ဒ႑ာရီထဲက ဖူ႐ွင္း အပိုင္း ၆၅၇ မွ ၇၆၀ထိ

အပိုင္း (၇၅၅) : ေလးစားမႈကင္းမဲ့ျခင္း ၁

ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း

စာစဥ္(၅၂)

အပိုင္း (၇၅၅) : ေလးစားမႈကင္းမဲ့ျခင္း ၁

ေနာက္ပိုင္းေန႔ရက္မ်ားတြင္ ရွီဟြာေတာင္ကို သြား၍ ေခါင္းေလာင္းတီးခတ္ရန္ ႀကိဳးစားၾကသူမ်ား အမ်ားအျပား ရွိၾကေပသည္။ ထိုအထဲတြင္ ျပည္နယ္ကိုးခုညီလာခံသို႔ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသူမ်ားလည္း ရွိေပသည္။ ေလာကေခါင္းေလာင္းျဖင့္ သူတို႔၏ေလာကဓာတ္နားလည္မႈအဆင့္ကို စမ္းသပ္ၾကသူမ်ားလည္း ရွိၾကေပသည္။

ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ထူးျခားထက္ျမက္ေသာလူငယ္မ်ားေပၚထြက္လာခဲ့ကာ ပရိသတ္မ်ားကို ပိုမိုစိတ္လႈပ္ရွားေစခဲ့သည္။ ဟြာထ်န္းၿမိဳ႕မွလူမ်ားက ျပည္နယ္ကိုးခု၏အထူးခြၽန္ဆုံးလူမ်ားကိုပင္ စာရင္းျပဳစုခဲ့ၾကသည္။ မွန္သည္… ထိုအထဲတြင္ ေလာကေခါင္းေလာင္း၌ မိမိတို႔စြမ္းရည္ကို အကုန္ထုတ္မျပခဲ့သူမ်ားကား သာမန္စာရင္းထဲကိုသာ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကေပသည္။

ရီဖူရွင္းက ေနာက္ပိုင္းေန႔ရက္မ်ားမွ အစီအစဥ္မ်ားကို သြားေရာက္ၾကည့္ရႈျခင္းမျပဳေတာ့ေပ။ သူက အကဲျဖတ္ျခင္းအစီအစဥ္မ်ားကိုပင္ သြားေရာက္၍ မၾကည့္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း က်ဴးေကာ့ခ်န္းဖန္ႏွင့္ ယန္ကြၽမ္တို႔အျပင္တျခားေျမ႐ိုင္းျပည္နယ္တန္ခိုးရွင္မ်ားက သြားေရာက္ၾကည့္ရႈၾကေပသည္။ သူတို႔ ျပန္လာေသာအခါ တျခားျပည္နယ္မ်ားမွ တန္ခိုးရွင္မ်ား၏စြမ္းရည္ကို ေတြ႕ျမင္ၿပီး စိတ္ႏွလုံးမ်ား တည္ၿငိမ္ျခင္းမရွိႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ထိုလူမ်ားကား ထူးျခားထက္ျမက္ေသာ စြမ္းရည္မ်ားမရွိဘဲ ေလာကေခါင္းေလာင္းကို ျမည္ဟီးရန္ မတတ္ႏိုင္ေပ။ ေလာကဓာတ္မ်ားကို နားလည္ဆင္ျခင္ထားၿပီးေသာ ထိပ္သီးႏိုဘယ္မ်ားအား သာမန္ႏိုဘယ္မ်ား မည္သို႔ ယွဥ္ႏိုင္မည္နည္း။

လီဖူတုကျပည္နယ္ကိုးခုညီလာခံကို ဝင္ခြင့္ရခဲ့သလို က်ဴးေကာ့မိသားစုမွလူငယ္တစ္ေယာက္လည္း ဝင္ခြင့္ရခဲ့သည္။ နန္းေတာ္မွ တန္ခိုးရွင္ အမ်ားအျပားႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းျပည္နယ္မွ တန္ခိုးရွင္မ်ားကလည္း အကဲျဖတ္ျခင္းမ်ားကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။

ျပည္နယ္ကိုးခုညီလာခံ နီးကပ္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဟြာထ်န္းၿမိဳ႕၏သက္ဝင္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကလည္း ပိုမိုထႂကြာလာခဲ့ၾကသည္။ ရွီဟြာေတာင္အား ဝန္းရံလွ်က္ က်ယ္ျပန႔္ေသာ ေျမေဒသတစ္ခုလုံးကား လူမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနကာ အားလုံးက ထူးျခားထက္ျမက္သူမ်ားျဖစ္ၾကေပသည္။