Don't Let Me Go(COMPLETED)

Family

Nagising siyang wala si Vernon sa tabi niya.She did all her morning routines bago bumaba.Hinanap niya si Vernon at nakita niya ito at ang anak nila na nasa balkonahe.Hagikhik ng hagikhik si Vermontt.

"Good morning."bati niya.

"O,gising na pala ang mommy,baby."bumaling ito sa kanya."Good morning too,Hon."

Hinalikan niya ng magaan sa noo ang anak."Good morning,baby."ganun din sana ang balak niya kay Vernon ng bigla siyang hilahin ni Vernon kaya napaupo siya sa isang kandungan nito.

"Not so fast,Hon."ngising sabi sa kanya ng lalaki.He kisses her passionately.Kapwa nila habol ang hininga ng tumigil sila.Natatawang hinampas niya ito sa batok na ikinatawa lang din nito.

Vernon asked about her pregnancy and delivery.Mataman itong nakikinig sa kanya habang nagkukwento siya and she saw fondness and guilt in his eyes at the same time.

"You don't need to be guilty,Hon.It's my fault.Kung hindi ako naging duwag magkasama sana tayo sa journey ko bilang buntis hanggang sa naging mommy na ako."

"Let me tell you a secret.Alam mo namang may dalawa akong ate di ba?"tumango lamang siya bilang sagot."I have been like David sa ate at pamangkin ko.I was only going 18 that time.Pero kami lang ng ate ko ang nakakaalam.I'd respected her decision.My niece was 6 years old now,lagi na siyang naghahanap sa daddy niya.Ate Marga took years to have a courage para masabi sa ama nito na may anak sila.Nagkaayos na sila.Pinaalam din nila sa pamilya Mondemar at sa pamilya namin afterwards."sabi ni Vernon.

Napatampal siya sa noo."God!kailangan ko nga din palang ipaalam kayla Mommy at sa pamilya mo,Hon."tumawa lamang ang lalaki."What's funny?"

"You.Kaya mo iyan,Hon.Nandito naman ako.Hinding-hindi kita iiwan.Hindi ko kayo pababayaan ng anak natin."sinserong sabi ni Vernon.

"Thank you so much,Hon.I love you..."

"No worries,Hon.I love you too."humagikhik ang anak nila at nilaro na nila ito.

Kailangan niya nang paghandaan ang pagpapakilala niya ng anak sa mga magulang niya.