🧁 κεφάλαιο 18 🧁

2K 94 4
                                    

Ποτε φτάσαμε 18° κεφάλαιο ... Ευχαριστώ οσες ήταν μαζί μου ...

Έχει περάσει ένας μηνας από τότε που έγινε αυτό με τον Άρη

Περίμενα και εγώ ότι θα του το έλεγα και μπουμ όλα θα ήταν μαγικά

Αλλά οχιιι γιατί karma is a bitch .... Bitch ...

Λοιπό ας τα πιάσω από την αρχή ...

Είχε έρθει κοντά μου και.περιμενα να γίνει αυτό που τόσο ήθελα να με φιλήσει

Αλλά οχιιι ξανά λέω

Μπήκε η μάνα μου μέσα με τον πατέρα μου ...

Ο Άρης έφυγε ...

Και μάντεψτε γιατί ήρθε η μάνα μου πιο νωρίς

Καλά δ ν θα το πιστέψετε ...

Ήθελε να πάμε στην Θεσσαλονίκη να μαζέψουμε το σπίτι της γιαγιάς και να δούμε κάτι συγγενείς ..

Πήρα  λοιπόν και εγώ τα πράγματα μου και πέταξα για Θεσσαλονίκη ...

Σήμερα επιστροφω Θεσσαλονίκη

Έχω μιλήσει μόνο με τον Αλέξη και τον μάτι .

Με τον Άρη ούτε από μνμ

Μάλλον θα ξενέρωσε ...

Τι να πω είμαι γκαντεμο τελικα

~ το βράδυ ~

Μπαίνω μέσα στο σπίτι ...

Θα έλεγε κανείς ότι δεν είναι τίποτα μία ώρα ταξίδι Θεσσαλονίκη Αθήνα

Αλλά έλα τώρα μου έχει λείψει το κρεβατάκι μου

Τρέχω μέσα στο δωμάτιο μου και ξαπλώνω

Και πέφτω πάνω σε κάτι ...

Άνθρωπος ?

Όχι

Βλέπω ένα κουτί ...

Θεέ μου είναι βόμβα θα με σκοτώσουν το λιγότερο

" Πω πόσο χαζό παίζει να είσαι ... "

Καθόλου ..

Πλησιάζω και ανοίγω το κουτί

Μέσα είχε ένα άλλο κουτί σοκολατάκια .. και ένα λουλούδι ...

Είχε και μια κάρτα

“ έμαθα ότι σήμερα γυρνάς ... Ελπίζω να συνεχίσουμε από κει που μείναμε „

Υστ. “ μην νομίζεις ότι διάρρηξα το σπίτι σου ο αδερφός μου άνοιξε .. „

Καλέ αυτος ήξερε τι θα σκεφτόμουν

Καλέ το γλυκούλι ...

Δεν με ξέχασε τελικά ...

~ την επόμενη μέρα ~

Πήγα σχολείο και ο Άρης πουθενά

Ο Φίλιππος μου είχε γίνει κολιτσιδα ...

Έλεος φίλε μας τα επριξες ...

Πήγαινα στο σχολείο κατευθείαν στην προπόνηση

Ο Άρης ήταν άφαντος .

Αφού τελείωσα την προπόνηση απογοητευμένη για τον Άρη πήγαινα σπίτι

Περναγα μπροστά από κατι γήπεδα

Ακουγόταν μπάλα αλλά ποιος έπαιζε τέτοια ώρα

Επειδή είμαι πολύ περίεργη ακολούθησα τον ήχο

Και έφτασα στο γήπεδο του  μπάσκετ

Και ειδα τον Άρη ...

Δεν φόραγε μπλούζα και είχε κάτι κόκκινα σημάδια στο σώμα του

Μόνο μια λάμπα τον φώτιζε λες και ημασταν σε ταινία η κάτι τέτοια

Πήγα από πίσω του άφησα την τσαντα μου αργά

Και πήρα την μπάλα που είχα στα χέρια μου

Και στόχευσα το καλάθι

Γύρισε να με κοιτάξει

Όλο του το πρόσωπο ήταν μέσα στις μελανιές

- Άρη τι σκατα

- για αυτό δεν ήθελα να μάθεις τίποτα

- ποιος σου το έκανε αυτό

- δεν σταματας ποτέ τις ερωτήσεις

Είπε και άρχισε να παίζει πάλι.με την μπάλα ...

Εγώ τον τράβηξα από το χέρι

- γιατί το κανεις αυτό ?

- ποιο?

- αυτό το να είσαι καλός και τρυφερός μαζί μου και να με κάνεις να σε ερωτεύομαι και μια να είσαι ο μεγαλύτερος μαλακας ?

- γιατί δεν είμαι για τέτοια εγώ άμα είσαι μαζί μου θα σε πληγώσω ... Δεν ξέρεις άμα αύριο με σκοτώσουν γαμω ...

Του έριξα ένα χαστούκι για αυτά που είπε ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω

- μην ξανά πεις τέτοια μαλάκια ...
Φοβάσαι να ζήσεις Άρη έχεις γίνει ένα υποχείριο του πατέρα σου ... Φοβάσαι να του ύψοσεις ανάστημα γιατί? Γιατί το παιζεις σκληρός αλλά στην πραγματικότητα είσαι μαλθακός ...
Αν δεν το κάνεις για σενα κάντο για την Αλίσα για την αδερφή σου ... Για την μητέρα σου γαμωωωω

Είπα και άρχισα να τρέχω τον άκουσα να φωνάζει το όνομα μου

Δεν ξανά γυρνάω ...

Basketball, Hate, Love  2° BookDonde viven las historias. Descúbrelo ahora