Mafyanın Meleyi

onun kollarında

Neden bu kadar yalnızdım niye kurtaracak kimsem yoktu duyqularımı intahara sürüklüyordum hiç bir şey beceremiyordum ölmeyi bile beceremiyordum intahar etmek istiyordum+ bir intahar mektubu okumuşdum sonunda şöyle yaıyordu .Tanrım kollarını açarmısın?sarılacak kimsem kalmadı kollarına geliyorum diyordu mektupda acaba beni de kollarına alırmıydi tanrım uraz tam karşımda durmuş bana sinirle bakıyordu bana doğru yaklaşarak "ne işin var burda ? "Dedi bende "tam gidicekken buraka silah çektiler"dediç zayıf bir sesle urazın sinirden çenesi seğiriyordu tam ağzın açıb bir şey söyleyeceyi sırada urazın banası pisliklerin efendisi kemal yanımıza gelerek elini urazın omuzuna atarak" hadi oğlum nikah memuru sizi bekliyor"dedi uraz babasına dönüp suaratına pis bir sırıtış ekleyerek kulağına eyildi ve bir şeyler söyledi ve geri çekildi adamın yüzü bir anada benbeyaz kelsildi uraz bir anda elini elime atdı ve kolundan geçirerek koluna girmemi sağladı ve çiçeklerle bezenmiş beyaz masalara doğru irellemeye başıadık uraz bana bakmadan"demek ömekten korktun evlemeyi seçdin"dedi bende onun yüzüne bakmadan "ölümden korkmadım kendi ayaklarımla ölümüme geldim"dedim güçlü ve bir o kadarda zayıf bir sesle urazın irisleri benim yüzümdeydi bense ona bakmıyordum biraz yürüdükten sonra ikimizde masalara geçdik ben hala içimden dua ediyordum burdan gitmek için evlenemezdim ben bu adamla nikah memuru uraza dönerek bir şeyler söyledi biliyordum o kabul etmiyicek biliyorum uraza döndüğümde dudaklarını birbirine bastırmışdı bir anda dudaklarını aralayıp "evet"dedi beynimden vurulmuşa döndüm o az önce evet mi demişdi o söz beynimde dolanıyordu hala kendime gelmemişdim uraz elimi tutup sıkmaya başladı elimin acısıyla kendime geldim ve nikah memura bana bakarak"melek hanım bir cevap verin "dedin etragıma bakındım her kes dudaklarımın arasından çıkacak o sözü bekliyorlardı uraz elimi bir az daha sıktı nika memuru"hadi melek hanım"dedi yanımda oturan şahitlerden kadın olanı kulağıma yaklaşarak "hayır dersen burak ölür"dedi hayır olamaz bu neydi ben neler yaşıyordum böyle benim yüzümden burakada zarar vereceklerdi
ben tüm gücümü topladım işte sonuma getirecek o kelimyei söyledim"evet"dedi her kes alkışlamaya başladı  uraz  imzaladığı defteri ve kalame bana doğru fırlatdı elerim titreyer kalemi elimi aldım ve o imzayı atdım sonra şahitlerde imzayı atdı şimdi biz evlimiydik hiç tanımadığımadam kocamıydı benim gözlerimdeki yaşları durduramıyordum uraz nikah memurunun bir söz daha söylemesin beklemeden masadan kalkıp uzaklaştı
Hava yavaş yavaş kararıyordu ve çok soğukdu soğuk iliklerime kadar işlemişdi masada oturmuş boş boşetrafdakı insanları seyr ediyordum çiçek yamımda oturmuş ikidebir abim nerde diye soruyordu .her kes yavaş yavaş gidiyordu ve yanıma gelip beni tebrik ediyorlardı bense sadece kafamı salamakla yetiniyordum ömer yanıma yakıaştı elinde çipis paketiyle cipsi ağzına tıkıştırarak konuşmaya başladı"napion yengelorun en guzelu"ağzı dolu olduğu için sesi çok komik çıkmıştı ama öyle donuyordum ki dudaklarım bile kımıltatamıyordum ömer bana bakarak "üşüyormusun"diye sordu bende kafamı olumlu anlamda sallamaya başladım  ömer kolumdan tutup "o zaman hadi içeri geçelim senlik bir şey yok zaten