To My Youth

Chapter 1

May mga grammar error and typos error po ito.

Read at your own risk.

***********

Ohhhh!!!
Aw!!!
Shit!!

Ang sakit!

Napahawak ako sa ulo ko ng  mabunggo sa pintuan namin. Tumayo ako ng maayos at pilit kong idinilat ang mga mata ko. Umayos ako ng lakad ng

"Ericka, mabuti naman at naisipan mong umuwi dito?" Dahan-dahan akong napaharap sa kanya.

"Syempre dito ako nakatira, tsk." Naglakad ako palapit sa kanya nasa may hagdanan siya nakatayo. Nang nalagpasan ko siya ng kunti ay nahawakan naman niya ang braso ko.

"Mag-ayos ka Ericka, pupunta dito ang mga magulang natin." Binawi ko ang braso ko.

"Don't worry, sinabi ko sa kanila na pupunta ako ng Korea ngayon kaya hindi matutuloy, trust me." Saka ako tuluyang umalis.

Tsk, Korea.
Anong gagawin ko doon? Maghahanap ng kpop?
Ng oppa?

Dumeritso ako sa kwarto at hinubad ko ang sout kong damit. Humarap ako sa salamin at pilit akong ngumiti.

"Anong nangyari sayo Ericka? Bakit nandito ka sa sitwasyon nato? Ang layo ng narating mo sa pangarap mo Ericka. I am in curse? Sana nasa States kana ngayon at nagsusulat, sana nasa ABS-CBN ka ngayon isa ng director. Sana masaya kana ngayon at hindi tulad ngayon na nagdudusa. Sana Ericka."

Naramdaman ko ang mainit na tubig galing sa aking mga mata. Napatakip ako sa aking bibig at nagsimula na akong humikbi.

"You can't turn back the time Ericka, just accept it. This is our destiny." Sinundan niya pala ako.

"No James, I can make this different, maghintay ka lang." Kinuha ko ang towel at binalot ko sa katawan ko at saka ako pumasok sa bathroom. Hangover pa ako, hay.
Tsk, saan kaya ako ngayon?

"Pupunta ka ba ulit ng South Korea?" Rinig kong tanong niya sa labas ng pinto sa bathroom.

"Oo nga."

"Tsk, hawak ko ngayon ang passport mo." Tangna na.

"Basta sa Korea. Umalis kana naliligo pa ako." Ani ko sa kanya.

Wala nang sumagot siguro nga umalis na siya, kailangan ko nang umalis at baka maabotan pa ako ng mga magulang niya. 

Kaagad akong nagbihis at bumaba ng hagdanan naabotan ko siyang kumakain ng agahan.

"Mam Ericka, kumain po muna kayo mam." Lumingon sa akin si James pero umiwas na rin siya kaagad.

"May lakad ako." Sagot ko sa kanya. Bago pa ako makalabas ay may sinabi siya sa akin.

"It's 3rd year death anniversary of our child, kaya pupunta ang mga magulang natin dito. Wag ka munang umalis."

"If I stay here, I die." Saka na ako umalis. I'm gonna die isisisi na naman nila sa akin ang pagkawala ng anak ko. For God, ako yung ina. Walang ina na pinangarap na mawalan ng anak. Hindi ko ito pinangarap at mas ako yung nasaktan.

Kasalan nila ang lahat sinabi ko naman sa kanila na hindi ko kailangan na makasal kay James. Na kaya kong buhayin ang anak kahit ang bata ko pang nabuntis. Pero pinagpilitan nila ako at yun ang naging dahilan ng lahat sila ang may kasalanan.

Sumakay na ako sa kotse ko at pinatakbo ko. Nagtungo ako sa isang coffee shop my favourite coffee shop. Pagkaupo ko ay may lumapit na sa akin na isang lalaki. Tsk, I'm 5 years married boy.