DEFINE! [COMPLETED]

Episode-4

"ေဝ့..အကိုဘယ္မွာလဲ.."

"ငါကေဆးရံုမွာေလ.."

"အိမ္မွာမ႐ွိဘူးေပါ့.."

"မဟုတ္ဘူးအိမ္မွာ​ေဆးရံုကိုပ်င္းလို႔လာေဆာ့ေနတာ"

ညီကနည္းနည္းရြဲ႔ရင္အကိုကအဲ့ထက္ပိုရြဲ႔တယ္

"အားေနတယ္ထင္ေနတာ.ဒါဆိုလည္း
က်ေနာ္ေဆးရံုကိုလာခဲ့မယ္"

"ဒီေန႔အားလို႔လား.ညီ."

"နားလိုက္တာ.ၿပီးေတာ့လုဟန္ေကာရဲ႕လက္ရာကိုလည္း
လြမ္းေနလို႔.က်ေနာ္ေဆးရံုေ႐ွ႕ေရာက္ေနၿပီ"

"အင္း.ရံုးခန္းထဲလာခဲ့.."

"အြန္း.အြန္း."

"ရိေပၚေလးလား.."

"ဒီေန႔ေတာ့ေစာေစာျပန္ရမယ္.ဟန္..
ရိေပၚက.ဟန္.ခ်က္တာစားခ်င္လို႔တဲ့"

"ဒါေလးလက္စသတ္ၿပီးရင္
ဒီႏွစ္စာရင္းေတြၿပီးၿပီ."

"အင္း..ၿပီးေတာ့မွာပါ"

ရိေပၚဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးေဆးရံုထဲကိုဝင္လာတယ္
႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတဲ့လူေတြ
လူတစ္ေယာက္ကို​ေယာက်ာ္းေလးနပ္စ္ေတြနဲ႔
လံုျခံဳေရးေတြကဝို္င္းထားတယ္

ရိေပၚဆက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္တယ္
သူနဲ႔မဆိုင္ဘူးေလၿပီးေတာ့စပ္စုတာ
သူ႔ဝါသနာမဟုတ္

ဆက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္မွ
ေတြ႔လိုက္ရတဲ့မ်က္ႏွာ..
စိုးထိတ္မႈေတြနဲ႔..
အဲ့လိုပံုစံကိုမေတြ႔ရတာအေတာ္ၾကာေနၿပီကို

လူအုပ္ကိုေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့
ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်ီပိုးၿပီး
လည္ပင္းကိုဓားနဲ႔ေထာက္ထားတဲ့သူ

"မင္းတို႔ေ႐ွ႕မတိုးနဲ႔ေနာ္
ဒီကေလးမေလးကိုသတ္ပစ္လိုက္မွာ."

စိတ္လြတ္ေနတဲ့လူနာတစ္ေယာက္ကို
ေျဖာင္းဖ်ဖို႔ႀကိဳးစားေနေပမဲ့
ယြင့္လီေလးကိုဓားနဲ႔ေထာက္ထားတာက
ႏွလံုးေရာဂါ႐ွိတဲ့ကေလးေလးကလန္႔လို႔မရဘူး

"လီလီေလး..မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္..ကိုကို႐ွိတယ္.."

ကေလးကိုစကားေတြေျပာေနေပမဲ့
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုယ္တိုင္ကတုန္လႈပ္ေနတယ္
သူေ႐ွ႕ဆက္မတိုးရဲဘူး..
ခြဲစိတ္တဲ့ေနရာမွာေတာ္ေပမဲ့
အခုလိုျဖစ္လာတဲ့အခါက်ရင္
ေက်ာက္႐ုပ္လိုရပ္ေနမိတာကလြဲရင္
ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူး..