ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာကိုကို(completed)

ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာကိုကို(19) ၾကႇန်ေတာ်ချစ်ေသာကိုကို(19)

ေနမင္းႀကီးက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးေနၿပီ
ေနဝင္ခ်ိန္ေရာက္ေလ ေနဝန္းကနီလာေလ မ်က္စိေရွ႕ကပန္းခင္းနဲ႔က ပနံသင့္ေလေပ

ေရွာင္းက်န္႔ မိမိေရွ႕ကျမင္ကြင္းကို မ်က္စိမလႊဲႏိုင္ေတာ့ ဒီလိုသဘာဝရႈခင္းကို ဒီေရာက္ထဲက သူမေတြ႔ရေတာ့တာပင္ အခုေတာ့ ခ်စ္ရသူေက်းဇူးနဲ႔ သဘာဝပန္းခ်ီကားခ်ပ္ကို ေနာက္ထပ္ျမင္ေတြ႔ရျပန္သည္

ဒါေပမယ့္ မိုးခ်ဳပ္လာတာမို႔ အိမ္ျပန္ရေပမည္ မားတို႔လည္း ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို စိတ္ပူေနမွာအမွန္

'ကိုကို အိမ္ျပန္ရေအာင္ေလ ေမွာင္လာၿပီ မားတို႔လည္းစိတ္ူေနေတာ့မယ္'

'အင္းပါ သည္းငယ္ျပန္ခ်င္ျပန္မယ္ေလ '

'ဟုတ္ ကိုကို ၿပီးေတာ့ေလ ၿပီးေတာ့ ဟူး..ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ျပန္ရေအာင္ပါ'

'သည္းငယ္ ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ ကိုကို႔ကိုေျပာေလ'

'ဟင့္အင္း..ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး'

'သည္းငယ္ ကိုကို႔ကိုမညာနဲ႔ကြာ ကိုကိုမႀကိဳက္ဘူး ဘာေျပာမလို႔လဲ ကိုကို႔ကိုေျပာ'

'ဘာလဲ ဗိုက္ဆာေနလို႔လား'

'အြန္း...ဟုတ္တယ္ ၿပီးေတာ့ထမင္းလည္းမစားခ်င္ဘူး ငယ္စားခ်င္တာေျပာရင္လည္း ကုိကိုကမတည့္ဖူးဆိုၿပီး စားခိုင္းမွာမွမဟုတ္တာ'

'ကဲေျပာပါဦး ကိုကို႔သည္းငယ္ကဘာစားခ်င္လို့လဲ'

'ပင္လယိစာ'

''ငယ္က ပင္လယ္စာ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တာပဲ'

'အြန္းဟုတ္တယ္ ငယ္အထက္တန္းကတည္းက ပင္လယ္စာအရမ္းႀကိဳက္သြားတာ ဒါေပမယ့္ရပါတယ္ ကိုကိုမစားေစခ်င္ရင္မစားေတာ့ပါဘူး'

ေဟာၾကည့္ ကိုကပဲလူဆိုးႀကီးျဖစ္ေတာ့မယ္ ပင္လယ္စာေတ တအားစားလြန္းရင္ သူေလးတစ္ခုခုျဖစ္မွာဆိုးလို႔ မစားခိုင္းတာကို အခုေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ သူအႀကိဳက္ဆံုးပါဆိုၿပီး လာေျပာေနတာ ဒီလူက ဘယ္ႏွလံုးသားနဲ႔ ညင္းရက္မွာလဲ

'ကဲပါ ကိုကိုဝယ္ေကြၽးပါ့မယ္ ဒီတစ္ခါပဲေနာ္'

'ဟီးးးးဟုတ္ အာ့ေၾကာင့္ ကိုကို႔ကိုခ်စ္တာ'