Basketball, Hate, Love 2° Book

🧁 κεφάλαιο 22 🧁

Αυτή η μέρα ήταν η καλύτερη που έχω ζήσει ποτέ .

Βλέπω Netflix εδώ και ώρα και δεν έχω κατέβει καθόλου κάτω

Χτυπάει η πόρτα μου και μπαίνει μέσα η μάνα μου

- ελπίδα μου μπορώ

- ναι ειπα και κάθησε στην άκρη του κρεβατιού

[•••]

- πως? Δεν υπάρχει περίπτωση

- έλα βρε ελπίδα μου πρέπει να καταλάβεις είναι δύσκολη καιροί και πρέπει να πάμε

- άσε με μόνη μου ....

Ειπα και έφυγε ....

Δεν το πιστεύω .... Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω δεν θέλω ....

Ξάπλωσα και αρχισα να κλαίω ...

Μετά από λίγη ώρα κοιμήθηκα ...

Μόλις ξυπνήσα η ώρα ήταν 8 το απόγευμα
Αποφάσισα να πάω να παίξω λίγο μπάσκετ εκεί που είχα τσακωθεί με τον Άρη εκείνο το βράδυ

Πήρα τα πράγματα μου και πήγα εκεί
Μετά από.λιγσ λεπτά έφτασα

Κάποιος ήταν εκεί δύο ανθρώποι πολύ κοντά

Αποφάσισα να πάω στο από πίσω γηπεδο να μην τους ενοχλήσω

Ενώ πέρναγα από εκεί είδα ποιος ήταν

Ο Άρης με μια πουτανα από το σχολείο

- γελοίε είπα και γύρισε να με κοιτάξει

Έσπρωξε τον κοπέλα από κοντά του και πήγε να έρθει σε έμενα

Εγώ τον έσπρωξα και έφυγα μέχρι εδώ ήταν .....

.........................

Γύρισα στο σπίτι και η μάνα μου ήταν στην κουζίνα

- ποτέ ?

- σε λιγες μέρες

- θα ερθω είπα και πήγα στο δωμάτιο μου

Δεν θέλω να τον ξανά δω ποτέ

Aρης pov

Είχα πάει στα γήπεδακια να παίξω λίγο μπάσκετ

Μετά από αρκετή ώρα βλέπω μια κοπέλα να έρχεται

Είναι η Ναταλία είναι από τον Φίλιππο σίγουρα

- τι θες της είπα και επαιζα με την μπαλα

- εσένα είπε και με φίλησε

Δεν έκανα τίποτα δεν κουνήθηκε δεν ήξερα τι γίνεται

- γελοίε άκουσα κάποια να λέει

Κατάλαβα κατευθείαν αυτή την φωνή η ελπίδα γαμωτοοοο

Έσπρωξα την πουτανα από πάνω μου και άρχισα να τρέχω να προλάβω την ελπίδα

Δεν την πρόλαβα

Άρχισα να τρεχω

Περνάω τον δρόμο

Και ....

Όλα μαύρα .....