My Unexpected Romeo

Chapter 1 - Meeting Him

Chapter 1

SKY's POV

"Is he okay? Will he survive? Gagaling ba siya?" nag aalalang tanong ko sa doktor.

"No need to worry too much, milady Sky. He only suffered a few minor injuries. He'll be fine before you know it."

"Really? If he's okay then why isn't he waking up?"

"Well that's because he suffered from mild anemia, maybe because of stress, hunger and him being out in the snow for so long. I'm amazed he hasn't frozen to death yet. So don't worry, milady. Sooner or later magigising na siya. Maybe in a few hours. Kailangan niya lang ng pahinga." sabi nya sakin na nakabawas naman sa pag-aalala ko.

Well, I was really shocked when I saw a boy in our garden. Imposible kasing makapasok sa palasyo namin unless you have the guts and power to take on an entire army or pwede ding sa back gate ka nalang dumaan. Parang easy lang, pero may malakas na barrier dun kaya unless meron kang mataas na magic power tatalsik ka. Then a thought crossed my mind, 'Sino kaya tong si boy pogi and what is this large amount of mana that I can feel from him?' Bihira yung makakakita ka ng pogi na pahiga higa lang sa bakuran mo, kaya dapat ready lagi ang pang fifty shades mo lalo na kung mukhang malakas siya.

I casted that thought aside when I heard him moan in pain kaya naman dali dali akong nagsend ng emergency flare.

Natigil na ako sa pag rereminisce ng nangyari kanina ng narinig ko syang umutot este umungot.

"Uugh.."

"Are you alright? Are you hurting anywhere?" tanong ko sakanya nung nagmulat siya. Ano ba namang doctor yan, sabi a few hours eh wala pa ngang 30 minutes nagising na siya. Patokhang ko siya e.

"Who are you? Where am I?" wow ha. Salamat sa pagsagot sa tanong ko. Na-appreciate ko grabe. Sayang ang pagkapogi nito, sarap tampalin.

"My name is Sky. Nandito ka sa Rou Castle, nakita kita sa may garden while I was tending to the flowers I just planted. May I know who you are? Para naman ma-address kita nang maayos." siyempre di naman pwedeng boy pogi lang tatawag ko sa kanya diba?

"I'm Lance Dominique Lunderton. The first prince of the Lunderton Family." sabi nya tapos tiningnan nya ako from head to toe "So you're a servant here, huh? Even though you don't look the part."

"Huh?" pinagsasabi nito? So, prince pala sya. Kaya pala nakapasok siya dito.

"Don't 'huh' me. You told me yourself. And since you're already here, can you please bring me something to drink and some food while you're at it?"

"Wha--"

"That's all. Thank you, you may go now."

Aba! Gagong yun. Nakuha pa talaga nyang mag-smirk habang inuutusan ako. Sasabihin ko na sana na hindi ako katulong pero lakas lang niya makaputol sa pagsasalita. Siya na mismo ang may sabing 'I don't look the part.' May sapak kaya to? Hiya ko naman kasi sa kanya. -_-

Napabuntong hininga na lang ako at lumabas, kunwari wala akong narinig. Sayang lang yung pag-aalala ko sakanya. Pero, katulong pala ha, sige makikiride ako sayo.

LANCE's POV

Kagagaling ko lang sa public market dito sa Rouzenburge Kingdom or Rou Kingdom for short. Tumakas ako sa palasyo namin kaya wala akong kasamang mga bodyguards which na hindi ko din naman kailangan kasi mas malakas pa naman ako sa kanila. And unfortunately, naubos yung dala kong pera nang hindi ko namamalayan. Magagawa ko ba, enjoy kaya mamili sa mga public markets. Pero medyo tanga ako sa part na yun.

Naglakad ako nang naglakad, 2 days din yun tapos winter pa ngayon. Tibay ko no? Hanggang sa makarating ako sa tapat ng isang malawak na garden, back garden yata to, mataas yung dingding pero kita sa gate yung ibang nasa loob.