Loverboy & girl

Hoofdstuk 7

‘Wat wil je!’ Riep ik terwijl ik mijn blik probeerde te vestigen aan de grond. Ty keek naar de man naast me en zei toen. ‘We komen je alleen maar gezelschap houden hoor.’ Ik lachte maar niet naar hem. Natuurlijk wilde hij iets alleen was het me nog niet duidelijk wat precies. Hij trapte tegen de neus van mijn schoen. ’Wat?!’ was mijn opmerking. Hij lachte en zei. ‘Die schoenen heb je voorlopig niet meer nodig hoor.’ Er kwam een steek in mijn hart en ik draaide me weg. Hij probeerde me dus te manipuleren. Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee dat kan zo zijn maar jij krijgt ze lekker niet.’ Zo die zat. De man die de hele tijd stil in zijn stoel zat giechelde even. ‘Sukkels.’ zei ik zacht maar niet zacht genoeg want Ty hoorde het en zijn gezicht stond op onweer. Ik slikte ongemakkelijk, ik wilde hem niet boos maken want hij was sterker dan mij. Ik mompelde er een ‘Sorry.’ achteraan. Gosh wat kan die gast snel gepikeerd zijn zeg. De man naast me stond op en liep naar de deur toe. En voordat hij de deur opende hoorde je Ty hem toeroepen ‘Waar ga jij nu heen?!’ de man antwoorde niet eens en liep naar buiten en Ty die er schoon genoeg van had liep hem achterna mij achterlatend. Jippy geen Ty meer is wat ik dacht in eerste instantie, maar daarna dacht ik ‘Wat gaan ze nu met me doen? Ik moet hier echt weg.’ Ik stond op en liep nogmaals naar het raam. ‘6 hoog zou ik het durven?’ is wat ik dacht toen ik naar beneden keek. ‘Nee natuurlijk niet zo meteen val ik me te pletter.’ Great ik praat in gedachten tegen mezelf…

Ik dacht ineens over wat ik eerder dacht die middag. Ty was sterker dan mij, geen enkele jongen/man was sterker in mijn omgeefing. Ik trainde me te kapot maar er was dan wel resultaat en omdat ik ook sterker dan hem wilde zijn begon ik mezelf te trainen. 100 push-ups, 100 keer buikspieren en alles herhalen. Ik moest en zou sterker zijn misschien kon ik dan langs hem heen komen en dan ontsnappen ik wist de weg nu toch  nog? Ik hoorde ineens iets op de gang en ging dus snel op de bank zitten, en net op tijd ook want de deur werd open gegooid en Ty kwam weer binnen. ‘Jezus jij moet mij echt hebben he!’ riep ik hem toe. Je zag dat hij die opmerking niet kon waarderen en liep woest op me af terwijl ik daar rustig op de bank zat. Ineens bleef hij staan draaide zich om en liep de kamer weer uit. ‘Vreemd’ was het woord dat hier echt van pas kwam. Ik ging dit keer naar de muur waar ik op mijn handen tegen aan ging staan. En ging mezelf vanuit de handstand opdrukken. Na 50 keer liet ik me weer door me armen zakken en liep naar de bank waar ik op neer plofte. Na nog geen 5 minuten werd de deur weer opengeduwd en een man kwam binnen met een bord met een salade erop. Ik hoorde mijn maag knorren maar besloot nog niet te gaan eten. Stel je voor dat er iets in zat, ik bedankte de man en rook aan de salade. Ik ben nooit gek geweest van salade en iets in me zei dat deze salade niet te vertrouwen was. Ik keek onder de bank en daar was zowaar een luikje. Ik deed deze open en kieperde het bord leeg. En zette deze weer op de tafel. Ik rekte me uit en ging liggen, even slapen kan geen kwaad toch? binnen 5 minuten was ik ook vertrokken. Niet dat het lang duurde, na een klein halfuur kwam Ty weer binnen en wekte Moon. Hij schreeuwde bevelen en Moon staarde hem glazig aan. Ty zette een lach op en praatte in zichzelf ‘Zie je wel, zelfs de hardste noten kun je breken.’ Hij liep de kamer weer uit en liet Moon daar achter. Die zich achter haar oren krabde. ‘Oke??’ dit versterkte het gevoel dat er iets in die salade zat.