Gezegenin yakınlarındaydık herkes camdan uzayın sonsuzluğuna bakıyordu. Charlie konuşmaya başladı "hayat hikayelerinizi dinlemeyi isterim " charlie geminin ortasına oturdu sonra yanımıza gelmemizi işaret etti. Önce lucas sonra suzy gitti. Biraz tereddütüm vardı. Neden bilmiyorum ya geçmişimden korkmadan ya da onun bunu bilmesinde. Hangisiydi bilmiyorum. Son kez etrafa baktım sonra onların yanına gittim. Lucas elini kaldırdı sonra konuşmaya başladı " ben annemi hiç görmedim. Babamda yok sayılır. İlkokuldayken hep yurtlarda kalıyordum sonra zeki olduğumu anladılar bence baya geç anlamışlardı" gülmeye başladı. Bu hikayeyi komikleştirmeye çalışıyordu ama resmen acıklı bi filmdi. Sonra devam etti " beni bazı özel çocukların yanına aldılar. Orda profesörlerle soru falan çözüyorduk. Bu arada hala 10 yaşındayım. Sonra ki hikayem belli işte en iyi üniversitelerde okudum. Astronot oldum. Şu anda profesörüm" konuşmasını bitirdi sonra suzy el kaldırdı konuşmaya başladı "benim çocukluğum çok sıradandı. Annem babam sıradan ebeveyinlerdi. Lisenin ilk günü biriyle kavga etmiştim bana şişko dediği için sonraki bir kaç hafta okula gitmedim. Bi çok kez intihar etmeye kalktım ama sonra farkına vardım ki ben ölmek istemiyordum ben değişmek istiyordum. Aradan baya sonra okula gitmeye karar verdim yine o kavga ettiğim kız laf atıyordu. Arkamdan biri çıktıp onu cam itti. Yanıma gelip gözlerimi sildi seni bidaha rahatsız edemez dedi. Herkes kızın düştügü camdan aşağı bakıyordu herkes 'kız ölmüş, kız ölmüş ' diye bağırıyordu. O erkek hapise girdi. Ben de uzaklaştırma aldım. Ondan sonraki hayatımı bilime adadım." Charlie ve benim gözlerim dolmuştu. Lucas ise yere bakıyordu.
Sonra charlie el kaldırdı. Suzy gözlerine baktı ve konuşmaya başladı " benimde suzy gibi bi anım olmuştu ama yere düşen bendim çünkü çok zorba biriydim. O gün resmen kendimi uzaydan atılıyo gibi hissetmiştim. Ailem benden bıkmıştı büyükannemlerin yanında kalıyordum. Onlarda benle pek ilgilenmiyorlardı. Ben de iyice şımarık bi velet olmuştum. O yere düstüğüm gün hayatımın kararını almıştım. Artık öyle davranmayacaktım. Anneme uslandığımı gösterdim. Bi kardeşim olmuştu o sıra. Onun için eve geri dönmüştüm. Baya heycanlı zamanlar geçirdim anlıyacağınız" lucas gülmeye başladı. Suzyde gülüyordü. Sonra lucas bana baktı " alis sıra sen de"
Ben de başımla onayladım ve başladım " çocukluğum çok sadeydi. Sizinki gibi heycanlı maceralarım olmadı. Benimde evliğim tam bir maceraydı. Bu üsse katılmadan önce evlenmiştim o lanet adamla. Daha sonra buraya geldikten sonr ben geceleri eve geliyordum o evde olmuyordu arıyordum açmıyordu. Bi gece izin alıp erken gelmiştim eve. İçeri girdiğimde yerlerde çıkmış iç çamaşırlar, etrafta iğrenç bi içki kokusu. Ağlaya ağlaya yatak odasına gittim onu biriyle gördüm. Oysaki ben ona bebeğimizin haberi vermek için erken çıkmıştım iş yerinden. O ise başka biriyleydi" konuşmamı bitirip yere baktım. Gözlerim doldu ama ağlamayacaktım. Lucas'ı duydum " alis senin evli olduğunu bilmiyordum" ben de ona bakıp "evli değilim ki lucas. O adi adamla hala nasıl evli kalabilirim" lucas başını salladı. Herkes birbirine bakakalmıştı sonra gülümsedim ve devam ettim " ya niye üzülüyosunuz aa bakın gezegen gelmişiz" dedim şakasına. Sonra birden geminin bilgisayarı uyarü verdi " kepler-62f'e gezegenine giriş onayı" herkes gülmeye başladı. Lucas bana bakıp " bence sen geleceği falan biliyosun" dedi. Sonra kalkıp kontrol panelinin önüne yöneldim. Giriş tuşuna bastım. Gemi yavaşça gezegenin atmosferine giriyordu. Mega'ya verdiğim talimatla geminin hızını yavaşlatmayı biraz başarmıştık. Arkamı döndüm lucas camdan bakıyordu. Biraz gözlerinde hüzün var gibiydi. Suzy'in seslenmesiyle dikkatimi ona verdim " baksanıza uçan evler var" charlie'de cama yönelip " teknolojilerine aşık oldum ya" lucas'da onlara bakıp "aynen baya iyiyler"
*
Yere yaklaşmıştık ki büyük ihtimalle polis sandığımız biri bizi durdurdu. Sonra kapıyı açmamızı istedi kapıyı açtık ve içeri girmesini izledik. İçeri girdi ve bulunduğumuz salona girdi. Çantasından kulaklık çıkarıp bize uzattı. Herkes kulağına takınca konuşmaya başladı " nerden geldiniz? hangi gezegenden? Niçin geldiniz?" Yaratığı süzdüm biraz benim hayal ettiğimden daha güzeldi. Gözleri resmen okyanus gibiydi, yüzü, her şeyi orantılıydı. Herkes bildiği o iğrenç yaratıklardan değildi. Lucas konuşmays başladı " dünya'dan geliyoruz şu mavi ve yeşil olan gezegenden" polis gözleriyle üzerimizi yokladı. Sonra yine konuşmaya başladı " anlıyorum sizi bir yere götürmem gerekiyor" dedi ve kontrol paneline yöneldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçış Planı
Science FictionYıl 3065 gökyüzü hala çok güzel.Ben alis uzay gemisi pilotu ve Uzay bilimcisiyim. Tesadüfen yaşam bulduğumuz kepler-62f gezegeni ziyareti sonucu korkunç karşılanma hikayesi. Buradan kepler-62f'den bir mesaj "epifaniler korkunç"