Güven

3.4K 141 140
                                    

Mert'in Ağzından

Arabayla giderken düşündüğüm şeyler vardı. Korkuyordum alevin gitmesinden, beni bırakmasından. Bu zamana kadar kimseye tutulmamıştım bu kadar ama o farklıydı. Dışarıya gösterdiği sertliği eve gelince yok oluyordu. Ben onu severken biliyordum o da Bartu'yu seviyordu onlar çocukluk arkadaşıydılar ama Bartu'dan önce ben vurulmuştum, ben görmüştüm. Arabayla geleceğim yere gelmiştim bile arabamı park edip indim. Evime doğru giderken düşündüm, asla ama asla vermeyecektim. Eve girdiğimde Bartu oturuyordu.

"Alevim nerde!"

"Nerden senin Alevin?"

"O hep benimdi benim, küçüklüğünden beri seviyorum ben onu ilk düştüğünde ben vardım yanında, dizi kanarken ben sardım ben üfledim dizini. Ağlarken ben sildim gözyaşlarını. Ben tuttum elini ben baktım gözlerine."

"Bende seviyorum lan sen sevmiyorum mu sanıyorsun, vücudunda bi kesik olduğunda canım yanıyor. Okulda kollarında bacaklarında kesikler olunca içim acıyor lan!! Gözlerine bakmaya kıyamıyorum. Beni sevmiyor! Seni seviyor ama ben vazgeçmiyorum istersen gurursuz de istersen başka bişey ama SEVİYORUM İŞTE!!"

"Sende diyorsun beni seviyor bende onu seviyorum bırak Alevi ve aramıza girme"

"Bırakamam ona bu kadar yakınken olmaz"

"Sen buradayken kaçmayacak mı sanıyorsun şimdi çoktan kaçmıştır."

Sinirle arabaya bindim doğru söylüyor olabilirdi. Kaçmış olabilirdi. Beni bırakmış olabilirdi. Arabayı deli gibi sürerken sadece dua ediyordum.
Alev evde olsun diye

Eve geldiğimde hızlıca arabadan inip kapıya koştum. Anahtarla kapıyı açarken elim titriyordu. İçeri girdiğimde gördüğüm görüntüyle rahat bir nefes verdim. Alev koltukta yatıyordu, beni bırakmamıştı. Hızlıca yanına giderken saçlarından öptüm. Kokusu burnuma gelirken derin bi nefes çektim parmaklarımda saçlarını okşarken gülümsüyordum. Seviyordum işte. Yavaşça kucağıma alırken uyandırmamaya dikkat ediyordum. Yavaşça kendi odama yatırırken kımıldayıp yastığıma sarıldı. Bu hareketi beni mest ederken onu izlemeye başladım. Yavaşça yatağa oturup saçlarını okşamaya başladım, evet kaçmamıştı ama bu kaçmayacağı anlamına gelmiyordu. Giderse diye aklım çıkıyordu ama onu ömür boyu zorla tutamayacağını biliyordum işte, gidecekti bir kuş gibi kapı açıldığında uçacaktı. Ellerimi yüzüme koyup sakinleşmeyi bekledim belki gitmezdi? Belki beni de severdi?
Tekli koltuğa oturduğumda hala ona bakıyordum sonra aklıma onu gördüğüm an geldi parkta oturan gülen bir kız, aklıma gelen görüntüyle gülümsedim keşke beni sevsen alev. Keşke

Alevin ağızından

Sabah uyandığımda bi an nerde olduğumu sorguladım sonra ışınlanarak gelemeyeceğim için hemen anladım mert getirmişti, ah yine çok zekiyim sonra direk iç ses devreye girdi.
Noluyor mal?
Of hep sert mi olacağız kız?
Banyoya girip duş aldım ve giyindim, mert geçen kıyafetlerimi getirtmişti.İşim bittiğinde aşağı indim neden bilmiyorum ama kahvaltı hazırlayasım vardı hemde baya baya. Krep ve omlet bitmişti ve benim canım acayip bi şekilde patates kızartması çekiyordu ve ben o konuda gerçekten çok kötüydüm neyse kötü mötü illa yiyecek diyerek tavaya yağı koydum, yağ kızarken patatesleri içine attım ve arkamı dönüp çay koydum ki arkamdan gelen sesle aklıma direk patateslerim geldi. Mert gidip tavaya baktığında yüzünü buruşturdu
-bunu yemeyeceğiz inşallah ?
-Neyi varmış?
-Neyi yok simsiyah.
-Yeni moda bu böyle yeniyor ye.
-zehirleneyim istiyorsun herhalde ? Ayrıca bana kahvaltı hazırlaman şaşırttı diyip gülümsedi
-Benim elimden sonuçta zehir olsa yemez misin? Ayrıca çok acıkmıştım ondan yani.
-Yemem alev mal mıyım ben? Neyse ben kızartırım patatesleri
Diyip yanımdan geçti masaya oturup naptığına baktığımda onca emek verdiğim patatesleri attığını gördüm.
-Emek vermiştim ben ona.
-Evet emek verdiğin için siyahlar.
Gözlerimi devirdiğimde beni takmayarak patates kızartmaya devam etti canım sıkıldığında bardakları çıkarıp çayı koydum ve yemeye başladım napayım canım açtım aç.
Bir süre sonra o da sofraya oturduğunda yaptığı patatesler sarıydı yaparken benim siyahtı ?
Boşvererek yemeye devam ettim.
-Ben markete uğrayacağım istediğin birşey var mı?
Böyle sorduğunda evliymişim gibi hissetmem normal miydi?
-Yok
Kafasını sallayarak dışarı çıktı, arkasından bakarken naptığımı düşündüm napıyordum ben? Dün niye kaçmamıştım? Veya niye ona kahvaltı hazırlamak istemiştim? Burada resmen benliğimden çıkmıştım ayrıca sıkılmıştım hep evde durmaktan, oflayıp yukarı çıktığımda Mert'in yattığı koltukta telefon görmüştüm gülümseyerek elime aldığımda bartuyu aramaya karar vermiştim madem ben gidemiyordum o alırdı beni.
Tam numarayı çevirip kulağıma koyduğumda alkış sesiyle korkarak gelen kişiye baktım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 30, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

sadist kızılHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin