygun fikirler üretmekti. Biz sohbete dalmışken yanımıza 8 kişi geldi. Wow, Sunny haksız değildi. Bunlar bildiğin yürüyen taşlardı. Off aman ben neler düşünüyorum yaa. Kendine gel Lila onlar hakkında fikir, düşünce yürütme.

Ben kafamdaki sesleri susturmaya çabalarken yanıma gülümsemesiyle huzur veren Lay geldi. Elini uzattığında belirginleşen gamzesi bildiğin belediği çukurundan derin. Gözlerimi yanağındaki muhteşem çukurdan alıp bende elimi ona uzattım.

"Merhaba, ben Zhang Yixing. Kısaca Lay desen olur."

"Merhaba, bende Lila. Memnun oldum tanıştığıma."