ျပန္ဆံုခြင့္ေလး...ရွိခဲ့ရင္...

အပိုင္း(၇)

.
.
Lice ...jen ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး...အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ေပမယ့္...

လံုး၀ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ...
.
မနက္ျဖန္...ကေလးနဲ႔..လံုး၀ မေတြ႕ရေတာ့တာမို႔....
သူအရမ္း ေၾကကြဲေနသည္။
.
.
.
မနက္က်ရင္လည္း...အေစာႀကီးထရမွာကို..သိေနေပမယ့္...

သူအိပ္ဖို႔ မႀကိဳးစားေတာ့ပါ..
Jen ရဲ႕ အိမ္ဘက္ကိုသာ..မ်က္ႏွာမူၿပီး..ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။..
.
.
တိတ္ဆိတ္လြန္းတဲ့...
ညေလးမွာ...ညမီးေရာင္..မွိန္မွိန္ေလးသာ...လင္းေနသည့္..
တဖက္ကျခံကို...ေငးၾကည့္ေနရင္း....

Lice အတြက္..ဒီညက..ညတာရွည္လြန္းလွသည္...။
.
.
.
.
Next day morning ...
.
jen...ေန႔တိုင္းႏိူးေနတတ္တဲ့..
အခ်ိန္ထက္...ဒီေန႔ေတာ့...ေစာၿပီး..ႏိူးေနသည္။....

ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္...မ်က္ႏွာသစ္..ေရမိုးခ်ိဳး...အ၀တ္အစားလွဲၿပီး...
အိမ္ေအာက္ထပ္ကို..
ဆင္းလာကာ..lice အိမ္ဘက္ကို ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။...
.
.
ဒီေန႔က...lice တို႔အိမ္ရဲ႕...အိမ္တက္မဂၤလာေန႔ေလးပါ...။
.
.
Jen အိမ္ဘက္ကို မနက္အိမ္ရာႏိူးႏိူးခ်င္း....လွမ္ၾကည့္ေနတဲ့....Liceတစ္ေယာက္..
Jen သူမျခံျပင္က ထြက္ၿပီး...သူ႔အိမ္ဘက္ကို..လာေနတာကိုေတြ႕ေတာ့...
သူအခန္းကေန..အျမန္ထြက္..
ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းသြားၿပီး...
အိမ္ေရွ႕ဘက္ကို...
ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။...

Jen ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း...
သူ႔ရင္ခြင့္ထဲကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္သည္။
Jen က..အခုမွ ကေလးအရြယ္..နည္းနည္းသာ လြန္ေသးတာမို႔..
အရပ္က သိပ္မျမင့္...သူခါးကိုကိုင္းထား..လိုက္ရသည္။
.
.
"ကေလး..."

"..ဦး..."

"ကေလး...ဦး..ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္"

"ဟုတ္..ဦးကို..ကေလးလာ ႏႈတ္ဆက္တာ...ေရာ့..ဒါက ဦးအတြက္..."

"ဘာမ်ားလဲ..."

"ဖြင့္ၾကည့္ေပါ့...:"

"Ok...လက္စြပ္ေလးပါလား.."

"အင္.."

"ဦးႀကိဳက္တယ္...ကေလး..လက္စြပ္ေပၚမွာ..ကေလးရဲ႕ နာမည္ေလး..J စာလံုးထြင္းထားတာဘဲ..."

"အင္..ဦးကို..ပိုင္ထားတာ J အကၡရာေလးပါတဲ့ သူေလးေပါ့.."

"ဟုတ္ပါၿပီ...ဦးရဲ႕ ဆြဲႀကိဳးထဲမွာ ထည့္ဆြဲထားမယ္ေနာ္..."