uykusuz • jily [✓]

| 2 |

"Karanlık Sanatlara Karşı Savunma?"

"KSKS de, kolayı var."

İkili şöminenin karşısındaki koltukta oturmuş, James'in aralarındaki boşluğa serdiği parşömene bakıyorlardı. Lily gözlüklü çocuğa bakıp umutsuzlukla başını iki yana salladı. "En yakın arkadaşlarından biri kurtadam, her ay bir kere bir kurtadamla geziyorsun ve benden senin için onlarla ilgili olabildiğince bilgi yazmamı mı istiyorsun?"

James ona garipsercesine baktı. "Bir dakika, ödev bu mu?"

"Ödevin konusuna bile bakmadın, değil mi?"

James omuz silkti. "Bu derste berbat olduğumdan 'Yapamam zaten,' demiştim. Tek iyi olduğum konuda da senden yardım istemiş oldum..." Dirseğini koltuğa dayayıp elini çenesine koydu. "Üzgünüm."

Lily "Eh, o zaman..." diye mırıldanırken gülümsemeye başladı. "Sen bana yardım edeceksin. Çatal boynuzlu geyiğe dönüşüp bir kurtadamın yanında dolaşan ben değilim."

James'in gözleri ışıldar gibi oldu, hemen yerinde doğrulup mutlu bir yüz ifadesiyle ona baktı. "Seve seve," dedi ve parşömeni gösterdi. "Dediğim şeyleri yaz, birkaç şeyi değiştiririz."

Yaklaşık bir saat kadar James söyledi, ikisi yazdı. James kendi ödevinde birkaç değişiklik yaptı: Birkaç hata ekledi. Lily'nin ödeviyse kusursuzdu.

Lily bunu fark ettiğinde kızmaya başladı ama James bir dahakine aynı şeyi onun yapabileceğini söylediğinde sesini çıkarmadı.

James'in dediği gerçekleşecekti. Hadi ama, bahsettiğimiz kişi James Mükemmel Potter, başka bir ödevle dengelerdi bunu! O kadar da fedakâr değildi canım!

Öyleydi.

Ama bu konuda değil.

İkisi yorgunca şömineyi izlemeye başladılar. Gece yarısını geçmiş olmalıydı ama ikisi de uykulu görünmüyordu.

Birbirlerine uyku sorunlarından bahsetmemişlerdi.

James genç kızın yanında kalmasını, gitmemesini istiyordu. Onunla iyi anlaşabildiği zamanlar çok nadirdi ve bu anı bozmak da istemiyordu. Ama onun gibi uykusuz kalmasını, gün boyunca gözleri çökmüş hâlde gezmesini de istemiyordu. Kafasını yavaşça çevirip genç kıza baktı, o da izlendiğini hissetmiş gibi ona döndü. Bir süre garip bir bakışma yaşandı.

"Umm, şey..." diye başladı James gözlerini onun yeşillerinden çekmezken. "Geç oldu, uyumaya gitmeyecek misin?"

Lily omuz silkti. "Sanmıyorum," diye mırıldandı şömineye dönerken. James sorgularcasına bakmaya başlayınca nefesini dışarı verip tekrar ona döndü. "Ben... Pek uyuyamıyorum da. Boşu boşuna yatakhaneye gitmek istemiyorum."

James gözlerini büyüttü. "Uykusuzluk sorunları mı çekiyorsun?"

"Sanırım evet," dedi Lily huzursuzca. "Yeni başladı. Dışarıda bir sürü şey oluyor, insanlar ölüyor... Ailem güvende değil... Buradan Adı Anılmaması Gereken Kişi'ye karşı hiçbir şey yapamıyorum ve bu beni çok rahatsız ediyor. Gözüme uyku girmiyor, uyumaya çalıştığım her saniye çok kötü hissediyorum." Gözlerini yanındaki çocuğun gözlerinden kaçırdı. "Yakında mezun olacağız ve güvenle kalacağımız bir Hogwarts olmayacak bizim için."

Bir süre garip bir sessizlik oldu. Ortak salonda nefes alış-verişlerinden başka bir ses duyulmadı.

James ilk defa bu kadar huzurlu hissetti. Sessizlik değildi sebebi, Lily yanındaydı.

Onun nefeslerini duyabiliyor, saçının bir tutamıyla oynayıp parmağına doladığını görebiliyordu. Lily yanındaydı.

Kendisiyle aynı hisleri paylaşan kişi tam yanındaydı ve o sevdiği kızdı. Aşık olduğu kızdı. Lily yanındaydı.

Tek bir sorun vardı, bunu fark eder etmez kaşlarını çattı. Gryffindor hisleri bunun yanlış olduğunu söylüyordu. JAMES BİR GRYFFINDOR'DU, TANRI AŞKINA, BU YANLIŞI DÜZELTMELİYDİ!

"Neden sadece Voldemort demiyorsun?"

***

Sonraki bölüm final :"))

Bu kısa hikâyemi nedensizce çok sevdim.

Nasıl gidiyor? Görüşlerinizi belirtir misiniz?

Safe and Sound Jily'ye çok uyuyor der, susarım.