Your Guardian Angel

16

Nathaniel's PoV

I feel so fvcked up right now. The moment I saw Candice, I felt something different, yung puso ko ang bilis ng tibok. Parang, parang matagal ko na siyang gustong makita?

My heart is saying something that I don't get at all. Walang maalala utak ko. Pero ayokong... ayokong malayo kay Candice. Parang pinupunit ang dibdib ko pag di ko siya nakikita. When I saw her with her officemates, ewan ko pero nagselos ako. Wala akong karapatan magselos. Kahit asawa daw ako ni Candice, wala naman ako ng limang taon sa tabi niya. Iniwan ko siya. Pero ewan ko.

I decided to listen to music na meron sa phone na binigay ni Candice.

To be hurt, to feel lost
To be left out in the dark
To be kicked when you're down
To feel like you've been pushed around
To be on the edge of breaking down
And no one there to save you
No you don't know what its like
Welcome to my life

"Kuya pogi!! Wag kang tatalon! Nakupo jusko! Wait!"

"Sino ka ba?"

"I'm just a concerned citizen who doesn't want to see any floating body in the Pasig... river!!"

"Ha?"

"Ayokong makakita ng patay! Jusko kuya!!"

I stopped the music. What was that?!

"Pogi? Niel ok ka lang?"

"The moment you first saw me, I was about to jump off the same bridge?"

"Oo. Di ko ba naulit sayo?"

"I don't know, some scenes came back to me, kuya pogi?"

"Hala! Oh my god naalala mo na?!"

"Not everything. I just listened to a song then the scene flashed in my head"

"Oh ok. At least unti unti meron"

"So unang pagkikita pa lang natin pogi na talaga tawag mo saken?"

"Oo gwapo ka eh"

"Wow. You're straightforward"

"Lagi naman. Oh siya. Try listening to more songs. Baka may matyempuhan ka ulit"

"Ok"

Candy's PoV

Naalala niya yung una naming pagkikita. Sana eto na ang simula. Sana bumalik ka na pogi.

Habang nag-aayos ako sa kusina may nagdoorbell.

"Niel! Pakibukas ang pinto!"

"Ok!"

"Hi pre! Ano kamusta?"
"Tol ano kaya pa buhay mag-asawa?"
"Ano Niel ok naman kayo ni bakla?"

Teka napadpad ata yung tatlo dito.

"Hoy andito ako! Mga walangyang to kung makakamusta kay Niel parang pinapahirapan ko yung tao?!"

"Hi bakla!!" Therese
"Hi Candy!! Ano ba yan di ako sanay hahaha" Rico

Sabi ko kase sa kanila si Niel lang ang tumatawag ng Candice saken noon. Ngayong andito na ulit siya, siya lang gusto kong tumawag saken ng Candice. Baka sakali din makatulong sa pag-alala niya.

"Bakit Candy?"

"Candy palayaw ko Niel. Lahat sila yun ang tawag sakin dati. Ikaw lang naman tumatawag sakin ng Candice"

"Really? That's good then. Ayoko may kapareho ng tawag ko sayo"

"Alam ko naman. Kaya nga Candy na tawag nila saken di ba?"

"Ayiiie kekelegen ne be keme???" Therese

"Che! Oh bat ba kayo napadpad sa bahay ko?"

"Wala lang hahaha" Rico

Hanla siya?

"De joke lang bumisita kame kase naisip namen baka pwede kami tumulong magpaalala kay Niel"

"Paano?"

"Isipin mo ano mga pwedeng makapagpaalala sa kanya"

"Ano yun?"

"Hoy Candy? Officemates lang tayo, ngayon lang namen nameet asawa mo malay namen sa history niyo?" Therese

"Sabe ko nga! Wait lang! Kakain muna kame!"

"Kayo lang?" Simon

"Malay kong darating kayo?"

"Sabi ko nga. Bili muna kame sa labas! Hahaha" Simon

"Ge!"

Pagkatapos namin kumain nagsimula na kami mag-isip ng paraan

"Sa tulay kayo unang nagkita?" Simon

"Oo. Pero naalala niya na nangyare dun"

"Ok edi erase. Delikado din dun" Therese

"San next?" Rico

"Sa school"

"Nakabalik na kayo dun?" Simon

"Hindi pa"

"Yon! Dun kayo pumunta. Do the things you did before"

"Gaya ng ano?"

"Nabanggit mo na makulit ka sa kanya di ba? Edi gawin mo ulit yon don" Therese

"Ano to roleplay?"

"Parang ganun na nga kaso with the leading man's erased memories" Therese

"Ang effort nonmasyado Therese" Rico

"Oh eh may iba ba kayo naisip?" Therese

"Wala"

"Yun naman pala ehh. Ano Candy?"

"Ok."

Mukhang mas nakakapagod to ah. Hays. Laban!

"A-araaay!"

"Niel! Ok ka lang?!"

"Masakit! Candice! Ang sakit ng ulo ko!"

"Dalhin na natin sa ospital yan! Dali!"

"Niel tara na! Tayo dali!"

"Ok. Aahh!"

"Niel!"