DEFINE! [COMPLETED]

Episode-7

"ခင္ဗ်ားက႐ိုးေအးတဲ့သူ..က်ေနာ္က.."

ထားလိုက္ပါေတာ့
ဆုပ္ကို္င္ထားတဲ့လက္ေလးကိုအသာျပန္ခ်ၿပီး
ေစာင္ေသခ်ာျခဳံေပးလိုက္တယ္

ေအးခ်မ္းတဲ့လူသားကသူ႔ရဲ႕အပူေတြကို
ၿငိမ္းေစတယ္
ႏိုးလာတဲ့အထိဆက္ေစာင့္ရမလား
ဒီတိုင္းျပန္သြားရမလားေတြးေနဆဲ

ေအးသြားတဲ့ဆန္ျပဳတ္ေလးကိုအပူခံအိုးေလးထဲ
ျပန္ထည့္လိုက္တယ္
တံခါးေတြကိုေသခ်ာလိုက္ပိတ္ၿပီး
သူထြက္လာခဲ့တယ္

အျဖဴေရာင္စာရြက္ေလးေပၚစာေရးခဲ့တယ္

"ႏိုးလာရင္ဆန္ျပဳတ္ေသာက္လိုက္ဦး"

ေ႐ွာင္းက်န္႔စာရြက္ကို
ၾကည့္ေနတာ..
ဟာေနတဲ့ဗိုက္ကိုအရင္ျဖည့္ၿပီးမွဆက္စဥ္းစားမယ္

မိုးေတြကသည္းႀကီးမည္းႀကီးရြာလာတယ္
ျပတင္းေပါက္ေတြပိတ္ဖို႔ထေတာ့
အကုန္လံုးကပိတ္ၿပီးသားေတြ

အေအးႀကိဳက္တဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔က
ေႏြရာသီတစ္ခုလံုးမွာကမ္းေပၚတင္ေနတဲ့
ငါးေလးလိုခံစားေနရတာ..

မိုးရြာေတာ့သူအႀကိဳက္ေပါ့
ဆန္ျပဳတ္ပူပူေလးကို
ပန္းကန္လံုးေလးထဲထည့္ၿပီး
ေဆးစာအုပ္ဖတ္ေနတယ္

စာရြက္ကိုသတိရေတာ့
ျပန္ယူၾကည့္တယ္
လက္ေရးကတူတာလား
မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူး

မိုးေအးေအးေလးနဲ႔
ျပန္အိပ္ဖို႔ျပင္ေနတယ္
ဒီညကေတာ့ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္မွာပဲ

မအိပ္ခင္အကို္က္အခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ရေသးတယ္
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ
ေနာက္ဘယ္သူကိုမွမကူညီဘူး..

ကူညီတိုင္းအျမဲခံရတာနဲ႔မျဖစ္ဘူး
ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး
အနာမခံရဲတာမဟုတ္ဘဲ
ရင္မဆိုင္ရဲတာ

ရန္ျဖစ္ဖို႔.ျပန္ၿပီးေျပာဖို႔႐ွင္းျပဖို႔
ကိုယ္မွန္ေနရင္ေတာင္ေျပာဖို႔သူမရဲဘူး
ေအးေဆးေနလာတဲ့သူက
ရက္စက္တဲ့လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာမဝင္ဆံ႔ဘူး

ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ေ႐ွ႕ဆက္ေနရေပမဲ့
အမွားတစ္ခုခုလုပ္မိရင္အကုန္လံုးက
ဝိုင္းအျပစ္ေျပာမွာကိုသူေၾကာက္ရြံေနမိတယ္