My Unexpected Romeo

Chapter 2 - Why?

Chapter 2

LANCE'S POV

"Shit! Sky!!!" shit panaginip lang pala. Hanggang sa panaginip naaalala ko pa rin yung nangyari kagabi or more like kanina, it's 3 in the morning. One moment I was starstruck by her, then the next was something I never imagined would happen. A bunch of Dark Shadows came and they suddenly surrounded her. Sa mga oras na yin nagpanic ako kaya hindi agad ako nakagalaw. May ginawa silang kung ano kay Sky kaya nawalan siya ng malay. Pagbagsak ng katawan niya dun lang ako natauhan.

Naglabas ako ng fireball at ibinato ko sa kanila, natamaan yung isa pero nadamay dun yung katabi niya at nagsimulang lumiwanag ang katawan nila at nagliyab hanggang sa maabo na sila at mawala ng parang bula. Nagsi-alisan na yung iba pang Dark Shadows dahil sa takot na magaya sila sa nangyari sa kauri nila.

Ngayon namdito kami sa kwarto niya DAW, anlaki kasi pang P.S. ba talaga 'to? Mas malaki pa sa kwarto ko eh. Nagpapahinga na siya, pianapabalik na nga ako ng isa pa sa mga katulong dito na nag assist at nagpalit ng damit niya pero hindi ako umalis kasi mas mapapanatag ako kung babantayan ko siya. Naiinis ako sa sarili ko kasi hindi ko man lang napansin na may dumating na Dark Shadows.

Dark Shadows are creatures that is, as their name implies is a being said to be from the deepest and darkest part of the Louwiergian Continent. No one actually knows where and when they came to be. But according to some, it is said that they were created by the Dark Wizard who lived a long time ago, his name is something that should not be said no matter what. Kumbaga sa Harry Potter, "He who shall not be named".

Ayon sa mga nabasa ko sa libro, may kakayanan ang mga Dark Shadows na higupin ang life force ng isang tao hanggang sa maubos ito. Pero yung ginawa nila kay Sky kagabi or more like kanina ay iba. Hindi nila hinigop ang life force ni Sky, at yun ang pinakakinatatakutan ko ngayon. Aalamin ko kung ano man ang ginawa nila kay Sky, hindi ako papayag na may mangyari sa kanyang masama.

"Uugh... Wag!.. Hmm.. Wag!" nagulat ako nang bigla na lang magsisigaw si Sky. Sinusubukan ko siyang gisingin pero hindi siya magising "Mom! Please! No! Don't leave me!! Please! Wahhh!! I'm sorry Mom!! Wahh!! Huhuhu... Haah..." umiiyak at hingal na hingal siya nung finally magising na siya.

Nang humarap siya sakin, bigla niya akong niyakap at saka itinuloy ang pag-iyak niya.

"Huhuhu... Hindi ko sinasadya... Si mommy... Huhuhu..." kahit na kinikilig ako dahil bigla niya akong niyakap, sinantabi ko muna ang kalandian ko at inalo siya. Pero dahil umatake pa rin ang kalandian ko este ang pagiging gentleman ko niyakap ko din siya at dun pinaiyak sa balikat ko. Pero parang hindi lang basta basa yung pakiramdam eh, parang may something na malapot pang kahalo. Ano kaya yun?

"Sshh... Tahan na. Panaginip lang yun Sky. Isang masamang panaginip." sabi ko pero patuloy parin siya sa pag iyak "Sshh.. Tahan na, Sky. Matulog ka na muna para hindi ka na masyadong ma-stress. Aalis na muna ako para makapagpahinga ka ng maayos." nakakaisang hakbang palang ako pero nagulat ako nang bigla niyang higitin yung dulo ng damit ko dahilan para malaglag kaming dalawa sa sahig. Ang position namin ngayon nakaupo siya sa tiyan ko tapos nakahiga ako. Antanga ko kasi humarap ako nung humigit siya. Pero ayos na din pala tong pwestong to. Natigil ang malanding kong isip nung magsalita siya.

"Please don't leave me alone. Alam kong nakakaistorbo na ako sayo pero... Please stay with me... Just for tonight. I won't be able to take it if I'm all alone. Please." naluluhang pakiusap niya tapos hinawakan niya yung kamay ko, syet nikikilig ako. Alam kong para akong barney dito pero puta paki nyo?

Kinalimutan ko muna yung kalandian ko at hinawakan yung kamay niyang nanginginig at nakahawak sa isa kong kamay. Hindi ako tsansing ha.

It'll be okay. I'll stay with you. Paggising mo nandito pa rin ako, kaya matulog ka na. I'll pet your head so that you'll be able to sleep easier." sabi ko tapos nginitian ko siya.