|1|

82 6 0
                                    

Hatırlıyorum...

Üzerimde bir kapşonlu ceket,elimde bir şemsiye olmasına rağmen bu soğuk yağmurda,diğer insanların evlerine kaçma çabalarını izlerken,ben yavaş bir şekilde ıslanarak yürüyordum.

Islanmayı seviyorum.Yağmuru seviyorum.Yağmur kötü bir şey değildi bana göre.Sadece gökyüzünden aşağı doğru akan minik su damlacıkları üzerimize damlıyor,bundan kaçmak için bir sebep olduğunu düşünmüyorum.

Üşümüştüm ama soğuğu hissetmiyordum.Yürürken başımı çevirdiğimde dışarıdan çok hoş görünen küçük bir kafeye girdim.İçeri girdiğimde içerinin sıcaklığı insanı mutlu ediyordu.Dışarıdaki bu soğuk havaya rağmen içerisi çok güzel bir sıcaklığa sahipti.

Cam kenarı bir masa bulup oraya oturdum ve dışarıyı izlemeye başladım.Sonra yanıma sen geldin.Asla beynimden silinmeyen bir anıydı bu an.

"Ne istersiniz?" diye sordun.
"Latte" dedim
Sende "Peki efendim" deyip yanımdan ayrıldın.

Sonrasında kafeyi inceleme başladım.İçeride kullanılan renklerin birbirine uyumu çok hoştu.Dışarıda masalar olmasına rağmen insanlar yağmurdan dolayı içeride oturuyorlardı.Çok fazla insan yoktu.Sigara içmeye çıkanlar ise kafeden aldıkları kahve ile ellerini ısıtmaya çalışırken,bir yandan da donarak sigarasını hızla içiyorlardı.

Kafenin konumu da güzeldi.Ana caddeden uzak ve sessizdi.Arabaların sesi ve kornaların sesi fazla gelmiyordu.İçeri de güzel bir kahve kokusu vardı,en sevdiğim.'Benim kahvemi hazırlıyor olmalılar' diye düşündüm.Etrafa baktığımda sen yoktun çünkü.

Dışarıyı izlemeye dalmışken yanıma sen geldin."Buyrun efendim, kahveniz" dedin.Teşekkür ettim,afiyet olsun dedin.Gülümsedik birbirimize ve yanımdan ayrıldın.

Sıcak kahvemi yudumlarken bir yandan da etrafı incelemeye devam ediyordum ve gözüm sana kaydı.

Bir yandan işini ciddiyetle yaparken,bir yandan da insanlara gülümsüyordun.Bu beni..mutlu etmişti nedense.

Sana bakıp aptal bir şekilde sırıtıyordum.Eğer beni o an görseydin büyük ihtimalle deli olduğumu düşünürdün.

Kahvemin son yudumunu aldıktan sonra senin yanına doğru ilerledim.Sana ne kadar tuttuğunu sordum,sende söyledin ve ödeyip birbirimize yine gülümsediğimizde o küçük,ilk tanıştığımız hoş kafeden çıktım.

Yine soğuk yağmurda yanımda şemsiye olmasına rağmen,kapşonlu ceketimi bile takmayıp ıslanarak eve geri döndüm..

Devam edecek...

Coffee Shop-JJK✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin