ျပန္ဆံုခြင့္ေလး...ရွိခဲ့ရင္...

အပိုင္း(၂၀)

.
.
ရင္းႏွီးေနတဲ့...ေအးျမျမနဲ႔သင္းရနံတစ္ခု...သူမေလးရဲ႕..
ႏွာသီးဖ်ားထဲ စီးဆင္းလာမႈေၾကာင့္...
သူမေလး...ႏိူးထလာသည္။..
မ်က္လံုးေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့....
ရင္းႏွီးေနတဲ့ မ်က္နာက်က္..ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့... သူမေလး...ခ်က္ခ်င္းအိပ္ယာေပၚထထိုင္လိုက္သည္။..

သူမရဲ႕ေဘးဘက္ကို ..ၾကည့္လိုက္ေတာ့...ဘယ္သူမွမရွိ ....။

💭ဒါ..ဦးရဲ႕ အခန္းဘဲ💭

"ဦး...ဦးေရ...ဦး ဘယ္ေရာက္ေနလဲ..."

"............"

"ဦး...ကေလးကို...ပုန္းေနတာလား...ဦး....

"......."

Jen ေခၚေနေပမယ့္..ဘာတုန္႔ျပန္သံမွ မလာတာေၾကာင့္....
၀မ္းနည္းသလိုလို ျဖစ္လာလိုက္...ျပန္မထူးလို႔ ေဒါသထြက္လာလိုက္နဲ႔...
Jen စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ....

"ဦး....ဆရာ lice. .ဘယ္ေရာက္ေနလဲ..ထြက္လာခဲ့.....

Jen ရဲ႕..ေအာ္ေခၚသံကို...ၾကားသြားေတာ့...တဖက္အခန္းမွ...Jisoo တစ္ေယာက္...Chaeyoung ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွ အိပ္စက္ေနရာမွ ႏိူးလာၿပီး...

Jen ရွိေနတဲ့ Lice ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေျပး၀င္လာခဲ့သည္။

"သတိရလာၿပီး..မမက lice ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ.."

"ဟုတ္..Jen ကဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"မေန႔ညက သတိလစ္သြားလို႔ေလ...အဲဒါ..မမတို႔ ေခၚလာလိုက္တာ.."

"ဒါဆို ဘာလို႔ ဦးရဲ႕အခန္းကို ေရာက္ေနတာလဲ...ဦးေရာဟင္! မမ.."

"Lice က..မေန႔မြန္းလြဲ ၁နာရီကတည္းက..ထြက္သြားတာ...ဒီက ညီမေလးရဲ႕ ေဖေဖနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ဆိုၿပီးေလ..."

"ဦးက တကယ္သြားတာလား...jen appa ကမလာဘူးဘဲ...ေျပာေနတာ. ."

"တစ္ခုခုလြဲေနၿပီထင္တယ္..Chu. .ေမာင္တို႔ကို မေန႔ကတည္းက ဆရာ lice ကေသခ်ာေျပာသြားတာဘဲ...
ည ၁၀နာရီေလာက္ထိ...ျပန္မေရာက္လာမွ...ေမာင္တို႔ထြက္ရွာခဲ့တယ္ေနာ္..."

"ဒါနဲ႔...ညီမေလးက အိမ္မွာမရွိလို႔လား..."

"Appa ကသူ႔မိတ္ေဆြအိမ္မွာ...ေဆးသြားယူခိုင္းလို႔...ဦးေရာက္လာတာကို...မသိခဲ့ဘူး..."