Suzy ve ben kapıyı yavaşça açtık. Birkaç kablo yanmış bazıları ise yerinden çıkmıştı. Alet çantasında gerekli kablolar yoktu ben de lucas'a seslendim "lucas oksijen seviyesini gösteren tüpün üstünde bazı kablolar var oradan kırmızı ve sarı kabloları mega ile yollar mısın?" Lucas'ın önce kahkası geldi sonra konuşmaya başladı " yolluyorum alis" hala gülüyordu. Ne değişik biri diye geçirdim içimden. Suzy bana bakıp "alis mikrofonunu kapatsana" suzy'nin dediğini yaptım. Sonra gülmeye başladı ve konuştu " lucas biraz değişik davrannıyor onu tanıdıgımda üniversiteye gidiyorduk ve daha olgun biriydi senin yanında böyle oluyor aca-" hemen sözünü kestim " hayır suzy şimdi olmaz görevdeyiz" aslında sorun bu değildi.
-6 yıl önce-
Bugün kızımın doğum günü. Hediye olarak bir şeyler almak için avm'ye geldim. Gezdim biraz sonra o istediği barbie'yi görünce onu almak istedim. Parasını ödemek için kasaya yöneldim. Çantadan cüzdanımı çıkarırken bir kağıt yere düştü elime aldım, kağıdın ön yüzünde "annem'e" yazıyordu. Galiba bunu lisa yazmıştı. Açtım ve okumaya başladım " anne bu yıl o çok istediğim barbie'yi almanı istemiyorum. Ben babamı istiyorum anne. Kokusunu özledim, onla oyun oynamayı özledim anne.
Sevgilerle lisa" okuyunca gözlerim doldu. Onun istediği nasıl yapacaktım bilmiyorum. Beni o kadar çok kez aldatmıştı ki kalbim paramparçaydı. Kızım için diye geçirdim içimden ve yazdıgı mektubun fotoğrafı çekip tony'e attım. O sırada arabama binip eve doğru yol aldım. Aradan yarım saat sonra cevap geldi " üzgünüm alis. Bugün eşimle yıl dönümümüz, gelemem." Bu adam tam bi salaktı. Gözlerim dolmuştu, bu adam için ağladığıma inanamıyordum. Ben de ona kaba bir cevap verdim " Senin gibi babaya lanet olsun" mesaja anında yanıt geldi " üzgünüm alis" hala aynı şeyleri tekrarlıyordu. Sinirlenip telefonu kapattım. Lisa'nın gelmesine 1 saat vardı. Ona en sevdiği yemeği yaptım birde çilekli pasta.
*
Mega'bize yaklaşırken gördüm bu salak robot çok sevecendi "profesör lucas size bunu gönderdi" küçücük ekranına gülseme emojisi çıkardı. Meganın kasasındaki kabloları alıp suzy kestiği yerlere yerleştirdim. Daha sonra yanan kabloları uçsuz bucaksız uzaya fırlattım. Etrafa bakarken gördüğümüz solucan deliğinin yok oluşunu izlettim. Suzy konuşmaya başladı "kütle çekimi kendini imha etmeye çalışıyor " başımla onayladım. Sonra suzy ışık hızı modunun kapağını kapattı. Ona elimle gemiye girelim diye işaret yaptık. Uzayda yürümek yüzmek gibi bir şey. Geminin giriş kapısına gelmiştik. Yavaşça kapı açıldı ve uzay kostümlerini çıkarıp hızla lucas ve charlie'nin yanına gittik. Sevinçli bir şekilde " evet geminin mükemmel sakinleri ışık hızı modu tamamdır. Ne yapmak istiyorsunuz şimdi?" Lucas ve charlie gülmeye başladı. Ben de elimle like işareti yapıyordum. Sonra suzy konuşmaya başladı " bence neptüna kadar gidelim sonra çalıştıralım ışık hızı modunu , ne dersiniz?" Charlie gülümseyerek "bencede çünkü uranüs ve neptünün o mükemmel maviliğini görmek istiyorum " lucas ve ben başımızla onaylaakla yetindik. Charliye verdiğim emirle gemiyi harekete geçirdi.
*
Neptün'e yaklaşmıştık. Lucas uyuyordu suzy ise bazı magazin dergilerini karıştırıyordu. Charlie'yle ben geminin eksiklerini gözden geçiriyorduk. Eksiklerin olmadığına emindik. Lucas'ı uyandırmaya gittim. Yavaşça salladım sonra gözlerini araladı "dünya'ya mı geldik" diyip gülümsedi. Ben de "aaa saçmalama Lucas ışık hızını çalıstıracağım o yüzden uyandırmak istedim" göz kırptı ve ayağa kalktı. Charlie'ye "başlat charlie" charlie verdiğim emirle düğmeye bastı. Suzy dergilere bakarken " şu an çok mutluyum. Bozamazsınız" charlie yanına gidip neye göz gezdirdigine bakmaya gitti. Charlie kahkaya boğuldu "suzy kaptırmış kendini. Bu dergiler milattan kalma" suzy'de dahil herkes gülmeye başladı. Bu sırada geminin bilgisayarından uyarı geldi "kepler-62f gezegeni saptandı" herkes çok mutluydu. Ama gezegene giriş için biraz daha yol almamız gerekiyodu. Gemiyi robot pilota bağlayıp dinlenmeye karar verdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçış Planı
Science FictionYıl 3065 gökyüzü hala çok güzel.Ben alis uzay gemisi pilotu ve Uzay bilimcisiyim. Tesadüfen yaşam bulduğumuz kepler-62f gezegeni ziyareti sonucu korkunç karşılanma hikayesi. Buradan kepler-62f'den bir mesaj "epifaniler korkunç"