Please... Arrest me...

Κεφάλαιο 25

Τρέχοντας να προλάβω τον Θοδωρή, καταλάθος...και όταν λέω καταλάθος το εννοώ... Μην φανταστείτε ότι είμαι καμία αδέξια, που δεν προσέχει ακόμη και τις κολώνες της ΔΕΗ όταν περπατάει στο δρόμο με το κινητό στο χέρι.... Α μπα ιδέα σας... Καταλάθος, λοιπόν, έπεσα σε εκείνο το χαλάκι, το οποίο πολύ αμφιβάλω αν θα επιβιώσει μετά από αυτό, γιατί κατάφερε να με κάνει να στραμπουλίξω πόδι... Το χαλάκι εννοείται πως θα καεί!

Από τις φωνές και τα βογγητά, είδα να παρουσιάζετε μπροστά μου ο Θοδωρής και να μου λέει :

-«Τι έγινε;» με ρώτησε ανήσυχος και γονάτισε για να είναι στο ύψος μου
-«Σεισμός 9.5 Ρίχτερ... Αυτό έγινε... Καλά δεν άκουσες το γδούπο?!?! Αχαχαχ... Πάει το ποδαράκι μου...» είπα κι έτριψα το πόδι μου
-«Πού πονάς...;»

🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️
Πάει... Θα το πάω για απόσυρση τελικά... Έκαψε φλατζα το καημένο!!!Μόνο οι Κινέζοι φτιάχνουν ανθεκτικά προϊόντα τελικά.......

-«Στον εγκέφαλο. Αφού με αυτό που ακούω θα έχει σχηματιστεί σταντέ εγκεφαλογράφημα : ευθεία γραμμή. Νομίζω ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΠΟΥ ΠΟΝΆΩ!» είπα κι έτριψα επιδεικτικά το πόδι μου για μια ακόμη φορά, μπας και πάρει μπρος καμία φορά ο Θοδωρής
-«Καλά... Περίμενε να σε σηκώσω να σε πάω στον ορθοπαιδικό και θα μου πει εκείνος τι έπαθες... Γιατί με εσένα δεν βγάζω άκρη.»

🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️

-«Άι στο διάολο 🙄... Τελικά έχουμε τις ίδιες απόψεις ο ένας για τον άλλον, γιατί κι εγώ υποστηρίζω το ίδιο για εσένα...»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-«Και τώρα μικρή μου δεσποινίς θα πρέπει να έχεις δεμένο το ποδαράκι σου για περίπου 2 μήνες και να μην το πατάς καθόλου χωρίς πατερίτσες. Εντάξει?!?!» μου είπε ο ορθοπεδικός ο οποίος νόμιζε πως μιλούσε σε πεντάχρονο

Εκτός και αν μιλούσε στον Θοδωρή εκείνη την ώρα, αλλά δεν νομίζω να τον αποκαλούσε "μικρή μου δεσποινίς"

-«Ννννναι, σας ευχαριστώ πολύ γιατρέ!!! Άντε Θοδωρή πάμε, γιατί σε λίγο μάλλον θα μου δώσει και γλυφιτζούρι που ήμουν καλό παιδάκι» είπα σιγανά στον Θοδωρή για να μην με ακούσει ο γιατρός

-«Ναι ναι περίμενε μια στιγμή... Εμ γιατρέ... Σεξ θα μπορεί να κάνει ???»

🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️

Άμα δεν έχω κάνει μελάνια στο κούτελο μέχρι το τέλος της μέρας από τα πολλά facepalm, τότε θα είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο, με το συγκεκριμένο όν που έμπλεξα...

-«Περιορισμένα και με τεράστια προσοχή και όχι έντονες κινήσεις!!!» είπε και με κοίταξε προειδοποιητικά
-«Δηλαδή...😏😏😏» είπε ο Θοδωρής και γύρισε να με κοιτάξει
-«Ούτε ΚΑΝ να σου περάσει από το μυαλό!!! Για 2 μήνες δεν θα έχει. Τέλος!» είπα αρχικά απόλυτα ντροπιασμένη κι έπειτα ... Απόλυτα ντροπιασμένη, αυτό
-«Μα ο γιατρός είπε...🙁» είπε και με κοίταξε σαν κουτάβι
-«Δεν έχει μα! Ας μην ξεχνάμε πόσο ορμητικός είσαι και πόσο μπορείς να με βλάψεις στην κατάσταση μου, αν το επιχειρήσεις. Οπότε ΞΕΧ-ΝΑ-ΤΟ!!!»

Αφού έσκυψε το κεφάλι λες κι έπεσε το χρηματιστήριο, πλήρωσε, και με τις πατερίτσες πλέον, πήγαμε μέχρι το αυτοκίνητο

Αφού μπήκαμε και ξεκίνησε να οδηγεί, επικρατούσε πιο σιγή, που ούτε στο Μέγαρο δεν έχει υπάρξει... Μέχρι πουυυυ...:

-«Να σου πω... Άμα είμαι προσεκτικός, δε θα...»
-«Μην το ξαναπείς!!! Την επόμενη φορά θα σε σκυλοβρίσω...» είπα και τον κοίταξα δολοφονικά
-«Μα γιατί... Αφού σου υπόσχομαι πως θα είμαι προσεκτικοοοοοος...😨»
-«Παιδί μου πας καλά ?!?! Καλά, αρχικά, δεν μπορείς να αντέξεις χωρίς σεξ?!?! Στο στρατό δηλαδή τι έκανες?!?! Και δεύτερον, που τη βρίσκεις τόση ενέργεια ήθελα να 'ξερα... Εγώ μέχρι τη σχολή πάω και κουράζομαι...»
-«Σου απαντώ ευθύς αμέσως... Φυσικά και ΔΕΝ μπορώ χωρίς σεξ, ειδικά με εσένα, γιατί με έχεις κάνει τούρμπο από εχτές. Αλλά δεν πήγα και πότε στρατό, οπότε... Και δεύτερον, ό,τι μου αρέσει πάρα πολύ το κάνω με μεγάλη ευχαρίστηση και δεν με νοιάζει καμία κούραση 😏» είπε και με κοίταξε με νόημα
-«Μμμμμ... Τέτοια έλεγες και στις προηγούμενες και τις έριχνες ?!?!🤨»
-«Εκείνες μου κάθονταν όποτε ήθελα»
-«Ωραία, λοιπόν... Τράβα σε αυτές που σε ικανοποιούν ΌΠΟΤΕ θες εσύ τότε !!!» είπα και πήγα να βγω από το αυτοκίνητο, που μόλις είχε σταματήσει

Αλλά ρε παιδί μου, τι να πω... Ο ανάδρομος Ερμής θα φταίει που μου πάνε όλα κατά διαόλου, γιατί κάθε φορά που πάω να απομακυνθώ από κοντά του, πάντοτε με προλαβαίνει και με σταματάει. Ακόμη και τότε που απείχαμε 1χιλιόμετρο ο ένας από τον άλλο, λες και πήρε τα πόδια του Γιουσέιν Μπολτ και με έφτασε

-«Οι άλλες μπορεί να μου κάθονταν όποτε εγώ το ήθελα, αλλά ήταν πουτάνες... Εσύ είσαι αυτό που ψάχνω στη ζωή μου, ακόμη και χωρίς σεξ.» είπε και με φίλησε ταχύτατα

Εκεί που δεν το περίμενα, αυτό το φιλί με έκανε να συνειδητοποιήσω πως τελικά... Τελικά... Ααααα!!! Το αγαπάω τον άτιμο !!!