ÜVEY ABİLERİM

HA BİDE SINIF ARKADAŞLARIMIZ!?

Ponçik yazarınızın notu: Kitaptaki yazım yanlışları komiklik olsun diye yazılmıştır! İyi okumalar!

EFSUN ' DAN,

Sabah ikiz kardeşimin cırtlak sesiyle uyandım. " Kız Efsunnn benim kırmızı kurdelem nerdeğğğğ?!?! " bu kız mal anaaa iç ses sen burda mısın? He kızım burdayım , neyse sen beni bırakta kız kardeşine git. Neden iç ses? Elvin kadar sende malsın, kızım sen şu anda kiminle konuşuyorsun? Senle başka kimle olacak lan?! Hah şunu bileydin. Neyse neyse sen şimdi benimle konuşuyorsun ya ışte , şimdi Elvin'de iç sesiyle kavga ediyordur. Lan şimdi anladım seni gidi seniiii ehehehe.Tamam gidiyorum. " Lan Elvin malı ben nereden bileyim senin kırmızı kurdeleni. "

Efsun annen sana bişiy dicekti. Ama sen gitme din annenin yanına gitmedin nasıl bir geri kızdım sen!? İç ses sen sus hem ne diyon ya ben anlamıyom.

" Elvin dur seni gebertecem sonrada cesedini kuşlara yem edicem. " içeriden Elvin' in sesi geldi. " Anneğğ adam öldürüyorlar kurtar beniğğğğ!! " He he bok var da git annenin yanına zaten. Ne diyon lan iç ses valla bak gebertirim seni demedi deme. Anammm ben gittim.

Ben iç sesim ile kavga ederken Elvin annemin yanına gitmişti bile. Ben tabi acıktığım için hemen kahvaltı masasına oturdum. Annemde, Elvin' de ama bir kişinin yeri boştu.Babamın. Babam bizi, ikizimle ben 15 yaşındayken terk etti. Şimdi ise 17 yaşındayız ve hala bu evde babamın bize hatıraları var. Annem kaç kere onlardan kurtulma ya çalışmış olsada başaramamıştı. Babamın anneme en büyük hatırası biziz. Annem biz doğacağımız için çok sevinmiş. Ama babam pek sevinmemiş. Sonra babam bize pek bir sevgi göstermemiş falan filan...

&&&&&&&&&&&

Kahvaltımızı yaptıktan sonra Elvin ve ben odamıza çıktık. Daha 1 dakika bile geçmeden annem bizi salona çağırdı. Önde ben arkada Elvin aşağıya indik. Salonun diğer ucuna baktığımızda karşımızda sınıf arkadaşlarımız Mert ve Mete ( kardeşler )bize gülerek bakıyorlardı.