burda urazda yok ortalıkda"dedi ve beni içeriye götürdü merdivenlerden üst kata çıktıkdan sonra odanın kapısının karşıdında durduk ömer "urazla aynı odada kalmıyacakmısın?"diye sordu sinirlerim hakim olmayarak "hayır"diye net bir dille konuşdum ömer iki elini havaya kaldırarak "tamam tamam kızma ben karı kocasınız ya o yüzden sordum"dedi ve yüzüne şirince bir sırıtış yerleşdirdi ömere kötü bakışlarımda atarak odanın kapısını açarak içeri geçdim ve kapıyı kapatdım üzerimdekilerden kurtulmak istiyordum bir an önce bir dolapdı kıyafet olurmu diye odadaki koca dolabın ağzını açtığımda dudaklatım o şekilini aldı bir sürü kıyafetler vardı burda kapıyı biri tıklayarak içeri girdi kafamı çevirip giren kişiye baktım hizmetçi kızdı kız bana yaklaşarak"bende dolapda size ait kıyafetlerin olduğunu söylemeye gelmişdim"dedi nasıl yani kim almışdı ki bunları bana bu evde beni seven kimse olmadığına göre kafamı silkeleyerek düşüncelerimden sıyrılıp "kim aldı bunları"diye sordum kız "cey hanım ayarlamış hepsini"dedi nasıl yanı bunları o kadınmı almıştı dün söyledikleriyle bu gün yapyıklatı çok anlamsızdı kız dışatı çıktı bende bir an önce üzerimdekinden kurtulmak istiyordum üzerime giymek için kıyafetler bakdım ve buldum beyaz üzerinde kedicik resimi olan askılı bir tişört ve dizlerimin üzerinde botün bir şortu elime adım yatağın üzerine brakdım ve gelinliyi zorda olsa çıkardım ve odanın bir köçesine fırlatdım az önce bulduğum kəyafetleri üzerime geçirdim ve yatağa brakdım kendimi bu gün olanların yorqunluğu beni uykuya sürüklüyordu uyumak için gözlerimi yumdum tam uykuya gidecek ken kapı sertçe açıldı yatakda doğruldum hemen gördüklerimle olduğum yerde kalkaldım  odaya giren urazdı içmişti çok sarhoş görünüyordu yürümekte zorluk çekiyordu  kendime gelerek"n-ne işin var burda çık dışarı"dedim titrek bir sesle uraz gülmeye başladı "ne o karıcım korktunmu kocandiyilmiyim karımın odasına geliyorum "dedi pis pis sırıtarak bende "çık dışarıya"dedim hemen uraz beni dinlemeyioəp üzerime doğru yürümeye başladı bende yatakta geri geri gitmeye başladım sırtım yatağın başlığın çarpdı ve durdum uraz yatağa oturdu ben hızla yatakdan kalktığım anda uraz kolumdan tutarak yatağa yatırdı ve kendisi de yatağa uzandı kolarını belime doladı ben kolarından kurtulmak için çırpınıyordum ama gücüm yetmiyordu uraz beni bir az daha kendisine yasladı sırtım onun göğüsü arsındaydı ben ağlamamı dirduraməyordum tüm gücümü toplayarak" bırak beni lütfen"dedim zayıg bir sesle uraz birnunu saçlarımın arsına gömdü ve saçımı koklamaya başladı "korkma sana zarar vermiyicem safece uyumak istiyorum"dedi ve beni kendisine biraz daha çekti ne kadar kurtulmaya çalışsamda olmuyordu beni brakmıyordu aksine daha sıkı sarılıyordu uraz"kokun insanın uykusunu getiriyor"dedi sesi öyle yavaş cıkmışdıkı zar zor dediyi kelimeyi duymuştum artık çırpınmalarımı bir kenara braktım ve uykunun beni almasına izin verdim ne kadar uğraşsamda bu adamdan kurtulamayacaktım ve gözlerimi kapatdım bir umut bir daha
açılmamasını diledim belki yarın her şey birter bu yaşadıklarım rüya olur belki ve
Ruhumu uykunun bedenimi urazın kollarına teslim etdim

Bu bölüm nasıl oldu sizce beyendiyiseniz yorumunuzu beklerim ve sizi çok seviyorum canım arkadaşım (Hanım) iyiki varsın