🧁 κεφάλαιο 17 🧁

2K 101 8
                                    

Βγήκα από το σπίτι τρέχοντας ... Δεν ήξερα τι σκατα να κάνω. ..

Ήθελα να βοηθήσω τον Άρη όσο τίποτα άλλο ...

Γιατί όμως ...

" Σου αρέσει προφανώς "

Ναι εσένα περίμενα να μου το πεις

" Το παραδέχτηκε παιδιά πάρτι "

Πω σκάσε .. έτσι και αλλιώς με μισεί δεν θα έκανε τίποτα ποτέ με εμένα

" Ποτέ μην λες ποτέ "

Άφησα την Λίτσα στην τρέλα της και άρχισα να τρέχω προς το σπιτι μου

Μπαίνω μεσα και βλέπω τον αδερφό μου την Αλίσα και τον Άρη και για μισό αυτή είναι η ...

Η ξαδέρφη μου η Νατάσσα ...

Τι κάνει εδώ ρε

Και γιατί κάθεται πάνω στον Άρη ...

Άρη μου ...

" Άρη σου εεε ? "

Πω ναι σκάσε τώρα

- τι γίνεται παιδιά περνάμε καλά ?

- ναι ειπανε όλοι

- Νατάσσα μου τι κάνεις εδώ ...

Άρης pov ( μετααα από καιρό ... )

Μπήκε μέσα στο σπίτι η ελπίδα ...

Δεν φαίνεται να της αρέσει η παρουσία της Νατάσσας εδωω..

Πω φοράει απλά φόρμες και είναι τόσο όμορφη

Θέλω να την φιλήσω και να της κάνω ότι φαντάζεστε ...

Είναι τόσο μοναδική ...

Πω από ποτέ ακούγονται τοσο φλώρος ?

" Από τότε που ερωτεύτηκες "

Εσύ μην μιλάς ...

- Νατάσσα μου τι κάνεις εδώ είπε με μια δώση ειρωνειας

Θέλω να φύγει αυτή η τύπισσα από τα πόδια μου

Προσπαθεί να με καυλώσει κουνοντας τους γοφούς της πάνω στον καβάλο μου

Αλλά δεν τα καταφέρνεις ιδαίτερα

Έχει χαρεί που θέλω να μάθω τι σκατα θέλει ο Φίλιππος από την ελπίδα ... Μου

- κάθομαι είπε θα περάσω ωραία σήμερα ...

- χαίρομαι .. δεν πας σπιτάκι σου τωρσ
-γιατι ?

- γιατί το λέω εγώ αντε έφυγες είπε και της τράβηξε το χέρι και την έβγαλε από το σπίτι

Μετα μίλησε στα παιδιά

- έλα καμαρια μου εσεις διαλέξτε δωμάτιο η βόλτα

Καλέ γιατί τους διώχνει θα με σκοτώσει?

- εμεις θα φύγουμε γιατί σε βλέπω επικίνδυνη Άρη πάμε ?

Ρώτησε ο στόκος σηκώθηκα να φύγω αλλά με τράβηξε από το χέρι και με ξανά έβαλε στον καναπέ

Ναι σίγουρα θα με σκοτώσει

- ο Άρης θα μείνει εδώ εσείς διαλέξατε να φύγετε άρα Τζόυς ..

Τα παιδιά βγηκαν από το σπίτι ... Και γύρισε και με κοίταξε με το ποιο σαικο βλέμμα όλως των εποχών ...

Έχετε γεια βρισουλες ...

Ελπίδα pov.....

Πρέπει να του πω ότι τα ξέρω όλα και ότι μου αρέσει ...

- τα δύο μας ...

- άμα θες να με σκοτώσεις μου το λες

- πω δεν μπορώ να ακούω αιδιες

- τι ήθελες

- λοιπόν .... Τα ξέρω όλα τι κάνεις που σε έχει μπλέξει ο πατέρας σου και για τον Φίλιππο και ναι θα μείνω μακριά του .... Θέλω να σε βοηθήσω όπως μπορώ Άρη

- μα πως....

- σε είδα σε ένα στενό να εκβιάζεις έναν άντρα και εκβίασα τον αδερφό σου και μου τα είπε όλα ξέρω και για την Αλίσα ..

- δεν πρέπει να το πεις σε κανεναν ελπίδα άμα το πεις μπορεί να σε σκοτώσουν

- εντάξει πρέπει να σου πω και κάτι άλλο

- πες μου ...

- νομίζω ότι μου αρέσεις αλλά ξέρω ότι με μισείς .... απλά ήθελα να το ξέρεις....

Ήρθε κοντά μου και με κόλλησε στον τοίχο ...

- πιστεύεις ότι σε μισώ ?

- ν-αι .. τραβλησα πως ??

- οοο Ελ δεν τον πίστευεις αυτό...

Είπε και έφερε το πρόσωπο του στον λαιμό μου .... Άρχισε να μου δίνει υγρά φιλιά....

Προσπαθούσα να μην ανατσεναξω πράγμα αδύνατο

- ελπίδα είμαι ερωτευμένος με εσένα


Basketball, Hate, Love  2° BookDonde viven las historias. Descúbrelo ahora