Jeongguk:
Bu sabah seni her zaman gittiğimiz parkta bir başkasıyla gördüm. Bizim yerimizde oturuyordun, o senin dizine uzanmıştı. Tıpkı benim yaptığım gibi. Sen, vücudumun her karışını keşfeden parmaklarını onun saçlarında gezdiriyordun, o ise gülümseyerek uçurumu seyrediyordu.
Jeongguk:
Biliyorum bana artık ne saygın ne de sevgin kaldı lâkin hatıralar?
Jeongguk:
Sizi gördüğümde orada öylece kaldım. Oysa ki yanına gelmek için koşarak aşmıştım yokuşları, nefes nefese ezmiştim kaldırımları. Dakikalarca koştum lâkin yanına gelmek için üç adım daha atamadım. Ayaklarım gitmedi. Torbam bomboş kaldı. Sanki biri geldi ve seninle biriktirdiğimiz anıları sakladığım kıymetli kesemin dibine bir delik açtı. Hepsi yere saçıldı, kalbimin yanına. Artık göğüs kafesim de anılarımızı sakladığım keseciğim de bomboş.
(Görüldü 01.12)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küllerimi Saklar mısın? // Taegguk
Fanfiction"Bir gece yarısı hülyası değil mi bu gördüklerim? Sen gerçekten burada değilsin."
