Lisenin başlamasını beklemek cok zordu. Tatilde cok sıkılmıştım. Yapacak hic bir sey kalmamıştı. Yeni diller öğrenmek icin bir kursa yazıldım. Fakat oda haftada bir gündü. Yüzüyor, resim yapıyor, müzik aletleri çalıyordum. Ama bunların hepsini zaten biliyordum. Toplamda 5 dil biliyorum. Ingilızce, fransızca, ispanyolca, japonca, ve daha öğrenmeyi sürdürdüğüm almanca. 7 çeşit müzik aleti çalıyorum. Klasik gitar, elektronik gitar, piyano, bateri, yan flüt, keman ve akordiyon.
Ailemin durumu cok iyi olduğundan sürekli beni kurslara veriyorlardı. Bu huylarını çok seviyordum cunku onlar sayesinde bir çok derste başarılı oldum. Zeki olmayı, yeni şeyler öğrenmeyi cok seviyordum. Üstelik güzeldim. Turuncu saçlı mavi gözlüydum. Burnum çenem cok güzeldi. Çillerim vardı. Duraklarım büyüktü. Ama hiç bir zaman bi kişilikte olmak istemedim.
Ruhsal bozukluklarım vardı. Dengesizdim. Çok yemek yerdim. Insanları sevmezdim. En çok nefret ettiğim ise güzel giyinemiyordum. Bu yüzden ailem bana bir asistan tuttu. Asistan benim giyeceklerimi, o günkü planlarımı hazırlıyordu. Bu durum artik sıkmaya baslasada yapacak bir şey yoktu. Hiç şımarık bir çocuk değildim.Ailem Benim yapacaklarimi söyler kabul edersem yapardı. Yani hiç-bir zaman onlardan zorla şunu istiyorum demedim. Bu huyumu cok seviyorlardı. Üvey annemin adi Amelie üvey babamın adi Bob du. Üvey babam dünyadaki en büyük holdingin patron yarisiydi Üvey annem de pilottu. Zamanlari cok dolu oldugu icin sadece aksam yemeğinde görüşüyorduk. Üvey annem kısır olduğu icin çocukları olmuyordu. Bu yüzden büyük bir çocuk evlatlık almaya karar vermişler cunku ikiside çok meşguller. Bir bebek büyütmek onlar icin zor olacağından bu kararı düşünmüşler babam öldükten sonra annem onları bulmuş, onun sayesinde suan benim üvey annem ve babam.
