şefkatli kolları

276 28 7
                                    


Yok oldu hislerim.hiss etmiyorum hiç bir şeyi Acıtmıyor hiç bir yara.mutlu etmiyor güzel anlar en güzel gülen benken ,şimdi en güzel ağlayan ,en durqun, en sakin ,en anlamsız benim.boş-boş bakıyorum etrafa.sadece aklımda bir soru var neden ben?hayatı olduğu gibi öyrendim onların sayesinde.yaşadıklarım bu hale getiriyor insanı aslında.olacağı varmış diyip üstünden geçiyorum herşeyin.çok mutsuzum .umudun varm?diye sorsalar
-insanlardan umudumu kesdim amma hayatdan hiç kesmedim

"Nereye gidiyorsun karıcım"bu ses bu karıcım lafı beni öldürüyordu sanki kalbime hançer saplanıyordu bu kelimeyle yavaş yavaş arkamı döndüm uraz tam karşımda duruyordu sinirden çene kası seğiriyordu boğazıma takılan yumruyu yutkundum havada çok rüzgar olduğundan rüzgar saçlarımla dans ediyor gibiydi yüzüme düşen saçı geri itidim tam ağzımı açacakken uraz hızla yanıma gelip kolumdan tuturak araca doğru sürükledi "brak kolumu brak seninle gelmek istemiyorum brak"dedim ama uraz beni dinlemiyordu kapıyı açarak beni içeriye doğru fırlatdı ve kapıyı kapatdı arcın önünden dolanarak sürücü koltuğuna oturup aracı çalışdırdı öyle hızla gidiyordu ki kalbim ağzımda atıyor gibiydi yarım saatlik yoldan sonra araç tepelik bir yerde durdu burası içurum gibi bir yerdi burda neden durmuşdu ki uraz kapıyı açarak aşağı inerek "araçdan in"dedi emir vererek bende kapıyı açarak aşağı indim arçdan inmemle uraz üstüme doğru hızla yürüyüdü benim gidecek yerim yokdu araca dayalıydı vücudum uraz üzerime gelerek kollarını iki yanımdan geçirerek araca dayamışdı onun vücudu ile aracın ortasında kalmışdı benim cılız bedenim irislerimi kaldırarak onun irislerine baktığımda bom boş bir çukura bakıyordum sanki gözlerinde yaşam belirtisi yokdu sanki arazım çok az mesafe vardı ikimzde sessizdik sesizliyi ilk o bozup"demek kaçacakdın ha"dedi onun nefsiyle benim nefesim bir birine karışıyordu
Bu gün susmayacaktım ne olursa olsun kendimi güçlü bir şekile sokarak"evet kaçıcakdım senden kurtulmak istiyorum "dedim uraz sözlerime şaşırrarak kaşlarını çatdı sonra dudağı yukarı kıvrıldı "kurtulmak istiyorsun benden öylemi karşında bir engel yok hadi kaç kendinide benide kurtar bu oyundan hadi kaç bakalım nasıl kaçıyormuşsun"dedi sinir dolu sesle kolların araçdan çekerek benden bir adım uzaklaşdı "kaçmak öyle kolay diyil küçük hanım"dedi küçümser ses tonuyla bende sinirimden avuç içlerime gırnağımı geçiriyodum"neden neden brakmıyorsun gidiyim ikimizde kurtulalım"dedim sesim biraz yüksek çıkmışdı uraz elini biranda saçıma götürüp saçlarımdan çekerek kendisine yasladı ve "bana bir daha sesini yükseltme aklını alırım senin"dedi mekaniki bir sesle nefesi dudaklarıma değiyordu bakışları gözlerimi delecekdi sanki dudaklarını yine açarak"ben ne zaman biti dersem ozaman biter.ne zaman git dersem o zaman gidiceksin"dedi gözlerim dolmaya başlamışdı bu huyumdan nefret ediyordum neden hep sulu göz olmak zorundayım ki gözlerimden yaş akarak boynuma doğru iniyordu boynuma akan göz yaşlarındaydı urazın gözleri sesim titreyerek "neden şimdi engel oluyorsun gitmeme"dedim zayıf sesle uraz gözlerini boynumdan çekip gözlerime dikdi saç diplerimi öyle sert çekiyordu ki saç diplerim acıyordu "bir kaç ay bekle sonra brakıcam siktirip gidersin nereye istersen şimdi ismimi lekeleyemezsin en azından bir kaç ay evli kalıcaz masadaki her kes evlendiyimi biliyor kimseye karısına sahip çıkamadı bir günde boşandı dedirtdirmem dedirtenide sikerim anladımı beni"dedi son kelimesini bağırarak söylemişti gözlerimden yaşlar hala akıyordu elimi göğüsüne bastırarak onu geri itirmeye başladım ama olmuyordu uraz saçımı çekerek "anladın mı lan"dedi bu sefer kafamı olumlu anlamda salladım uraz elini saçlarımdan çekdi ve aracınkapısın açarak beni oçeri soktu ve kapıyı kapatdı kendiside araca bindi drekiyonu kırarak hızla aracı çalıştırdı

Uzun süren yolculuğun sonunda yalının önünde durduk uraz ilk sesizliyini dozarak "in" dedi bende yüzüne bakmadan emliyet kemerini açarak araçdan indi aracı önünden geçerken uraxın gözlerinin üzerimde olduğunu hiss ediyordum ona bakmadan yalının kapısın açarak içeri girdiyimde çiçek bağırarak koşup arkama geçip saklandı ömerde peşinden bağırarak odadan çıktı ve bize doğru yürüdüyünde ayaklarını durdurarak beni baştan aşağı süzüp "o vay beybi"dedi bende kaşlarımı çatarak yüzüne bakdım ömer şaşırdığımı görüp"yanı şey çok güzel olmuşsun nasıl geçdi yemeyiniz? "Diye sordu bende "iyi"dedim çiçek arkama geçmiş "yene kurtar beni bu canavardann "diye bağırıyordu ömer çocuk gibi çiçekle kavqa ediyordu benimle aynı uaştaydı ömer ama daha beş yaşında çocuk gibi davranıyordu ve ömer gelip çiçeyi boynuna alarak evde koşmaya başladılar.

Çok yorqundum üzerime dünki pijamalarımı giyip yatağa geçdim yatakbuz gibiydi bacaklarımı karnıma doğru çekip kollarımla sardım amma uykum gelmiyordu urazın dedikleri hala aklımdaydı gözlerimi kapatdım belki uyurum diye birden kapı sert bir şekilde açıldı yerimden sıçrayarak kapıya doğru döndüyümde karşımda gördüyüme çok şaşırmışdım urazdı gelen yine çok içmiş gibiydi dudaklarımı aralayarak "n ne işin var burda çık dışarı"dedim uraz beni dinlemeyerek yatağa doğru geldi ben yatakdan kalkdım ve yanından geçip dışarı çıkacakken kolumdan tutup önüne çekerek "beni uyuturmusun?" Diye sordu sorduğu soruyla beynimden vurulmuşa döndüm bir anda "n- nasıl"dedim dedim ürkek bir sesle "lütfen uyumsya çok ihtiyacım var"dedi o bana lütfenmi demişdi ilk kez bu kelimeyi duyduğum için çok şaşırmışdım uraz gözlerine baka kalışdım çok yorqun görünüyordu onun bu haline gerçektende kötü oluyordum uraz kolumu brakıp önümde heçerek yatağa yatıp üzerini örtü ben hala ona ne yaptığına bakıyordum "gelicekmisin?"diue sordu ilk kez soru sordu bana bacaklarım titreyerek kokaca adımlar atarak yatağın diyer tarafına geçidim sırtımız bir birimize dönükdü bataniyeyi üzerime çekip gözlerimi kapadım bir anda uraz kollarını vücuduma doladı ve beni kendisine yasladı burnunu samlarıma gömerek kokladı öyle nefes adıki sanki yıllardır nefes almıyormuş gibiydi ben kollarından çıkmak için hareketlendiyimde "derin"dedi yavaş bir sesle duymakda bile zorlanıyordum öyle yavaş söylediyi için beni biraz daha sardı kollarına koları dünki gibi sarılmamışdı bu gün çok şefkat doluydu sanki bir babanın kızına sarılışı gibi

Merhaba canlarım nasıldı beyendinizmi oylarınızıve yorumlarınızı bekliyorum sizi çok seviyorum
HP♥

Mafyanın MeleyiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin