geef het een kans VOLTOOID

een nieuw huis

'Is het nog ver?' Zeurt Jade. 'We zijn er om 11 uur en om kwart na 11 komt de verhuiswagen', antwoord Inge. Bart stuurt de grote zwarte Volkswagen een klein straatje, tussen de velden, in. ' Wat is het hier saai', zucht Tinne terwijl ze naar buiten staard. 'Ach dat went wel Tinne', zegt Bart bemoedigend. 'Ja schat natuurlijk komt het wel goed! Je maakt vast leuke vrienden en je gaat naar een leuke nieuwe school', antwoord haar moeder. Na een dik kwartier arriveren ze aan een redelijk moderne "oude" boerderij. Aan de rechterkant is een rij stallen. Tinne trekt een vies gezicht. 'Bah, we wonen in een boerderij!' Zegt ze vol afschuw. Haar moeder reageert alleen maar met een boze blik.

'Ah ja meisjes, jullie krijgen elk een eigen kamer! Plaats zat hier.' Tinne knikt en loopt de grote houten trap op. Ze komt in een gangetje met overal deuren. Ze trekt de deur schuin voor de trap open. Een wc... 'daarnaast helemaal rechts komt onze bureau', zegt Bart, die plots achter haar staat. Bart laat zien uit welke 3 kamers ze mag kiezen. Jade is er inmiddels ook. 'Oh die kamer wil ik als chillkamer! ... en als slaapkamer natuurlijk', zegt ze terwijl ze naar de kamer in de linker hoek wijst. Tinne knikt. 'Ik wil de kamer er naast', zegt ze. Tinne kiest voor de middelste deur. Het is een ruime kamer mat grote nieuwe ramen. Tinne blaast even het stof van de ramen en kijkt naar buiten. Ze ziet alleen maar een leeg weiland. 'Daar kun je spelen met onze toekomstige hond', zegt Inge als ze naast Tinne komt staan. 'Waar wil je je bed hebben?' Tinne wijst naar de muur links van het raam, tegen de muur van Jade's kamer. 'En de andere kant wil ik een grote witte vakjes kast. Mijn kamer wil ik in het licht baby roze, niet omdat ik het mooi vind maar omdat het rustig is en, wit leelijk is. Inge knikt. Je ziet het al al voor je', zegt ze lachend. Ze geeft Tinne een knuffel. 'Komt allemaal wel goed!' Daarna loopt ze weg. Tinne zucht. Ik hoop het maar denkt ze.

'De verhuiswagen is er!' Roept Jade 'uitpakken maar!' Tinne krijgt dozen in haar handen geduuwt. Tegen haar zin zet ze alle dozen in het voorste stuk van de eetplaats. Daarna krijgt ze de dozen met haar naam erop in handen. Ze sleurt alles naar boven. Ook Jade is druk in de weer om haar dozen uit te pakken.

Aan het einde van de dag heeft Tinne er genoeg van. Ze pakt haar telefoon en loopt naar buiten. Ze kijkt naar de rij boxen die voor haar liggen. 4 stallen netjes naast elkaar. Tinne loopt naar een van de stallen en kijkt er in. Er ligt stro op de grond en er hangt een hooinetje aan de muur. Nieuw ziet het er niet uit. Het hooiberg is grijs in plaats van zwart door al het stof en de touwtjes zijn aan het vergaan. Het stro ziet er dof en vies uit. Tinne loopt naar de achterste box. Het verste van hun nieuwe huis. Er liggen allemaal balen hooi en stro in. Er stonden schoppen, rieken en andere spullen in. Vreemd, zou de vorige eigenaar dit niet meer willen? Denkt ze.
Hoe dan ook eerst even groepsbellen met haar vriendinnen. Tinne loopt naar de wei en gaat in het verse malsgroene gras zitten.

'Hey Tinne! Valt je nieuwe huis wat mee?' Vraagt Herlinde. 'Bwah... huis het is een land huis', zucht Tinne. Elise staard haar vol medelijden aan. 'Arme jij! Wanneer krijg je nou die hond?' Vraagt Leonie nieuwsgierig. 'Pfff dat boeit me niet. Als jade maar niet denkt dat ik hem iedere dag ga uitlaten!' De andere lachen. 'Je hebt ook stallen zie ik', zegt Femke. 'Wil je een paard?' 'Bah nee hoor!' Zegt Tinne terwijl ze een afkeurend gezicht trekt. 'Maar wat ga je dan doen met al die stallen?' Vraagt Jessica. 'Opslag ruimte geloof ik', antwoord Tinne vlug.

De vriendinnen praten nog even verder.
'S avonds bestellen ze pizza.
'We slapen vannacht hier al he', zegt Inge vrolijk. 'Bart en ik hebben jullie bedden al in elkaar gezet. 'Fijn', zegt Jade. 'Wat gaan we met de stallen doen?' Bart trekt zijn schouders op. 'Verhuren aan iemand in de buurt?' 'Phuh! Er woont hier niemand. Deze boerderij is het enige tussen al deze velden!' Roept Tinne boos. Bart trekt een onschuldige blik. ' het is hier fijn als je kunt rijden', hij staat op en loopt naar de keuken.

'S avonds zit Inge nog even bij Tinne op bed. 'Mama? Kan Bart paardrijden?' Vraagt ze. 'Geen iedee', lacht Inge. 'Hoe kom je daar nu bij?' ' wel omdat hij daarnet zei dat het hier fijn is als je nu kunt paardrijden.'
'Ik weet het echt niet. Ik ga Jade ook even slaapwel zeggen. Dag lieverd.'
'Slaapwel.' Zegt Tinne zacht. Verdrietig staatd ze naar het plafond.

De volgende ochtend is het stil aan de keukentafel. Tot Tinne aan Bart vraagt of hij kan paardrijden. Bart kijkt haar verbaast aan. Hij vraagt waarom ze dat vraagt. Tinne antwoord met wat ze gisterenavond tegen haar moeder had gezegt. Bart grijnst. ' Ja ik ree vroeger vaak. 'Nu we stallen hebben wil ik wel een leuk paardje kopen.' Hij kijkt naar Inge maar ze zat duidelijk niet te luisteren. 'EEN PAARD KOPEN' herhaalt hij luid. Nu pas lijkt Inge wakker te worden. 'Ah wil je dat... zo een paard. Als we dat kunnen betalen vind ik het goed hoor' , zegt ze moe. 'Wij moeten daar dan toch niet voor zorgen hé?' Vraagt Tinne terwijl ze een vies gezicht trekt. Bart kijkt haar een tijdje doordringent aan, dan schud hij zijn hoofd.