wanneer Tinne te horen krijgt dat ze moet verhuizen start haar vakantie in een hel. ze moet haar vriendinnen en haar favoriete winkels achterlaten voor een nieuw landhuis ergens in The Middle of Nowhere waar amper huizen staan. Het platte land leve...
Ik klak met mijn tong en duw zachtjes mijn benen tegen cody's buik. De ander pony's komen aan de draad staan. Boleno hinnikt zachtjes. "Ik ben niet lang weg", beloof ik de pony's Cody's hoeven kletteren op de natgeregende straat. Ik kijk om me heen. Er is net een flinke regenbui over getrokken maar nu is de hemel weer blauw en fluiten de vogels in de bomen. Na een paar minuutjes ben ik er al. Cody kijkt teleugesteld omdat ons ritje zo kort was. Ik spring van zijn rug en loop met hem de grote schuur in. Ik word vrolijk verwelkomd door een stel hinnikende paarden. Sofie komt vanuit de zadelkamer. In haar handen heeft ze een doos en een emmer met voer. Ze glimlacht vriendelijk. "Hallo, kan ik Cody ergens neerzetten? Ik ben opzoek naar Sterre." Vraag ik. Sofie schud, tot mijn gtote verbazing, van nee en loopt dan de schuur uit. Ik blijf verbaast achter. Ik bind Cody dan maar vast op de poetsplaats en hang zijn zadel over het schot. Ik zoek een oud halster en doe Cody's hoofdstel uit. "Blijven staan he jochie" zeg ik lief terwijl ik weg loop. Buiten zet Sofie de doos net in haar auto. "Eh Sofie, is er iets? Waar vind ik Sterre?" Sofie kijkt me lang in mijn ogen. "Sterre is weg en ik moet zo ook weg. Je kunt beter gaan met Cody want ik moet alles afsluiten." Verbaast volg ik met mijn ogen de vluchtige bewegingen van Sterres moeder. Zo had ik Sofie nog nooit gezien. "Ik snap het, ik was niet oke tegen Sterre maar daarom ben ik hier. Ik wil het uitpraten." Sofie knikt alleen maar. "Ga Cody halen." Zucht ze. Ik doe wat er van me gevraagt word. Snel zadel ik de palomino op en loop naar het erf. Achter mij sluit sofie de poort en doet hem opslot. Ze stapt in haar auto en rijd met gierende banden het erf af. Ik slik en kijk haar met watirige ogen na. Net als ik ook wil vertrekken schiet le een beter idee te binnen. Nu ik hier ben kan ik tenminste wel oefenen in de buitenpiste en terwijl wachten op Sterre. Ik singel Cody aan en ga de piste in. Ik zoek een krukje en stap op. Cody is heel rustig. Na een poosje laat ik hem naar draf gaan. Met een vloeiende lichte beweging ga ik mee met het ritme van Cody. Mijn lange roste haren wapperen achter me aan. Ik oefen op doorzitten. Ik stel me voor dat ik op een chique dressuurwedstrijd ben en ga kaarsrecht zitten. Ik houd mijn handen mooi en hakken laag. Ik stek mijn kin naar voren en vlieg met cody over de hoefslach. Zijn hoeven roffelen onder me. Ik lach. Langzaam laat ik hem terug stappen. Daarna stuur ik hem in een grote volte en laat hem galloperen. Cody loopt netjes en draagt mij door de piste. Ik ga vloeiend mee met zijn rustige gallop. Ik zit even niet op te letten en droom weg. Ik zie mezelf kei hard galloperen over de afgereden velden. Plots hoor ik lawaai en ik schrik op uit mijn gedachten. Cody versnelt. Ik trek aan de teugels maar ik kan hem niet tegen houden. Hij spurt met mij erop naar de andere kant van de piste. Plots springt hij opzij. Ik verlies mijn evenwicht en smak tegen de grond. Er gaat een helse pijn door heel mijn lichaam ik hoor Cody weg galloperen en briesen. "TINNE!" hoor ik maar ik zie nieks. Alles is zwart voor mijn ogen. Mijn hoofd doet vreeselijk pijn. Ik lig op mijn zij maar ik kan niet bewegen. Bang probeer ik mijn hand te bewegen. Dan word alles zwart.
Ik word wakker in het ziekenhuis. Van zodra ik mijn ogen open voel ik die vreeselijke pijn weer. Ik begin gelijk te huilen. "Cody! Oh nee waar is hij?" Schiet me plots te binnen. Ik zie Sterre als in een waas naast me staan. Ze heeft mijn hand vast. Ik probeer in haar hand te knijpen. Ze glimlacht naar me. Ik glimlach terug. Het eerste wat in me opkomt is sorry zeggen. "Sterre kijkt me dankbaar aan en legt haar andere hand op mijn kaak. Zachtjes drukt ze een kus op mijn lippen. Een warm gevoel stroomt door mijn pijnlijke lichaam. Bart en Inge komen bezorgt binnen. "Oh meisie gaat het wel?" Vraagt Inge. Ik hoor nee te zeggen maar in plaats daarvan knik ik. Sterre staat nogsteeds naast me. "Cody?" Zeg ik. Mijn beeld word al iets scherper. Tot mijn schrik ziet Sterres gezicht er helemaal rood en betraand uit. "Cody is in inorde meisie hij staat terug in de wei." Zegt Inge. Ik knik. Een donker komt de kamer in. Bart en Inge gaan mee met de dokter. Ik ben alleen met Sterre. "Ik wou je niet kwetsen. Ik kwam mijn excuses aanbieden maar je was er niet dus ging ik even rijden terwijl ik wachtte. Maar toen schrok Cody van iets en viel ik." Zeg ik let een schorre stem. Sterre knikt. "Hij schrok van mij." Zegt ze schuldbewust. Triestig laat ze haar hoofd hangen. "Sorry" zucht ze. "Nee ik sorry, ik had dit alles gewoon niet moeten doen en zeggen" antwoord ik snel. "En ik had niet zulke dingen over Jade moeten zeggen" zegt Sterre. Ik knik. "Zijn we oke?" Vraag ik. Ik probeer rechter te gaan zitten. Sterre knikt en omgelsd me. Ik sluit mijn ogen en geniet van dit moment. Ik wil haar nooit meer los laten. Alles is weer goed. Ik kijk uit naar mijn toekomst. Ik druk sterre nog eens stevig tegen me aan. "Ik hou van je" zeg ik zacht. "Ik ook van jou."
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
