My rp boyfriend is my boss

chapter 29

Chapter 30

Nanlalambot ang tuhod ko , nangangatal din ang labi ko hindi ko matanggap ang nalaman ko at natunghayan ko ngayon .

nakagat ko ng mariin ang ibabang labi ko habang nakasunod ang tingin sa batang tumatakbo papunta sa dulo ng carpet  kung nasaan sya ngayon .

Nagtagpo ang mata namin dahilan kung bakit pumatak ang luha sa aking mata .

wala kang makikitang lungkot , pagsisisi , gulat kung hindi ay ang kislap ng mata nya.

kinakabahan?
.
Masaya?
.
Pangungulila?
.
.
.
........saan sa batang kasama ko?

sa pamilya nya ngayon o sa akin ?

Napailing ako at dahan dahan sinapo ang aking bibig dahil sa pagpigil na hindi gumawa ng ingay  kasabay ng dahang dahang paghakbang ng paa ko  paatras
.
.
.
. Maybe I'm in a wrong path... nakasira ba ako ng pamilya?
.
.
.

Humakbang ito palapit sa akin na sya ding hawak ng babae sa kamay nito  lumipat ang tingin nya sa kamay nila .

God! Ito na ba yung tinatawag nilang sakit sa pag ibig? Kala ko kagat lang ng langgam pero hindi ako na inform kasing laki pala ng dinosaur.....!!!!!

Parang ilang karayum ang tumusok sa puso ko.

lumabas na ang ipit na hikbi sa bibig ko.

mabilis akong tumakbo palayo sa kanya, sa kanila . 

Ayokong ng  makita sya !

Bakit ganon sya?

Bakit dami nyang nililihim sa akin?

bakit ganito to?

Lakad takbo na ginagawa ko .
napasalamat ko at mahaba ang hiwa ng damit ko kaya hindi sagabal sa pagtakbo ko. sumasakit din ang paa ko dahil sa hills na suot .

pinagsawalang bahala ko ang ibang taong nasasalubong ko na nagtatakang nakatingin sa akin.

Sa dikalayuan tanaw ko ang pamilya kong nakatingin sa akin . sunod sunod na ang mga luha kong pumatak, humihikbi na rin ako .

pakiramdam ko pinagkaisahan nila ako! Kaya ba pinapunta nila ako dito?

  Hindi ko na namalayan nasa labas na ako napatigil lang ako ng marinig kong may tumawag pangalan  ko.

"Hide!"  Hide....?

Hindi na mahal .

wala na yung malambing nyang boses pag tinatawag ako .

wala na yung  kilig at pagmamahal na pakiramdam .

Maslalong bumigat ang  dibdib ko.

unti unti na akong nawawasak , nadudurog.

hinampas ko ang dibdib ko ng tatlong beses habang mariing nakapikit .

Baka sakaling mabasawan ang sakit at tuloyan ng mamanhid ito.

ayaw ko na ang pakiramdam na ito.

ayaw ko itong maramdaman ..

" please Ryo, parang awa mo na sabihin mong mali ang nakita ko , sabihin mong wala lang yon .
h-hindi ikaw ang ama ng  b-atang iyun , sabihin mo p-lease ."

Puno ng pait na sabi ko. Nag sususmamo na sana sabihin niyang hindi , na sana mali ang iniisip ko .

wala na akong paki alam kong magmukha akong tanga at kaawa awa basta sabihin nya lang na hindi totoo to .... hindi totoo to lahat.