Sıkıntıdan ölmek üzereydim. Çalışmamak beni yoruyordu, zihinsel olarak. Evde yatıp kitap okumaktan başka yaptığım hiçbir şey yoktu.
Bir çok teklif geliyordu yapımcılardan ama kurguların çoğu bana uygun olmuyordu. O yüzden neredeyse bir aydan fazla evde boş boş duruyordum. Hayranlarımın çoğu yeni projelerimi sorup duruyorlardı sosyal medyadan.
Bir de, artık bana mektup gelmiyordu. Kimliğini öğrenmiş olmamdan olsa gerek. O sonki mektuptan sonra öncekileri de Taehyung'un yazdığını anlamamak aptallık olurdu herhalde.
Aniden odamın kapısının açılmasıyla ürperdim. Eve, nefes nefese kalmıştı. Birkaç saniye soluklandı ve "ben bir şey yaptım, Manolya." dedi.
Kaşlarım çatılmıştı.
"ne yaptın?"
"sana sormadan bir projeyi kabul ettim." ayağa kalktım ve yanına ilerledim.
"ne?"
Derin bir nefes aldı.
"amacının ne olduğunu duyunca kabul edeceğini düşündüm ve hiç tereddüt etmeden kabul ettim."
"neymiş o proje?" dedim tek kaşımı kaldırarak. Meraklanmıştım çok.
"tiyatro oynaman için teklif geldi ama bana kızmayacağına dair söz ver."
"neden?"
"söz ver dediiiim." Minnoşluk yapmaya başlamıştı, bu haliyle çok tatlı duruyordu ne diyeceğini önemsemeden kabul ettim.
"tamam, söz."
"romeo ve juliet'i oynayacaksın. Juliet'i sensin, Romeo'su da Taehyung.."
oooouuuuuw
ŞİMDİ OKUDUĞUN
manolya² ⚘ kim taehyung ✓
FanfictionManolya'ya, "bugün benden gideli tam tamına üç sene oldu, sevgilim." seni çok seven Taehyung'un. ━'manolya'nın devamıdır, ilkini okumanız şiddetle tavsiye edilir. to; @minklayy tamamlandı.